Wat betekent genieten van je zwangerschap?

Herkenbaar. Ben 33 weken zwanger en vind genieten een heel groot woord. In het begin idd alle klachten zonder iets leuks te voelen. Sinds ik de baby voel vind ik het drukke getrappel wel heerlijke momenten (!!) maar ik mis het hardlopen, mezelf een beetje soepel voelen, alles m'n gemak doen. Ik word gek van het snelle moe zijn en dingen niet zo goed kunnen als vroeger. Ja de baby voelen vind ik genieten. En dingen als het kamertje inrichten ook leuk. Maar de rest is voor mij gewoon noodzakelijk kwaad ;) dus genieten van de kleine momenten (dat kan nog even duren) en weten waar je het voor doet: een prachtige zoon of dochter.

Mensen zeggen dat, om je een goed gevoel te geven. Het is net zoiets als "goed weekend/fijne dag/prettige vakantie" Alleen in zwangerschap is het iets directer, maar het is meer bedoelt om maar 'iets' te zeggen. Een algemeenheid.

Allereerst gefeliciteerd! Sommige mensen zitten inderdaad gelijk op een roze wolk bij een positieve zwangerschapstest. Maar dat is zeker niet voor iedereen zo. Ik had dat ook niet. Ook al ben ik er nooit echt ziek van geweest. Alleen heel moe. Ik was heel blij en dankbaar, maar niet direct helemaal hoteldebotel. Ik voelde ook niet gelijk die liefde voor mijn dochter toen ze nog in mij buik zat die veel mensen wel gelijk hebben. Dat kwam eigenlijk pas in de dagen na haar geboorte. Het tweede trimester vond ik wel veel leuker. De eerste zie je er nog niks van, je voelt niks maar je zwelt wel op (darmen). Het komt echt goed. En iedereen voelt zich anders en dat is prima. Zou je blij zijn met een tweeling?

Genieten kan ook zijn; - voorpret en fantaseren over hoe het straks zal zijn en hoe je het leven wil inrichten met een kindje - spulletjes kopen en kamer inrichten - schopjes voelen en liefde voelen groeien - mensen vragen hoe het met je gaat, je krijgt misschien wat extra aandacht en mensen houden rekening met je. - ik was voor het eerst in mijn leven trots op mijn lichaam - je in de watten laten leggen door je partner Eerste periode, tot rond de 12 weken hebben veel vrouwen kwaaltjes, daar is geen lol aan. Maar misschien wordt het leuker voor je, en ga je er ook van genieten. ☺️

Ik snap je gedachte. Begreep de uitdrukking 'geniet ervan' eigenlijk pas na de bevalling. Heb een makkelijke zwangerschap gehad, maar fantastisch vond ik het hele gebeuren ook niet. Echter, na de bevalling heb ik toch wel eens de leuke momenten van het zwanger zijn gemist: het uitkijken naar de volgende echo, je kleine dan eventjes bespieden, verheugen op hoe het gaat zijn als de baby er is, je afvragen op wie hij gaat lijken, hem voelen in je buik, hem veilig dichtbij je dragen, iedereen om je heen die zo benieuwd is, een naam verzinnen, alles voorbereiden en nog veel meer kleine dingetjes. Je zwangerschap is een hele unieke tijd in je leven die snel weer voorbij is. Ondanks alle kwalen zijn er genoeg momenten waarvan je stilletjes heel erg geniet (al besef je dat mss pas achteraf).

Moet even wennen aan je woordgebruik.. ‘gebaard’ en ‘eieren’... ☺️ Voor wat betreft je zwangerschap: dit is pas het begin. Vaak is het 2e en een deel van het 3e trimester een hele fijne periode waarin je meer energie gaat krijgen. Ik wil je zeker niet ontmoedigen, maar houd er rekening mee dat je na de bevalling niet gegarandeerd op een roze wolk beland. Wellicht een idee om je daar op voor te bereiden, wanneer je je goed voelt en kunt genieten van je zwangerschap. Als iemand mij dit had verteld van tevoren, was ik beter voorbereid geweest om de kraamperiode en het moeder zijn. Succes! En geniet er van 😉

Ik herken me in wat Alleenmaarliefde hieronder zegt. Mensen zeggen dit ook om te laten blijken dat ze blij voor je zijn, omdat een zwangerschap toch iets heel bijzonders is.

Ik denk dat het ook lastig is omdat je ‘pas’ 6 weken bent. Ik ben ook nog lang niet aan het einde, maar er komen echt nog mijlpalen in je zwangerschap. Echo’s, schopjes, de voorpret zoals alleenmaarliefde beschrijft. Voor mij geldt dat genieten afwisselt met het zwaarder vinden. En ik heb niet eens een moeilijke zwangerschap. Er zullen ook vrouwen zijn die helemaal niet genieten voor hen is de zwangerschap een hel. In jou geval denk ik dat je het nog best een kans mag geven, komt nog genoeg aan waar je wel van zou kunnen genieten. En als dat niet komt is dat ook mogelijk.

Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik denk dat het belangrijkste is om te weten dat iedere zwangerschap anders is. Voor de een is het meteen genieten, voor een ander is het helemaal niet genieten, en alles wat er tussen zit. Ik heb zelf alle kleine klachten gehad die je kunt bedenken. Misselijk, lage bloeddruk, vermoeidheid, obstipatie, pijn in mijn rug en bekken, en noem maar op.. ik had ook niet gedacht dat ik van mijn zwangerschap zou genieten. Ik hou niet van winkelen (ook niet babyspullen), ik heb mentaal veel moeite met aankomen en zwaarder worden en ik zie mezelf ook niet als moeder type. Toch merk ik dat ik enorm aan het genieten ben in deze tijd. In de eerste trimester helemaal niet trouwens. Ik voelde niets en had alleen de lasten. Vanaf 14 weken voelde ik de eerste "plopjes" en vanaf 19 weken kon mijn man de baby ook voelen. Sinds ik dat heb gevoeld ben ik ook meer gaan genieten. Niet van de hele zwangerschap , maar de (kleine) dingen die belangrijk zijn voor mij. De echo's waar ik mijn kleine stuiterbal zie groeien in een echt mensje. De pretecho waar mijn vader bij mocht zijn (mijn vader is ongeneeslijk ziek). De bewegingen van de baby die ik later echt heel erg ga missen als het geboren is. Alles wat ik opeens wel mag eten wat ik door mijn histamine intolerantie normaal gesproken niet mag eten. Het is echt niet elke dag pret. Ik heb zeker mijn baal momenten en struggles. Maar zo lang ik me focus op de goede dingen die gebeuren, kan ik echt zeggen dat ik geniet van mijn zwangerschap. Ik hoop dat je ook die momenten kan vinden voor jezelf. Ik hoop dat je mag gaan genieten van je zwangerschap. Zo niet, dan is het ook niet erg. Je weet waar je het voor doet!

Ben nu 33 weken. Tot 20 weken kwaaltjes gehad. En voelde ik de kleine niet. Dat vind ik best een pittige periode. Daarna vlogen de weken en voelde ik me goed en voelde ik de kleine. Toen wel echt genoten. Nu wordt het fysiek weer pittiger en ben ik er ook wel weer klaar mee.. Genieten zit er nu nog wel in maar minder. Waar ik nu van kan genieten; - bewegen vd kleine - op het kamertje zijn en beetje rommelen met de spulletjes en kleertjes. - met mijn partner wegdromen hoe het zal zijn als gezinnetje straks. - betrokkenheid van mijn partner - het ingaan van een nieuwe levensfase

Ik heb een afschuwelijke zwangerschap gehad dus ook niet veel genoten. Maar de echo momentjes vond ik mooi. Daar genoot ik wel van. Dat ik de kleine zag bewegen etc. Dat vond ik heel bijzonder.

Ik ben t zo met je eens! Ik ben meer dan klaar met de zwangerschap, dacht dat ik er zo door heen zou wandelen. Heb er namelijk al 2 rondlopen, en dacht letterlijk hier wandel ik zo even door heen. Nou dikke 'NEE' dus. Heb heel erg last van bekken instabiliteit waardoor alles zo moeilijk gaat. Aankleden, huishoudelijke taken en ga zo maar door. Maar in tegendeel moet ik wel eerlijk bekennen dat ik super geniet van de baby in mijn buik en hem goed kan voelen. Ik kijk er echt naar uit op t moment dat ik hem in mijn armen kan sluiten. T einde is bijna in zicht nog 12 weken ongeveer te gaan. Hoop ook eerder te kunnen bevallen door event. ingeleid te worden. Vind zwanger zijn echt niet t leukste wat er is maar als ik mijn kleine aapjes rond zie lopen weet ik waar voor ik t doe. Veel liefde voor alle mama's toegewenst. T is niet altijd even makkelijk, zet hem op tijgers we can do this ❤

Genieten kan je van bijvoorbeeld de echo's. En het gevoel dat er een mini baby zit te trappelen in je buik. Het klaarmaken van de babykamer. Jezelf op en top vrouw voelen en trots zijn op je lijf 🥰 Niet om je te ontmoedigen, maar meer om je te behoeden van veel te positieve verwachtingen, na de bevalling hoeft het zeker niet meteen genieten te zijn. Wees er op voorbereid dat je last kan hebben van naweeën. Dat je moe bent en het gevoel hebt dat je bent overreden door een vrachtwagen. Dat er een klein lief engeltje naast je ligt maar dat je toch echt ontzettend je rust mist. Een nacht van minstens 8u onafgebroken slaap zit er misschien het komende jaar niet meer in. Kan zijn dat je teleurgesteld bent omdat je buik er nog uitziet alsof je 6 maanden zwanger bent. Je gaat mogelijk ruzie krijgen met je partner omdat je allebei heel moe bent... etc etc. Dit soort dingen heeft niemand in mijn omgeving mij ooit verteld. Iedereen leek op een roze wolk. En daardoor had ik steeds het gevoel dat er iets mis met mij was, omdat de rest van de wereld wel leek te genieten. Terwijl heel veel mensen struggles hebben zowel tijdens de zwangerschap als na de bevalling 😇

Ik vind dat ook altijd een aparte uitspraak inderdaad Zeker de eerste 12 à 13 weken waarin in me hartstikke ziek voelde begreep ik hier niks van, haha. Inmiddels ben ik 17 weken en voel ik me al een aantal weken gewoon goed, normaal. Ik heb wel wat moeite met het zien veranderen van mijn lichaam. Ik ben blij dat ik me nu weer goed voel, maar genieten heb ik ook nog niet ervaren. Soms denk ik ook wel dat ik gewoon te nuchter ben daarvoor hoor, maar wellicht komt het nog wanneer je de kleine echt gaat voelen etc. En anders maar niet, dan komt het wel als het er eenmaal is! 😉

Even inhakend op 'licht autisme' er zijn een paar topics over autisme en zwangerschap, kon er zo snel maar eentje vinden: https://community.24baby.nl/forum/zwanger/autisme-J27Lw0 Ook POP poli topics hebben wat over psychische dingen/autisme en zwangerschap. Ik ben zelf autistisch, dus 'geniet ervan' ik heb ook geen idee 🙈 er zijn wel dingen van mijn zwangerschap waar ik inmiddels plezier aan heb, zoals de buik, de makkelijkere omgang met mijn moeder en (aangezien ik thuis zit) het hebben van een echt project met checklists en dergelijke. En een hele harde deadline 😆 Zo snel mogelijk inschrijven bij een verloskundige, natuurlijk, die sites hebben ook lekker veel info over alles wat met zwangerschap en dergelijke te maken heeft. Ik was lekker 'specifieke interesses' volledig in de boeken gedoken en heb tot nog toe (week 19) het meest gehad aan zwangerenportaal.nl en De Grote Geboortegids (allebei gekregen van de verloskundige) en de verloskundigen verhalen, zoals ervaringsverhalen op het blog van de verloskundigenpraktijk en bv Dagboek van een Verloskundige (boek, waarschuwing: miskramen, emotioneel) Genieten doe je trouwens ook niet per se als je kind er is, slaaptekort is killing, hoor ik van alle kanten. Whatever jij erover voelt is prima en normaal, (misschien nog wel normaler tijdens de zwangerschap dan daarbuiten), er zijn honderden die hetzelfde voelen. Er zijn ook honderden die dezelfde kwaaltjes hebben. Leuk, hè? Een keer gewoon doorsnee zijn. 😊 De Geboorteclub van jouw uitgerekende maand joinen is leuk. En schrik niet als je het gevoel hebt dat je brein verbouwd wordt in het eerste trimester en je daardoor al je routines en dergelijke opnieuw moet uitvinden (en 3 weken lang ongeveer alleen maar slaapt). Ik ben opeens super sociaal ingesteld, super raar 🙈 Als aanpassing kijken de verloskundigen wel extra zorgvuldig naar mijn geboorteplan en kraamtijdplan, zodat ik niet overprikkeld raak door externen die alleen maar de boel verstoren, maar ik word verder heerlijk standaard behandeld. Heel veel succes en laat je niet gek maken, ook als (licht) autistische vrouw heb je een prima werkend moederinstinct en mag je vertrouwen op wat jijzelf denkt dat het beste is voor jou en je kind. 😊

En ook na het baren is het niet genieten hoor, dan begint de ellende pas.. 🙈 (Hoeft natuurlijk niet zo te zijn sommigen hebben wel die roze wolk, maar heel veel ook totaal niet dus voel je niet raar of schuldig als je een grijze wolk hebt!)

Na de bevalling word het nog 10x zwaarder 🤭 dan pas weet je dat de zwangerschap genieten was 🤣

Ik denk dat iedereen geniet op zijn eigen manier. Ik ben zelf niet echt een gevoelsmens en ook totaal geen last van hormonen. Ik ben nu 28 weken zwanger en doe het lekker op mijn manier. In het begin las ik veel berichten van vrouwen over hoe speciaal de eerste echo was, en de eerste keer dat ze de baby voelde en dat dta zo een mooi emotioneel moment is wat ze voor altijd koesteren etc. Dat had ik bijv niet. Ik vond het super leuk het mee te maken maar ging daarna weer verder met de orde van de dag. En dat heb ik nog steeds

Is echt voor iedereen anders! De een ervaart het zwaar, de ander niet. Zegt niets over de persoon zelf. Wij hebben er een aantal jaar overgedaan en 6 miskramen dus ik ben ontzettend dankbaar voor deze zwangerschap en geniet enorm. Ik heb wat kleine kwaaltjes en de eerste 12 weken waren hels maar ik nam het echt op de koop toe en zou het zo weer doen, nogmaals, ik ben zo ontzettend dankbaar. Super vervelend dat jij het anders ervaart en hoop dat het snel beter gaat.

ik was blij zwanger te zijn nadat het meerdere keren mis was gegaan maar heb niet dat roze wolk gevoel gehad. Voor mijn is zwanger zijn een praktisch iets, is nodig als je ee kindje wil. Net als een vliegtuigjes noodzakelijk is om op verre plekken te komen. Toen ik trapjes voelde vold ik het wel leuk maar daarna ook niet echt iets speciaals mee. Vind het ook gek. Alsof je leven als niet zwangere niet genieten is?