Bijna 1 jaar verder!

Ons mannetje word 1 april 1 jaar. Vind het lastig. Hij gaat van goed contact en vrolijk zo hup naar heel gefrustreerd, overstrekken en niet willen eten etc. En zo 5 minuten later is dat ook weer voorbij. Dus op zich geniet ik heeeeel erg, en die kleine momentjes van frustratie bij hem zijn kort, maar vind het wel moeilijk 😂

En hij wil totaal niet knuffelen, als je hem oppakt gooit hij zichzelf al achterover. Als je hem vast pakt klimt die bij je omhoog, dus stukje contact mis ik heel erg. Alleen als die heel erg moe is na de fles ligt ie redelijk stil bij je. Meestal 2 minuten haha

Hier hetzelfde met onze dochter. Wil ook niet knuffelen. Oudste wou dat ook nooit, maar de laatste maanden wel. Ze is bijna 3. Het komt bij je zoontje vast ook ooit wel 😅

Haha nou gelukkig dan maar, kan nu al niet wachten 😛 Zijn jouw kids dan ook heel druk? Het is soms net of hij er op zijn manier geen tijd voor heeft, hij is heel druk en beweeglijk namelijk

Mijn zoontje is afgelopen maandag 1 geworden! Nu kan ik er wel echt van genieten hoor. Dit is wat ik in gedachte had toen we kinderen wilde. Samen aan tafel eten, rondje fietsen, lekker in bad spelen. Nu komen er alleen weer tandjes bij en zijn de nachten zwaarder, maar ik sta er wel zekerder in. En meestal vind hij het al weer prima als hij naast mij kan slapen.

De tijd vliegt. Hier ook eentje die bijna 1 is. Ik probeer te genieten maar probeer de druk van “je moet genieten van elke minuut” los te laten. Ik vind het geweldig dat meneertje soms enorm lief maar me toe komt voor een knuffel (van 2 seconden). Ik vind het ook heerlijk dat de newborn-stress er wel af is en het ritme makkelijker. Maar man man man, soms zie ik idd door de bomen het bos niet hoor. Mede door Corona is het gewoon niet zo makkelijk om altijd maar een beroep te doen op iemand anders, heb ik zelf minder ontspanning en is het wel heel veel thuis steeds hetzelfde. Ik had het me iets anders voorgesteld. Voordeel; ik krijg enorm veel mee van zijn ontwikkeling. En jij, hoe sta jij er zelf in?

Laat je hem dan ook naast je liggen? Lijkt mij ook heerlijk maar met al die horrorverhalen doen we het maar niet...

Wij ook niet hoor. Laatst 1x gedaan en papa rolde zo op hem. Ik was net op tijd...

Heel druk. Zitten geen moment stil. Altijd druk in de weer. Zijn echt stuiterballen!

Ik mis op dit moment ook ontzettend die ontspanning. Even naar de sauna, een dagje dierentuin, lekker zwemnen.... Gelukkig al veel in het begin gedaan maar ben er echt weer aan toe en gun het die kleintjes ook. Onze dochter ziet bijvoorbeeld door Corona nauwelijks andere kindjes maar inderdaad, je krijgt wel meer mee in deze periode!

Hier ook een door de bomen het bos niet meer zien. Gezelligheid krijgen we zeker van ons grote kleine meisje maar onderling begint de Corona tijd en slaapgebrek nu wel zijn tol te eisen.. Heel fijn om hier dan even te lezen dat ik niet de enige ben met struggles (op verstand weet ik dat ook wel maar toch..)

Hier heel lang corona als negatief gezien. Sinds kort heb ik er een positieve draai aan gegeven. Ik heb niks gemist van zijn ontwikkeling in het 1e jaar omdat ik bijna niet hoefde te werken. Ik heb geleerd wie er echt zijn in deze tijden en wie corona als goed excuus gebruikt en ons kind nog steeds niet heeft gezien. Ook vind ik het fijn dat de meeste onzekerheden weg zijn en het ritme vanzelf gaat. Hij aangeeft wat hij van mij wil en ik dat niet meer hoef te bedenken aan de hand van een huiltje (misschien ook wel omdat ik hem nu heel goed ken, want mijn man moet ik het soms nog vertellen wat hij wil) Heb ook de leuke dingen om te ontspannen gemist, maar daardoor wel thuis heel creatief geworden met leuke dingen doen met hem Al met al een jaar dat is omgevlogen en waar ik volop van heb genoten ondanks alles

Ach je hebt ook gewoon gelijk! Corona heeft ook heel veel positiefs opgeleverd! Zeker in het begin vond ik het heerlijk om zelf corona als excuus te gebruiken om haar niet uit handen te geven ;) Lekker veel bij haar zijn is ook super fijn en thuiswerken vinden ze op mijn werk zo normaal dat ze het zo willen houden. Prima! En inderdaad leer je ook de mensen om je heen kennen... sommigen hebben haar nog nooit gezien en dan weet je wel weer even wat je aan ze hebt. Bedankt voor je positieve woorden!

Ja hij ligt alleen naast mij met een hekje aan de andere kant. Ik word al wakker als hij een keer te hard ademt. Zodra hij zich weer goed voelt breng ik hem wel weer naar zijn eigen bedje, want soms komt mijn man dan te dicht op me liggen en dan kan ik amper geweven snachts. Ik geef ook nog borstvoeding, dat schijnt te helpen.

Ik heb onze zoon zijn eerste jaar intens beleefd doordat ik vrijwel altijd thuis was, en daar ben ik wel erg blij om. Het was wel een jaar met ups en downs, maar eigenlijk hadden die downs niets met hem te maken: corona, ontslagen worden, schoonvader uitgezaaide kanker,... Onze zoon is wel oprecht het lichtpunt in mijn leven dat ervoor zorgt dat ik blijf rechtkrabbelen. Als hij er niet was geweest, had ik nu in een hele diepe put gezeten, denk ik. Ik kijk er positief op terug. Had nooit verwacht dat ik zo positief met het ouderschap ging kunnen omgaan. Ik heb mezelf én mijn omgeving verrast en kijk oprecht uit naar wat de toekomst met hem gaat brengen.

Graag gedaan 😀 heb er zelf ook even over moeten doen om dat te beseffen 🙈

Ik geniet ontzettend van ons kleintje en vind de dagen dat ik vrij ben heerlijk om de hele dag zelf voor hem te kunnen zorgen.. tuurlijk hebben wij ook onze momenten dat meneertje een hele dag de kop dwars heeft en meer huilt dan normaal en als een aapje aan mij vastgeplakt zit, maar ik kan dat zelf vrij makkelijk los zien en doordat het periodes zijn.. wat betreft Corona ben ik stiekem wel heel blij dat we dat het afgelopen jaar hadden.. in het begin niemand die ongevraagd aan je kind zit, doordat ik 3 dagen thuis werk en hij maar 1 dag naar de opvang gaat heb ik vrijwel niets van zijn 1e jaar gemist.. en ik denk maar zo.. aan de ene kant hebben we dit jaar veer gemist zoals idd zwemmen of dagje dierentuin oid.. maar aan de andere kant heb ik denk ik minder van Corona gemerkt dan als ik geen kind had.. doordat je kindje nog veel slaapt, tenminste in ons geval ‘s ochtends 45 a 60 min en ‘s middags ook weer zo’n 2 uurtjes ben ik sowieso meer aan huis verbonden dan wanneer er geen kind was en je de hele dag kon gaan en staan waar ik wou.. zelfde als ‘s avonds.. door een baby ging ik toch niet elk weekend ‘s avonds weg omdat ik geen fan ben om voor minste maar een oppas te regelen.. dus in ons geval had Corona in een slechter jaar kunnen zijn..

Al ben ik nu wel op punt dat in hoop dat sneller weer wat normaal wordt omdat wij wel graag op vakantie willen en weer willen zwemmen 😋 en knuffelen doet ons zoontje op de momenten dat hij wil, ene moment heeft hij te druk, maar hij leest ook ontzettend graag boekjes en wil dan dus op schoot..

Een hele late reactie. Het was een drukke maand. Vervelend hè die Corona. Wij hadden heel graag willen babyzwemmen maar het zit er helaas niet in. Ook zijn we voorzichtig met oppas/ opvang inschakelen maar inderdaad je krijgt alles mee en dat is ook wat waard! Heerlijk hè die knuffeltjes?!! Die van ons geeft nu ook luchtkusjes, superschattig!!

Het is een wisselend jaar geweest voor ons. Er kwam van alles tegelijk op ons af. Zoals een aantal hebben gezegd, ben ik blij dat de newborn fase voorbij is, al die onzekerheid werd mij een beetje te veel. Voelde me ook echt een aantal weken gevangen in mijn eigen huis. Op een gegeven moment heb ik maar besloten om de meeste van zijn slaapjes in de kinderwagen te doen, dit heeft mij echt enorm geholpen. Lekker veel alleen wandelen met de kleine. Inmiddels ben ik thuis werken wel gewend en ik geniet nu echt van de kleine en zijn ontwikkeling. Gelukkig hoef ik niet meer naar kantoor en straks ook niet meer zo vaak. Ik zat namelijk elke dag 3 uur in totaal in de auto, dus de corona is op het juiste moment gekomen. Daarnaast ben ik het inderdaad eens met dat je nu pas echt leert kennen wie je vrienden zijn en wie er echt naast je staan. Ik ben veel closer met mijn zussen en mijn moeder en andere vriendinnen heb mijn zoontje echt nog nooit gezien. Dat laat ik ook maar voor wat het is. Al met al is het een achtbaan van een jaar geweest, maar zeker een heel mooi jaar. Knuffelen wil hij ook niet altijd, maar geeft meestal tussendoor kopjes en gaat heel lief naar me lachen, daar wordt ik echt blij van. Nu is knuffelen bij mij ook op een latere fase in mijn volwassen leven gegroeid, ik heb het zelf nooit van mijn eigen ouders geleerd. Ik kan niet wachten op het mooiere weer, om met hem samen naar het strand te gaan en lekker zwemmen 🤗😍. Met zo een klein zwembroek je te schattig hahah.