De klaagmuur - 2

Sorry ook ik moet weer even klagen! Houden jullie mannen rekening met het feit dat je niks meer mag drinken/roken.. Kijk ik kan het goed laten! Natuurlijk het besten voor ons kindje en uiteindelijk ook voor mezelf.. Ik snap dat er met de kerst en oud en nieuw gedronken word! En dat vind ik ook geen probleem! Maar vandaag hebben we gelukkig de laatste nieuwjaars borrel.. En irriteer me ineens mateloos zijn drink gedrag! Ook is hij weer voor de 3e x (tijdens mijn zwangerschap) begonnen met roken.. Ik maak er verder geen probleem van (zal wel weer de hormonen zijn) maar vind ergens dat hij toch af en toe wel wat rekening mag houden..

Herkenbaar.. mijn vriend is zelfs meer gaan roken! 🤭 tijdens mijn IVF heb ik wel nog met een vaper rond gelopen en uiteindelijk zo gestopt door er geen nicotine in te doen. Hij daarentegen heeft de vaper nog maar rookt ook ineens elke dag een pakje sigaretten weg. Als hij ziet dat ik er wel mee struggle zegt hij dat hij t kindje niet hoeft te dragen dus in feite kan doen en laten wat hij wilt... enigzins begrijpbaar maar vaak wel frustrerend van mijn kant.

Hallo! Ik krijg al twee weken amper iets gedaan, ben ineens net zo moe als in de eerste weken van mijn zwangerschap. Ben nu 26 weken. Sinds zaterdag hondsberoerd, verkouden, keelpijn, hoofdpijn, kan de hele dag wel slapen, koorts, kortademig.... blegh. Zou morgen weer beginnen met werken, na de kerstvakantie, maar helaas word het nu toch echt een ziekmelding. Beetje bang coor de reactie, ik meld me nooit ziek, ga normaal met koorts ook gewoon werken, maar ik heb nu ook de verantwoordelijkheid voor een baby in mijn buik, dus ik blijf lekker even thuis...

Ik heb dit ook gehad helaas net een paar dagen voor mijn vakantie en in mijn vakantie. De dagen voor mijn vakantie ben ik wel 1,5 dag gaan werken, maar ik ben de tweede dag zelf door door mijn collega naar huis gestuurd. Ik ken jouw werk en collega’s natuurlijk niet, maar het is volkomen logisch dat je voor jezelf, dus de baby, kiest.

Heel herkenbaar, ik ben ineens weer dood op en al mijn spieren rond m’n bekken doen pijn. Daarnaast iedere avond ook barstende koppijn. Snap niet waarom ik ineens weer zo aan het ploeteren ben. En ik maak me ook mega zenuwachtig voor de bevalpijn!!! Van onze eerste ben ik thuis bevallen, dat was in alle opzichten fijn behalve dan dat het 22 uur duurde en ik dus geen pijn medicatie kreeg. Wat heb ik dat gemist zeg. Nu weet ik niet wat ik moet doen. Thuis is niks, want dat heb je geen pijnstilling en ziekenhuis of geboortehotel lijkt me ook niks. Het lijkt me niks om in de auto te moeten zitten en in een ziekenhuis omgeving te zijn. Was er maar thuis optie zonder pijn ;)

Ik ben echt even boos op mijn partner. Door hoe ziek ik ben van de zwangerschap (HG) voel ik me zelden goed genoeg om gezellig samen iets te doen. Vandaag wou ik dus echt even eruit, aangezien de keren dat dat nog met zijn tweetjes kan waarschijnlijk op 1 hand te tellen is. We waren bij de kroeg hier in het dorp aan het eten, daarna zouden we naar huis (ik heb erg veel last van mijn rug en harde buiken) zodat ik even rustig aan kon doen en kon douchen, en daarna zouden we samen in de kroeg gaan darten. Ik had hier superveel zin in. Mijn vriend had al heel wat biertjes op, hier heb ik hem ook op gewezen. We zouden naar huis, hadden ons eten op en mijn buik deed echt veel pijn. Toen kwam een vriend van hem binnen en wou hij dus blijven zitten, nog een biertje doen. Ik moest alleen naar huis. Ik sta onder de douche toen hij thuis kwam en verre van nuchter overkwam, hij zou met de hond gaan lopen zodat ik even rustig aan kon doen. Toen ik onder de douche vandaan kwam sliep mijn vriend op de bank, zo bezopen dat ik hem voor geen mogelijkheid wakker kreeg. Zelfs een kussen op z'n gezicht gegooid, niks. (hij ademt nog wel, heb gecheckt lol). Ik heb dus onze hond uitgelaten en heb hier nu nog meer last van. Inmiddels lig ik in bed, alleen. Mijn vriend ligt nog steeds bezopen op de bank. Ik vind het gewoon zo kut, ik kan bijna niks meer doen en de avond dat het dan wel lukt verpest hij grandioos voor mij, omdat hij perse zoveel bier wilt. Zelfs als hij zo wakker zou worden, heb ik nu nog meer last van mijn buik en krijgt hij echt geen dartpijlen van de barman (een vriend van ons) hoor, zelfs een aap kan nog zien dat hij dronken is. Hij moet morgen weer werken en ik hoop dat hij een vreselijke kater heeft🖕🏻

Ha RVB (en de andere zenuwachtigen), Het komt goed! Ik ben zwanger van de tweede, de eerste zat te lekker en dus hebben ze me met bijna 42 weken ingeleid. Ik heb het zonder pijnstilling kunnen doen. Lang leve yoga/goed kunnen ademhalen! Nu is bevallen zonder pijnstilling geen moetje of prestatie op zich, maar wilde je toch laten weten dat het kan, ook als je ingeleid wordt. Het is ook een beetje mazzel hebben natuurlijk, maar dat hele bevallen plus alle stofjes die vrijkomen maken ook een oerkracht in je los waar je u tegen zegt. Het was bij vlagen pittig (en tussendoor ook weer helemaal kalm, er zijn pauzes), maar we kunnen het echt! Laat je niet te bang maken door het inleiden = extra hel verhaal, iedere bevalling is anders en onze lijven kunnen een stuk meer dan we denken. Als ik ongevraagd advies mag geven: oefen je ademhaling, dat doet wonderen.

Aahh dat is zo zuur!!! Ik voel met je mee 😯☹️

Dankjewel. Dit is de tweede keer deze week, ben er echt even flink klaar mee. Met oud en nieuw zat ik ook al alleen thuis (wel pas na middernacht, maar toch). Normaal is hij hartstikke lief voor me en vandaag was hij dat ook echt wel, maar gewoon niet nadenken over hoe ik me hierbij voel....

Herkenbaar.. heb we 30 januari ook ziek gemeld.. oorontsteking, keelontsteking, hoesten, koortsig, moe.. in jaren niet zo ziek geweest en me eigenlijk ook nog nooit echt ziek gemeld.. ben de hele week thuis geweest. Morgen weer naar kantoor,maar zou het liefst nog een week thuis blijven.. Ben morgen 25 weken, maar die vermoeidheid van de 1e 12 weken is zo goed als terug.. Zo zie je maar, we werken harder dan we denken, zelfs als we 'niks' doen.. Goed je tijd nemen om uit te zieken hoor!!

Mijn vrouw geeft antwoord als er gevraagd wordt aan mij. “En hoe wil je bevallen”....denk dat ik de bevalling bij deze dan ook maar overdraag aan haar😂. Zegt ze “ja ik ga bijvoorbeeld echt niet in een bad liggen, kei smerig”... mijn antwoord “al wil ik bevallen in een bad vol met pieren, het is mijn bevallingsplan, jij past je maar aan 😂”

Pff.. wat een l*l!! Die zou het bij mij zwaar te verduren hebben de aankomende dagen 😅 .. Laten we inderdaad hopen dat ie een flinke kater heeft, maar dan morgenavond ook niet gaan piepen dat ie zo'n zware dag gehad heeft..

Het moment dat hij weer nuchter is zou hij weten in wat voor een hel hij de komende tijd terecht is gekomen door zijn eigen toedoen, ik zou mijn man wat aan doen 😂

Dank je wel voor de tip! Heb binnenkort zwangerschapcursus dus ik hoop daar wat van op te steken haha.

Ik had daarstraks voor het eerst in mijn leven een bloeddrukval. Op het nieuwsjaarsfeestje van mijn familie. Eerst werd ik licht in mijn hoofd, dan duizelig, gevolgd door het rumoer dat klonk alsof ik onder water was, een pieptoon, koud zweet en bleek worden,... Was echt héél raar. Ik ken het wel, maar dus nog nooit zelf meegemaakt. Geen idee of het door iets specifiek kwam (te weinig gegeten of zo). Ik ben in ieder geval moeten gaan zitten, want anders was ik tegen de grond gegaan, denk ik. Hopelijk gebeurt zoiets niet als ik aan het rijden ben. 😶

Twee weken geleden om 4 uur ''s nachts wakker geworden met hevige buikpijn. (nu 23,5 week zwanger) in paniek man wakker gemaakt na een uur nogsteeds die heftige pijn te hebben. Het was een constante pijn boven de baarmoeder, maar alsnog doodeng! Overgegeven van de pijn, verzin het maar. In het kort: pijnklachten bij VK uitgelegd en de pijn zat te hoog (gelukkig) dat het iets met de kleine man te maken zou hebben. Afspraak bij HA gemaakt en die avond had ik gelukkig al een controle staan. Diezelfde ochtend werk gebeld met dat ik niet zo komen door pijn, opvolgend door gigantische spierpijn.. Erg weinig begrip gekregen omdat het rond de feestdagen was. Van een andere collega moeten horen dat mijn werkgever er over had geklaagd dat ik er niet was. Ik snap dat het druk was etc, maar die week ervoor (week van de kerstdagen) had mijn werkgever een week vrijgekomen waardoor ik twee dagen alleen in de winkel stond. Kan het niet begrijpen dat er geen begrip voor mijn situatie was, gigantische pijn en bang dat er iets met de kleine is. Ik wil absoluut niet als een aandachtvrager overkomen, maar om te klagen dat ik er twee dagen niet was door onmacht en zelf een week met kerst vrij te nemen kan ik niet echt met mijn hoofd omheen.. Gelukkig is alles oké, HA dacht aan galstenen maar dat is het niet. Hoop dat het nooit meer gebeurt. Heerlijk om het even van mij af te typen, sinds vandaag lid en geniet nu al van iedereens verhalen. Herken er zo veel! Kusjes💕

Echt vreselijk dat ze op je werk geen rekening houden met je ken dat gevoel is bij mij ook zo... meer moeten werken dan ooit ook dagen alleen gestaan mijn man vind dat onverantwoordelijk .... ik ook trouwens maarja we moeten kijken wat we ervoor in de plaats krijgen (zegt mijn bazin...) ja tuurlijk meest prachtige cadeau ooit maar toch sta je daar maar met pijn en last doodmoe en op van de zenuwen... Hopelijk heb je geen zo een pijn meer! Kan me inbeelden dat je daar echt wel van schrikt!! Veel geluk nog met de zwangerschap :D

Heb me zojuist ziekgemeld. De reactie was ‘geen sorry zeggen, kan je niks aan doen, goed opknappen en ik wil je pas weer zien als je beter bent’. Dat was fijn zeg!! De maanden november/december heb ik ook heel veel extra moeten werken ivm de drukte. Het is nu nog steeds mega druk.... maarja ziek is ziek. Nu denk ik echt eerst eens aan mezelf.

Update: gisteravond voor het eerst knallende ruzie gehad. Vriend snapte er niks van, waarom was ik zo boos dat hij bleef zitten terwijl ik ging 'poepen?' Lang verhaal kort: hij dacht dat ik zei dat ik buikpijn had dus ging poepen en aangezien dat tegenwoordig wel een half uur duurt, bleef hij even met zijn vriend zitten. Ik zei geen poepen, ik zei dat ik buikpijn had dus ging douchen. Toen ik dat zei had hij door dat ik dus echt veel last had, en het daardoor zo erg vond dat hij me alleen liet gaan ondanks anders afgesproken. Ik heb hem ook uitgelegd dat gisteravond mijn enige avond was dat ik iets kon doen, en doordat hij te veel gedronken had dat niet door kon gaan. Hij zei dat we gisteravond alsnog konden gaan, snapte niet dat zo laat nog weer weg gaan geen doen voor mij is. Ik denk dat hij het nog steeds niet helemaal snapt, maar hij heeft wel sorry gezegd. Soms wou ik dat ze heel even, een paar minuutjes, konden voelen wat wij voelen. Dan snapt hij het misschien wat meer.

Ze zijn een contract voor bepaalde tijd niet verplicht om te verlengen (helaas). Ben zelf met 22 weken zwangerschap ontslagen toen mijn contract afliep terwijl ik voor 50% in de ziektewet liep door m’n zwangerschap. Maakt allemaal geen reet uit...