De klaagmuur - 2

Ja mijn partner snapt me gelukkig heel goed. Hij is wel heel bang dat de band met zijn moeder minder wordt. Ze is niet zo fit meer, heeft al een keer een Tia gehad en zijn vader is net overleden, dus hij accepteert iets meer van zijn moeder nu, bang om haar ook te verliezen...

Awh vandaar dat jij je ook inhoudt. Je moet je er dan niks van aantrekken, ze doet zo vast, vanwege de moeilijke situatie. Het is best moeilijk tijdens de zwangerschap om je er niks van aan te trekken... alles komt zoveel harder over, vooral nu in de laatste trimester.

Vriendin van me organiseert een babyshower voor me, ik mag dus niks weten en vind dat kei tof. Oftewel mijn ma gisteren van ja we hebben een datepicker gehad dus heb datums ingegeven. Dat is leuk ma maar ik weet er niks van en mag er niks van weten. Belt ze me net op dat volgens haar de naam van mijn schoonmoeder verkeerd is geschreven en dat die misschien niets gehad heeft. Nogmaals ik mag niks weten, nogmaals stuur die vriendin een bericht en ik heb tegen mijn schoonmoeder gezegd dat als ze niks heeft gehoord dat ze bij die vriendin moet zijn. Krijg steeds minder zin erin zo, hoe moeilijk is het om me erbuiten te laten? 🤦🏻‍♀️

Ja ik probeer gewoon ene oor in, andere oor uit. Soms is dat wel een beetje lastig, maargoed, zo blijft de vrede er in ieder geval...

Haha.. van het weekend werd mij gevraagd wat ik ervan zou vinden als ze een babyshower voor me zouden organiseren.. Dus ik: leuk, maar dat hoort een verassing te zijn en dat is het nu niet meer 🙈 .. vooral ook omdat ik waarschijnlijk in Zuid Holland is (komen we oorspronkelijk vandaan) en we nu in Drenthe wonen.. en ik door mn bekken zo min mogelijk auto rij, waardoor we dus niet zo snel die kant op zouden gaan de aankomende weken..

Aan de andere kant vind ik het juist wel netjes: ik ben heel blij dat ik wist dat mijn beste vriendinnetje van plan was een babyshower te organiseren en dat ik op tijd nee heb kunnen zeggen. Ik heb zoveel last van mijn zwangerschap, heb echt geen behoefte aan een feestje...

Ik vond het wel fijn om te weten dat een vriendin dat ging doen zodat ik kon zeggen dat ik het gewoon in mijn woonplaats wou omdat ik dus ook met mijn bekken zit 😂 dus voor mij komen ze vanuit heel België en Nederland mooi naar mijn woonplaats 😂 maar vind het zo irritant dat mijn ma dus de hele tijd erover begint en ik moet herhalen dat ik niks organiseer 🤷‍♀️ en dus ook niks wil weten. Al heb ik net wel een cadeaulijstje gestuurd 🤭

Mijn vriend gaat de hele tijd tegen me in als het om mijn stiefzoontjes gaat. We hebben lang geleden al afgesproken dat we een team zijn in dit huis: samen voeren we de regels uit en ik mag me dus ook betrekken bij de opvoeding. Maar tegenwoordig, elke keer als ik ergens wat van zeg, gaat mijn vriend tegen in. Gister zei ik bijvoorbeeld heel rustig tegen mijn stiefzoon (bijna 11): ''ik word er een beetje verdrietig van dat je je kleren op de grond in de badkamer gooit, in plaats van in de wasmand in het washok.'' vervolgens gaat mijn vriend gelijk tegen me in, alsof ik zijn zoon aanval, dat die wasmand ook al heel erg vol zit, en dan met zo'n uitvallerige stem waarvan hij niet door schijnt te hebben hoe hij het zegt. Nu is dit een klein ding op zich, maar het gaat al weken zo. Ik zeg iets, en daar komt de heldhaftige papa die ze wel even redt van de boze stiefmoeder. Ik vraag of ze zelf hun bordje even op het aanrecht willen zetten (hebben we gewoon als huisregel hier, en ik complimenteer ze ALTIJD als ze eraan gedacht hebben), nee hoor papa doet het. Het is inmiddels zover dat de jongste gewoon een heel ander kind wordt zodra mijn vriend thuis is. Hij is 6, begint savonds heel veel aandacht te vragen, jokt steeds meer, duwt mij weg als ik mijn vriend een knuffel geef oid. Ik stoor me er echt aan. We hebben hier afspraken in huis, ik ben bijna de hele dag alleen met de kinderen en gisteravond heeft dus mijn oudste stiefzoon aan zijn vader gevraagd: '' Ze blijft toch niet zo, dit komt door de zwangerschap toch? ''. Ik kan echt wel goed evalueren wanneer ik te streng of oneerlijk ben geweest tegen de kinderen en dat gebeurt echt wel eens hoor, ik zeg dan ook sorry tegen ze. Maar dit brak mijn hart, ik heb niks verkeerds gezegd, ik werd niet eens boos dat zijn kleren elke dinsdag en donderdag op de badkamervloer liggen (zaterdag doucht hij in de kleedkamer na voetbal). Ik vraag gewoon geduldig of hij het op wil ruimen, meer niet, hij is verdomme 11 hij kan prima die kleren in de wasmand gooien. En toch is hij in de veronderstelling dat ik een hartstikke rare vraag stelde, dat is niet zijn schuld, maar doordat mijn vriend de laatste tijd alleen maar tegen me in gaat. Ik heb meerdere scenario's bedacht waarin ik mezelf aanpas, maar er is gewoon niks mogelijk. Zoals het nu gaat, ben ik straks de evil stepmom en haten de kinderen me want van mij mogen ze niks en van papa wel. Maar anderzijds, als ik morgen zeg dat ik me niet meer met de opvoeding van de jongens bemoei, hoe gaan we dat straks bij onze dochter doen dan? Lekker eerlijk is dat, zij moet wel gewoon die dingen doen, terwijl haar broers dat van papa helemaal niet hoeven. Tadaaa, slechte band met mijn dochter. Of ik zou me al buiten moeten sluiten bij mijn dochters opvoeding. Ik word er zo boos om en ben er echt klaar mee. Ik snap ook niet waar het ineens wegkomt. Als ik nou boos deed tegen de kinderen zou ik het nog begrijpen, maar dat is niet zo! En hoe kan het, dat ze smiddags beeldige kinderen zijn die alles achter hun kont opruimen, eerlijk zijn, met me kletsen, en zodra papa er is ben ik ineens vreselijk? Ik wacht nu tot de eerste wekker van mijn vriend (half 7 ofzo) en ga dan vragen wat hij van me verwacht. Ben benieuwd

Hier net zo’n situatie. Alles wat ik tegen mijn stiefkinderen zeg, is volgens mijn vriend niet waar of overdreven. Hij vindt dat ik (al weken) chagrijnig ben. Van de week ruzie erover gehad en heb ik gezegd dat ik mijn handen er van af haal. Regel het dan zelf maar en zorg dan zelf maar voor ze, maar oh wat is dat moeilijk en kost het me veel energie! Dat wil ik helemaal niet en zo wil ik helemaal niet doen! Ben benieuwd hoe het gesprek met je vriend is gegaan.

Heel frustrerend inderdaad, en de kinderen lijden eronder, want die snappen er uiteindelijk niks meer van. Gesprek is hier een beetje dubbel gegaan. Op zich wel goed, maar hij is in de veronderstelling dat hij helemaal niet vaak tegen me in gaat. Maar zulke dingen zegt hij wel vaker, en dan gebeurt zoiets diezelfde avond weer en snapt hij ineens wat ik bedoel, dus daar ga ik maar even van uit. Ik heb gezegd dat ik van hem verwacht dat we een team zijn en dat als hij het niet eens is met bepaalde regels (die we vooraf samen hebben afgesproken), hij dat apart tegen mij moet zeggen. Dan overleggen we met wat dan de regel moet zijn. Ik heb ook uitgelegd dat wat ik er zelf ook aan verander, het negatief uitpakt. We moeten dit samen doen. Het verschil zit hem vooral in dat hij wat meer door de vingers ziet. Hij denkt: 'ze zijn hier al niet elke dag, laten we het super gezellig hebben wanneer ze hier wel zijn'. Dat snap ik ook wel, maar de oudste is hier 11 van de 14 dagen WEL en de jongste 6 vd 14. Het is niet alsof we ze om het weekend hier hebben, de oudste woont hier vast en de jongste is Co ouderschap. De kinderen verdienen ook het beste en dat is wanneer ze hier ook gewoon hun regelmaat hebben. Hoe kunnen zij snappen wanneer ze wel en niet hun bord op het aanrecht moeten zetten bijvoorbeeld, als het de ene keer 'de regel' is en de volgende dag papa zegt van neeeee papa doet dat voor jullie.... Om even maar een klein voorbeeld te noemen haha

Ik ben zo moe en op van de mensen op mijn werk de druk neemt enorm toe we moeten meer verkopen en beter het is al zover gekomen dat ik s'avonds smsn moet zenden met het waarom we het doel niet gehaald hebben hoeveel extra producten ik verkocht heb en wat het doel was... echt erg... vooral omdat ik altijd diegene ben die dat mag gaan zenden ... ik vind dat ik men best doe maar ik kan mensen moeilijk opsluiten in de winkel met aankoopverplichting.. ook houden ze totaal geen rekening met mijn zwangerschap ik kan die stress nu niet gebruiken en dan nog verwacht worden dat alles even snel gaat... ik moet naar elke klant gaan om te vragen of ik hen kan helpen ik wil dat zeker doen maar dat is van iedereen dat ze dit verwachten maar ik ben de enige die precies moeite doet...

Sorry, maar in die foto staat dat ik comfortabel ben met mensen beledigen, pesten en op ze haten? Waar doe ik dat dan? Wie pest ik precies? Vertel: waarom vind jij dat ik een 'corrigerende tik op mijn bek' verdien? Omdat ik hier mijn ei kwijt kan over mijn schoonmoeder, omdat ik dat niet tegen haarzelf kan en daarmee iedereens gevoelens bespaar, behalve mijn eigen? Of omdat ik gister toevallig een meningsverschil met mijn vriend had? Daarom haat ik hem? Waar zeg ik dat precies? Beetje rare reactie dit van je, vooral aangezien dit toch echt een klaagtopic is. En al helemaal als je bedenkt dat het wel heel ironisch is dat je begint over 'comfortabel met pesten' omdat ik anoniem wat frustraties uit, en jij vervolgens een foto post waarin je aangeeft dat ik een tik voor mijn bek verdien. Wie doet er nou precies aan online pesten? 😘

Nou... het is ook mijn favoriete topic, omdat ik hier lekker alles op kan gooien, waar er ook nog is op gereageerd wordt door anderen wat me enorm helpt tijdens mn zwangerschap. En dat geldt ook voor haar. @jealllybeantje ga lekker door joh 😋

Ik was vroeger zo’n kind waarbij mijn stiefvader hele strenge regels had bij mij en mijn broer... en ze allemaal losliet als zijn 3 kinderen bij ons in het weekend kwamen. Toen vervolgens zijn ex werd opgenomen in een psychiatrische instelling en alle kinderen bij ons in huis kwamen... golden de regels alleen voor mij en mijn broer. Toen zijn jongste 10 jaar later bij ons kwam wonen vanwege onhandelbaar gedrag... waren de regels ook niet bij hem van toepassing. Effect... een scheiding en ik heb later een psycholoog nodig gehad om toch echt te horen dat dit niet hoorde(weet je in je hoofd wel, maar als je er in leeft wordt het voor je hart waarheid). Maak je partner alsjeblieft duidelijk dat consequent regels hanteren voor het gehele gezin heel belangrijk is. 1 team 1 taak... gelukkige mensen op de wereld zetten

Nadat we het vanochtend besproken hebben is het vandaag al stukken beter gegaan! Als de 1 iets zei, hebben we daar beide consequent op doorgepakt, ook als we zelf misschien een iets ander ideetje hadden 😉. Dat iets andere idee bespreken we dan later wel weer als het belangrijk is, voor nu was het belangrijk dat de kinderen door hebben dat we een team zijn.

Ik heb net een reactie verwijderd. Dit is een klaagtopic, maar het is niet de bedoeling dat je hier 'klaagt' over andere forumleden (met naam) of persoonlijke opmerkingen maakt.

Dat alles en iedereen je gaat irriteren.. 😐😒

Lieve andere zwangeren hormonale vrouwen, Ook ik moet mijn frustratie even kwijt: Kunnen jullie je soms ook zo ergeren aan personen die heel de levensverhaal maar op internet gooien. Tuurlijk is het fijn om soms even je frustratie kwijt te kunnen zoals ik nu. Maar sommige overdrijven daar ook een beetje in en slaan in mijn opzicht ook door. In mijn zwangerschap heb ik al veel moeten doorstaan, lees bloedingen,, harde buiken,, ziekenhuis opnames ivm pijn. En alsnog zou ik de gehele zwangerschap erg veel pijn blijven houden door verklevingen ivm eerdere operaties. En ja misschien kan ik hierdoor nu even niets hebben of althans niet zoveel🙈. Maar hoe zouden jullie een persoon duidelijk kunnen maken van goh ga je nu niet teveel met klagen of zou je niet eens met een professioneel iemand kunnen gaan praten? Er bestaat ook iets van een POP poli. Die vrouw is trouwens ook zwanger van een eerste kindje. En misschien zit ze ook wel vol hormonen en kan ze momenteel net zoveel hebben als mij maar soms moet ik haast tot 10 tellen of er maar weer overheen scrollen om er vervolgens maar hard om te lachen. Hoe zouden jullie met zo situatie omgaan? Sorry voor mijn geklaag maar kon het echt even niet meer opbrengen.

Ik vind dit erg netjes verwoord, dus denk dat dat een goed begin is en dat die vrouw (die zeker ook vol staat van de hormonen) zich daar ook helemaal niet in aangevallen voelt en het ergens ook wel begrijpt 😉. Aan de andere kant is het misschien wel handig om er vrede mee te hebben dat de 1 online meer deelt dan de ander. Ik vind het fijn om hier anoniem (want behalve dat ik met een paar in een appgroep heb gezeten, ben ik verder op deze app zeker wel anoniem) mijn frustraties kwijt te kunnen. Nu snap ik ook dat dit op sommigen over kan komen alsof ik 1 depressief wrak ben, maar dat is gelukkig helemaal niet zo. Ik ben iemand die graag gelijk zegt wat me dwars zit, zodat het weer uit mijn systeem is. Zou ik dit zonder mijn hormonen ook doen? Waarschijnlijk niet: dan voetbal ik en kan ik daar mijn frustratie in kwijt. Ik hoop alleen wel dat er begrip kan zijn voor dat ik (op de klaagmuur) lekker mijn ei kwijt kan. En ik denk inderdaad dat scrollen en erom lachen dan de beste oplossing is als je het vervelend vindt. Ik zet geen levensverhalen openbaar op Facebook, Instagram, etc. Geen foto's van mijn opnames, want zoals je weet zijn die er ook geweest, of andere 'aandachtskreten'. Maar ik wil er wel over kunnen mopperen en daar is dit topic perfect voor. Ik ben liever de persoon die op een forum in een klaagtopic te veel moppert, dan de persoon die de frustraties bewaart en het persoonlijk naar mensen eruit gooit.

Gewoon klagen en zeggen wat je vindt hahahahah. Ik zat vorige week te piekeren en klagen over mn zwangerschap, terwijl ik nu opeens geniet van alles 🤓. Het zijn gewoon even de vervelende periodes tijdens je zwangerschap... anders was dit topic toch niet geopend en ging het niet viraal met zoveel reacties? Just let it out. 💃🏽