Hoe gaat het met jullie?

Hier helaas lichamelijk nog steeds herstellende helaas. Na ongeveer 8 maanden erachter gekomen dat ik een trage schildklier heb. Door schildklier hormoon medicatie is dat nu sterk verbeterd en zo voel ik me ook. Maar mijn cyclus is nog steeds niet op gang gekomen, dat heeft daar waarschijnlijk ook mee te maken. Wel 2x sinds de medicatie weer ongesteld geworden, maar was wel beperkt. Ik heb ook al tig ovulatie testen gedaan, maar nog geen ovulatie kunnen ontdekken... De arts houd de diagnose voorlopig op post partum thyreoiditis, dus hopelijk hersteld mn lijf nog.. !

Hier ook nog niet op gewicht. Er moet nog - 8kilo af om op oude gewicht te zijn en dan mag er nog iets van af. Ik heb erg veel last van vermoeidheid en opgeblazen gevoel. De vermoeidheidsklachten zijn mede doordat me schildklier naar me bevalling traag ging werken plus ik vitamine b12 te kort kwam. Nu zijn inmiddels me waardes weer stabiel. Voor als nog erg moe.. Haaruitval. Hormonen zijn erg uit balans. Maar vooral dat opgeblazen gevoel, dat maakt je ineens zooo dik.. Ik voel me dan ook echt niet fijn en kan nergens van genieten. Heb slechte dagen erbij dat ik echt in een put zit. Zon gevoel. ik slik de pil al die tijd weer, maar het liefst wil ik daar vanaf. Al die hormonen troep maakt je geen beter mens! Maar vriendlief wil het liever niet, aangezien die nu nog even geen 2e wilt. ( wel in de toekomst hoor) Ik moet ook eerst stabiel zijn om voor een 2e te kunnen gaan. Al die hormonen pffff... #huilhuil*

Ik was denk ik tijdens mijn zwangerschap 20 kilo aangekomen en daarvoor door het stoppen met de pil ook al 8 kilo en 'als' ik weer terug zou willen naar dat gewicht zou ik nu nog ongeveer 10 kilo moeten, maar weet niet of ik dat wil. Mijn lichaam is nou eenmaal veranderd door de zwangerschap. Hormonaal schijn ik drama te zijn als ik mijn man moet geloven, onze relatie heeft de afgelopen maanden ook wel veel te verduren gehad, dus dat maakt het allemaal niet heel makkelijk. Qua ongesteldheid vloei ik echt extreem, elk halfuur moet ik alweer een nieuwe tampon (grootste) indoen omdat ik anders volledig doorlek, dus thank god voor het thuiswerken op dit moment. Nu zit ik ook niet aan anticonceptie, omdat mijn lijf daar gewoon echt niet gelukkig van wordt en ik nog niet het juiste middel heb gevonden zonder hormonen. Mijn man heeft een sterk verminderde zaadkwaliteit, dus daar maak ik mij niet heel druk om op dit moment. Bij ons zoontje heeft het 5 jaar geduurd en is het uiteindelijk via IUI gelukt en mochten we nu weer zwanger raken, dan zie ik dat als een cadeautje.

Ik ook, vanaf de bevalling tot nu, blijf er af en toe last van hebben.

Maar is er niemand hier die klachten aan de bekkenbodemspieren heeft overgehouden? 😟 Ik heb namelijk nogsteeds niet de spierkracht daar beneden terug van voor de bevalling. Ik had toen zulke goede spieren en nooit last gehad van een zwakke blaas oid. Maar jeetje, ik doe nu elke dag zoveel bekkenbodemspier oefeningen, maar het mag niet baten: niesen, hard hoesten, rennen, springen en teveel kracht zetten - dan plas ik soms (bijna) in mijn broek... 😐 Ik sport 2x per week thuis en wanneer er geen lock-down is, sporten manlief en ik 1x per week thuis en gaan we 1x per week een aantal uur Boulderen. En wanneer het weer het toelaat en we oppas hebben fietsen we zo vaak mogelijk. Dus het is niet zo dat ik lichamelijk niks doe ofzo, maar mijn bekkenbodemspieren zijn verre van hersteld en daar baal ik zo enorm van... 😔

Heb je al een bezoekje gebracht aan een goede bekkenbodemfysio? Ik heb dat uit voorzorg gedaan en heb daar zoveel aan gehad.

Hier ook klachten hoor! Zwaar tillen gaat niet, veel kracht zetten niet.. ik ben ook bij een bekkenbodem fysio en dat is welaan te raden. Zij kunnen oefeningen samenstellen die precies bij jou passen, omdat ze precies weten ( en zelfs kunnen meten) hoe je bekkenbodem er aan toe is. Sterkte!

Hier geen problemen met het gewicht. Ik was niet erg veel aangekomen en daarna ging het er redelijk snel af (borstvoeding hielp hier). Bij m'n buik is de rek er wel uit, maar als dat alles is. Na een maand of 9 had ik ook wel het gevoel hormonaal ontzwangert te zijn. Ergens halverwege die 9 maanden stopte ik met borstvoeding en startte ik weer met de pil, dat viel niet helemaal lekker, maar het is daarna weer bijgetrokken. Waar ik nog wel last van heb is de bekkenbodem. Negen maanden fysiotherapie gehad en ik doe nog oefeningen thuis. Ik had een totaalruptuur en heb nog geregeld een hangend gevoel beneden. Momenteel vaker wel dan niet eigenlijk. Met name voor ik ongesteld moet worden speelt het op, maar ook als ik moe ben. Ik merk ook wel wat krachtverlies en het voelt wat stugger ofzo. Het stoort me wel dat ik nog steeds zo vaak dit hangende gevoel heb en ik hoop dat het nog wat verbeterd.

Ik ook hoor! Hoop dat ik ooit nog eens zonder inlegkruisjes kan 🙄

Oh ik ben dus niet de enige, fijn dat ik dit met jullie kan delen ❤️ Tijdens de zwangerschap liep ik bij een bekkenbodemfysio bij ons om de hoek, die hield mijn heupen soepel en gaf bevallingstips mee. Ook deed ik bij haar met andere moeders samen zwangerschaps fitness. Na de bevalling terug gegaan naar mijn orginele bekkenbodem fysiotherapeut in mijn oude woonplaats, vind haar gewoon erg fijn. Ik zie haar 1x per 1 a 2 maanden, zij heeft mij ook de oefeningen meegegeven. Heb alleen nog nooit gehoord van dat ze het kunnen meten, zal dat eens navragen. Maar zie ik haar misschien te weinig of doe ik de oefeningen verkeerd? Want nu 10maanden verder na de bevalling en ik voel geen verschil...

Bij mij gaat het ook langzaam, gek genoeg heb ik na mijn 2e bevalling minder problemen dan na de 1e. Het meten gaat inwendig via een ‘probe’ , en een meetkastje. Ze geeft dan een prikkel en kan dan meten hoe je er op reageert. Het heeft mij ook goed geholpen dat ik precies weet hoe ik de spieren moet aanspannen en welke precies. Heeft ze jou daar ook tips voor gegeven? Het enige waarin in vooruitgang voel is dat ik nu langere stukken kan wandelen en iets meer kan tillen dan een tijdje terug. Ik forceer zo min mogelijk.. al is het soms wel heel lastig om overal hulp voor te vragen 🙈 hopelijk ga je ook vooruitgang boeken! Ik heb soms ook het gevoel dat ik de enige ben, dan hoor ik verhalen van moeders die na de bevalling meteen alles weer kunnen.. nou hier niet 😅

Bij mij nog niet hoor. Ik moet nog twee kilo kwijt en helaas door een val nog last van mijn bekkenbodem. Geduld is een schone zaak. Het gaat langzaam....

Zeker ook nog klachten, ik heb een blaasverzakking aan de bevalling over gehouden. Een paar maanden fysio gehad, gaat al stukken beter, maar zo nu en dan klachten. Op zn tijd een zwaar gevoel, bij niezen en hard hoesten plas ik ook een beetje in mn broek. Was een groot fan van hardlopen, maar dat durf ik niet te doen, bang dat de verzakking erger word...

Ai wat naar zeg, wel fijn dat het ietsje beter gaat. Wat naar lijkt me dat zo'n verzakking 😕 Hier fan van touwtje springen tijdens fitnessen en lekker met de kleine lange stukken wandelen, maar helaas word dat 'em voorlopig nog niet 😬😝

Nou ik legde aan haar uit hoe en wat ik aanspan en zij zei toen dat ik het prima deed. Ik zal het wel volgende keer navragen, want misschien doe ik toch iets fout. En nog nooit van zo'n probe gehoord, ben heel benieuwd of zij zoiets hebben daar, ik ga het zeker volgende keer voorleggen! Ik hoop ook op vooruitgang, want word hier soms echt moedeloos van 😟 Bedankt voor de tips in ieder geval! ♥️

Goed dankjewel alleen deze nacht amper geslapen is het mijn zoontje niet is het mijn man die mij wakker had gehouden. Hier is mijn zoontje flink ziek geweesd door verkoudheid en wij ook met hoesten erbij. Zo blij dat ik het slaapmomentje kan dan om 2 uur in kan halen 😄 Voor de rest gaat het echt goed . Mijn zoontje kan nog niet lopen maar dat kan elk moment komen. En bij jou jann89?

Ohhh heftig! Bij mij was de prik ook verkeerd gezet en moest hij een paar keer gezet worden , een helse pijjn!! Gelukkig heb je (zoals ik het lees) geen pijn meer!

Gefeliciteerd!

Gefeliciteeerd! Lekker van genieten en hopelijk niet teveel klachten!

Jaa hier ook nog steeds last