Scheiding

Ja maar ik kan en wil haar niet bij der papa weghouden dat verdient ze niet. Ook al wel heel moeilijk voor mezelf hoor. Hij zat in onze relatie altijd te gamen met koptelefoon op terwijl hij met de kleine was en ik aan het werk... Jaa me emoties vliegen alle kanten op, meer omdat ik hem eigenlijk zou moeten haten 🤣 maar ik gewoon nog super veel van hem hou.... en ook dat snap ik niet. Zei toevallig tegen een vriendin van mij dat het lijkt alsof hij mij helemaal kapot wilt maken dat ik overal vanaf zie en alles toezeg

Tuurlijk beter kwijt dan rijk, het is alleen zo bizar dat ik gewoon ontzettend van hem hou, terwijl ik hem ergens zou moeten haten na wat die doet 😅

Girl I feel you! Dat is ook echt een gevoel die je niet zomaar aan de kant zet helaas. Jullie hebben jaren met elkaar gedeeld en iets opgebouwd. Dat gaat niet zomaar weg....:( Ik kan mij niet voorstellen wat jij allemaal meemaakt en voelt. Ik hoop alleen dat hij bij zinnen komt en het traject met de mediator goed doorloopt. Anders kan je nog opschalen naar een advocaat en rechtzaak. Maar ik denk dat niemand daar op zit te wachten. Nogmaals je bent een topper!

Ik snap dat je je kind niet wil weghouden. Raad ik ook zeker niet aan (want die krijg je later terug van je kind). Maar doe wat goed voelt voor jezelf, stel zelf de regels, afspraken op. En denk daarbij aan je eigen grenzen. Jij móet je goed voelen, want jij zorgt voor jullie dochter. Belachelijk van het gamen tijdens zijn tijd net zn dochter. Laat wel zien hoe belangrijk hij het vindt. Dus kun je het daarop aanpassen. Je kan iemand niet zomaar ineens haten. Ook niet als je dat aandoet. Dit is wat je hormonen doen met je. Heel je lijf probeert je terug te brengen naar het oude vertrouwde. Maar het oude vertrouwde is niet goed, alleen weet je lijf het nog niet. En dat heeft tijd nodig. Misschien wil hij zelf niet de omgang en zorg. Maar wil hij niet verantwoordelijk zijn voor de keuze. En jouw de schuld in de schoenen schuiven. Als de vader van mijn kind om de hoek komt kijken, zeg ik hem dit; Als jij je aan de afspraken wil houden dan mag je altijd jouw zoon zien. Je kiest zelfs zelf hoevaak. Helaas kan en wil hij het niet. Want het gaat hem niet om zn kind. Haalt ook grappen uit bij mij zodat ik uit mijn slof schiet. Zogenaamd heb ik het dan gedaan. Wist je dat het ook veel voordelen heeft om alleen voor je kind te zorgen! De luiers zitten altijd goed, ze krijgen het juiste en op het juiste tijdstip te eten, ze worden niet druk gemaakt voordat ze moeten slapen. En denk zo maar aan al die dingen waar je je mateloos aan irriteerde toen hij er nog was! Btw, ik heb je foto even bekeken: Je zal er nu zeker nog niet op zitten te wachten. Maar met jou komt het zo goed, je hebt zo een ander, zou je willen.

Wat een vreselijke situatie voor je, en grrr wat een klootzeg zeg!! Echt zo erg niet ok wat hij gedaan heeft. Allereerst heel veel sterkte met deze situatie, je vraagt om adviezen, maar ga ook uit van je eigen gevoel, doe wat voor jou goed voelt nu, zoveel mensen zoveel meningen. Maar toch een paar adviezen vanuit mijn ervaring: - Probeer met heel je hart om dit op te lossen buiten de rechtbank, ik heb van dichtbij gezien, dat geeft zoveel extra stress en negativiteit, als het echt niet anders kan ok, maar echt als laatste redmiddel. - Wees jezelf ervan bewust dat je vanwege deze scheiding door een rouwcurve heen zult gaan (zie plaatje), de gevoelens die je nog voor hem hebt, ook de liefde die je nog voelt zijn heel normaal, geef jezelf de tijd om die te verwerken, het is ok om te huilen en boos te zijn, maar weet dat er straks ook weer licht aan 't eind van de tunnel zal zijn, want uiteindelijk kom je altijd weer naar een integratie, een nieuwe normaal, ook al lijkt dat nu niet zo... - Vijandelijkheid tussen jullie zal je kindje altijd wel iets van oppakken, probeer dit in je achterhoofd te houden wanneer je boos bent op hem, hij zal altijd onderdeel zijn van jullie leven want hij is de vader van je kind, probeer focus te leggen op dingen die hij wel goed doet (al besef ik me dat dat op dit moment wel heel moeilijk zal zijn). - Hebben jullie een gezamenlijke vriend of vriendin die eventueel kan bemiddelen of erbij kan zijn wanneer jullie samen moeten zijn? Moet natuurlijk wel iemand zijn die niet direct een kant kiest. - Bedenk dat hier ook positieve dingen uit kunnen komen, ik ken bijvoorbeeld een aantal gescheiden mensen die goede afspraken hebben over wanneer de kinderen bij de partner is. Die genieten nu van die dagen rust, wanneer hun kind bij hun ex is. Het kost eerst wel echt tijd om te wennen dat je kind niet bij je is, vooral voor jou als moeder en hoofd verzorger, maar het geeft je straks ook tijd voor jezelf. Maargoed, ik ben in geen geval een expert, ik hoop maar dat je je snel beter voelt en dat jullie goede afspraken voor de toekomst kunnen maken... heel veel sterkte 💓

Wat verschrikkelijk zeg! Ik leef zo met je mee! Ik herken het deels. Vooral de eenzaamheid, alles alleen gedaan, zodra er andere bijzijn opeens ‘normaal’ doen. Ben jij ook die vrouw waarvan haar man maar een kindje wilde en jij eigenlijk wel een tweede? Dit kan ik mij zo goed herinneren, omdat die ook van toepassing is bij ‘ons’. Wij zitten nu in relatietherapie. Maar steeds vaker denk ik waar doe ik het voor? En zeker als ik jouw verhaal en de reacties lees. Ik ben alleen echt veel verder met alles dan hem, ik ben hiervoor bij de POH geweest ook. Wat ik echt kan aanrader, raar dat de huisarts dat niet wilt. Blijf op je strepen staan en anders een huisarts kiezen die je wel steunt. Die steun is zo belangrijk! Daarmee blijf je rechtop staan, wat ook zo belangrijk is voor jouw mooie meisje Nova! Ik zag ook dat je je baan riskeert, vanwege geen opvang? Kan je iets regelen? Ouderschapsverlof, zorgverlof? Even ziek melden en de ziektewet in gaan. Zorg alsjeblieft goed voor jezelf en haal steun bij de POH en je vangnet! Ik ben er voor je!

Jaa ben echt kapot 😭 klopt inderdaad mijn (ex) partner wilde geen 2e kindje, en nu weet ik waarom.... als je al vanaf november een ander hebt.... Nu ook weer ligt de kleine op bed en kan ik gewoon niet stoppen met huilen ben echt helemaal gebroken

Ach lieverd! Ik wist nog hoe lastig je had toen hij dat zei. Kan mij heel goed voorstellen dat je nu weet waarom. En misschien is dit dan ook even beter zo voor jou en lieve Nova. Vanaf november is echt lang, hij zit al in een heel ander proces dan jij. Voor jou is alles vers en is het vooral een hoop onbegrip. Laat je tranen stromen op momenten dat het kan. Dat lucht echt op daarna! De tijd van accepteren komt echt! Ik hoop dat je actie onderneemt bij de huisarts voor de POH?

Hi! Allereerst wil ik je veel sterkte en kracht wensen, wat een drama zo in t leven van jou en je lieve dochtertje! Ik heb 2 oudere kinderen uit een vorige relatie en kan je enkel aanraden om idd een mediator in te schakelen. En hoezeer hij ook met modder gooit, probeer niet hetzelfde te doen. Niet omdat hij dat verdient maar voor je dochter en t voorbeeld wat je haar wilt geven. Geloof me, dat is vaak moeilijk en zal echt niet altijd lukken maar overlaad haar met liefde en niet met haat richting vader. Ik kan inmiddels uit ervaring vertellen dat mijn kinderen dit allemaal meegekregen hebben, in het begin zijn ze gek op beiden maar inmiddels zien ze dat ik altijd respectvol ben gebleven en de andere helft niet, dat heeft echt wel n oordeel richting gek gevormd. Ze weten dat ze altijd bij mij terecht kunnen en dat dat zij het belangrijkste zijn! Nogmaals sterkte, ik kan me voorstellen dat je je enorm kut en klote voelt, je voelt je vast enorm genaaid en de wond zal vast open blijven gaan doordat het vers en aanwezig is!

Even een update hier 1 bak ellende, 2x de politie er al bij geweest helaas 😪

Ah nee sterkte!

Hey, ik heb even dit topic gemist . Wat vreselijk voor jullie en wat.een slappe zak is die vent. Ik begrijp heel goed dat je in emotie stomme dingen roept. Ooh en de politie er bij is.wel.heel.erg. Ik wilde je alleen maar even een virtuele knuffel geven en zeggen dat je trots mag zijn op je prachtige dochtertje en jezelf

Verschrikkelijk! Heb je inmiddels hulp van een therapeut?

Nee, maar merk dat ik het nu zelf wel aankan iets van moederkracht denk ik 🙊

Hier doe je het voor he ❤❤❤❤

Wat goed, blijf in je eigen kracht staan. Weet dat er super goede hulp is. Zoals wijkteam en ook vrijwilligers die je even kunnen helpen met het huishouden en oppas. Informeer ernaar bij je huisarts. Mocht je hulp zoeken zien ze juist dat je sterk bent en het beste voor jezelf en je kindje wilt. Daarmee kan niemand je wat maken!

PLAATJE!💖💖

Jaa naar aanleiding van de politiemeldingen is er een melding gemaakt bij veilig thuis, dus ik hoop daar deze week door gebeld te worden in de hoop dat ze wat kunnen betekenen! 😊 Verder gaat t met m'n meisje heel erg goed en gaat ze steeds meer aan mij hangen 🥰 steeds spontane knuffels en daar doe je het allemaal voor

Pas ajb op met Veilig Thuis. Ze staan niet automatisch aan jouw kant. Ze zullen juist jou heel goed in de gaten houden aangezien jullie dochter bij jou woont. Wees open en laat zien dat je sterk bent. Laat zien dat je dochter het goed heeft bij jou. Vertel ze niets meer dan nodig.. Sterkte ermee..

Mijn hart smelt! ❤️❤️❤️ dit is pas de ware liefde!