Zelf laten slapen

En nu ik dit getypt heb, bedenk ik me dat ze op het moment wel een beetje verlatingsangst heeft en het een echte sticker is..dus misschien dit helemaal niet het goede moment is om dit te doen ?!?

Wat hier nog wel eens helpt is naast het bedje te gaan zitten. Eerst wrijf ik over zijn rug, dan houd ik mijn hand stil, dan mijn hand er af, dan draai ik op de stoel zodat hij mij niet meer aankijkt en wanneer hij in slaap is gevallen loop ik weg. Soms duurt dit 20 minuten, soms ook maar 5.

Ik lees mee, zit namelijk precies in dezelfde situatie🤦🏻‍♀️

Ervoor zorgen dat je een bedritueel ontwikkelt. Dat ze begrijpt oke nu gaan we slapen. Geef haar een tut/knuffeldoekje tijdens het slapen. En in het begin idd naast haar zitten. İk denk dat de pick up put down methode niet meer werkt. Wat eerder is gezegd is echt een hele goede methode 👍

Ik volg! Hier net hetzelfde probleem 🙈

Precies dit. Naast gaan zitten. Over buikje of rugje aaien en steeds beetje verder gaan zitten en evt tegen d'r blijven praten/fluisteren/zingen als ze echt huilt dan oppakken en zodra ze stil is weer opnieuw proberen. Wellicht proberen waard? Kost veel tijd en energie maar uiteindelijk levert het je meer tijd en energie op! Succes. Niet makkelijk

En idd bedritueel, duidelijk aangeven dat ze naar bedje gaat en gaat slapen, uiteindelijk zal ze dat herkennen.

Same here... Ik heb hem laatst de fles in zn bedje gegeven en idd er naast blijven staan. Duurde lang maar lukte wel. Nu nog elke dag gaan doen....

Ik volg mee, Heb ook al gehoord van een vriendin, dat er momenten in de ontwikkeling zijn wanneer je dat beter aan leert en wanneer niet. Dus mss dat de verlatingsangst inderdaad niet het beste moment is. Mijn zoontje slaapt overdag perfect in zijn kamer, in zijn bedje en slaapt dan echt snel. Dus ik ging hem snachts ook in zijn kamer leggen in plaats van op onze kamer (we hebben een extra ledikant geleend) nu snachts in zijn kamer wordt hij steeds wakker en dan brullen. Op onze kamer slaapt hij de nacht door, alleen moet ik er savonds bij blijven tot hij slaapt. Niets doen, niet aaien niet sussen enkel erbij zijn. Ik volg dus de tips mee om hem ook snachts in zijn kamer te laten slapen, en zelf te laten inslapen. (Ben wel blij dat dit overdag geen probleem is)

Hier ook zo ontwikkelt dat ze na een fles is slaap viel, stom voel ik me dan ook al een tijd maaar.. wij hebben een ruis gevonden die ook op YouTube staat, wij leggen haar in bed zetten de ruis aan voor een half uurtje wat eigenlijk te lang of onnodig lang is maargoed onze kleine meid draait zich om en slaapt binnen 5 min.

Ik wieg mijn dochter overdag in slaap en leg haar dan in bed. Als de papa thuis is gaat hij haar in slaap doen (in ons bed). Ze slaapt bij hem sneller in dan bij mij. Gaat ook gepaard met huilen en zeuren maar ze is niet alleen dus denk dat dat komt omdat ze geen zin heeft om te slapen.

Ik blijf er ook ieder slaapje bij en steeds sneller is die vertrokken gewoon vertrouwen opbouwen ja soms kost het 20 min maar soms is die ook met 5 min vertrokken. Ik vind het niet zown probleem als die daarna lekker slaapt. Liever dat dan een kind die staat te schreeuwen om ze moeder 🙈 ze hebben je gewoon nog nodig ze zijn nog klein. Ik ben er van overtuigd dat het vanzelf komt. En misschien houd je dochter het gewoon langer vol nu dat ze nog niet moe genoeg is na het voeden

Nou dan lees ik ff mee hoor! Haha.. precies hier zo... alleen ik ben niet een halfuur bezig maar gerust 1-1.5 uur 😓

En ritueel hebben we ook.. alleen dat helpt niet bij hem🤦🏻‍♀️

Wij blijven ook steeds bij onze zoon tot hij slaapt, omdat we al vroeg merkten dat hij graag iemand in de buurt heeft. Op zich vind ik het niet erg. Tegenwoordig is hij vertrokken binnen de 10 minuten. Het is voor ons ook even een moment om samen tot rust te komen na weer een dag, zeker na een crèchedag. Maar ja, soms duurt dat ook wel wat langer omdat hij meer nood heeft aan ‘ontladen’. Dan blijft hij brabbelen, rechtstaan en alle hoeken van zijn bedje verkennen. Wij zijn allebei geen voorstander van laten huilen, dus dat laten we hier absoluut niet gebeuren. We zitten het telkens opnieuw uit. Is het probleem dan voornamelijk dat ze dus niet moe genoeg is en daardoor jengelt? Of is ze écht moe maar valt ze desondanks niet in slaap en vecht ze ertegen? Of afwisselend? En dus echt dagelijks? Ik moest eigenlijk ook vrij snel aan verlatingsangst denken, gezien ze ongeveer even oud is als onze zoon. Die heeft nu ook wel wat last. Ik vind het ook moeilijk. Soms denk ik ‘wat zou het nu makkelijk zijn moesten we hem gewoon kunnen neerleggen en dan weggaan’, maar dan bedenk ik me dat er ooit wel een moment komt dat hij wel uit zichzelf gaat slapen. Wanneer dat moment komt; geen idee. Mijn lief valt ook veel beter in slaap als ik bij hem ben. Anders niet. Kan me ook niet inbeelden dat ik tot zijn 14 zijn hand ga moeten vastpakken om in slaap te vallen. Maar goed ja, ik ben daar dus heel los in. 😅 Bij mijn moeder en in de crèche gaat het trouwens 99 procent van de tijd zonder problemen. Hij kan dus echt wel zelf in slaap vallen. Ik denk dat hij mij en mijn lief gewoon graag dichtbij heeft als wij er zijn. En da’s ook oké voor ons.

Wij hadden het zelfde probleem en uiteindelijk heeft mijn man doorgezet. Hij heeft naast het bedje gezeten en laten merken dat hij daar was, maar dat hij onze zoon niet uit zijn bedje zou halen. De eerste keer heeft het bijna 3 uur geduurt en onze zoon heeft gehuild, geschreeuw, zitten spelen, gezongen, liggen brabbelen, weer gehuild, gelachen, rondjes gekropen, etc etc, en is uiteindelijk uit zichzelf in slaap gevallen. Vanaf dat moment gaat het veel veel beter en valt hij meestal binnen 5 a 10 minuten zelf in slaap. Tevens hebben we een duidelijk slaap ritueel, letten erg op de wakker tijden en white noise aan.

Geen idee of er ooit een goed moment is voor 'slaaptraining' ... maar een paar tips uit het boek Slaap van Suzanne Willekes: Slaperig maar wakker je baby in bed leggen, indien nodig troosten (want helaas zal je baby het niet leuk gaan vinden, ze moet nl nog wennen aan een nieuwe situatie en leren dat ze ook zelf in slaap kan komen zonder jouw hulp), indien nodig als je baby echt gaat huilen mag je haar weer uit bed halen om te troosten, maar steeds wel weer wakker in bed leggen zodat ze leert om zelfstandig in slaap te komen. Als je haar in bed hebt gelegd ga je zelf naast het bed zitten tot ze slaapt. Elke 3 dagen ga je verder weg van het bed zitten op de stoel, totdat je na een week of 2-3 buiten de kamer zit en je baby zelfstandig in slaap valt in t bed. En daarnaast variëren in de manier van troosten, zodat ze niet weer went aan het in slaap vallen met bijvoorbeeld je hand vast. Een knuffeltje vinden waar ze troost in kan vinden is nog een tip. En niet oververmoeid naar bed laten gaan, oh en nog een laatste: consequent zijn, anders begrijpt je baby er niks meer van... Dus... t is nogal wat, maar laten huilen is er in elk geval geen onderdeel van....

Bedankt allemaal voor jullie tips ! Daar kan ik wel wat mee. Ze is erg pittig en is het er absoluut niet mee eens dat er wel eens geslapen moet worden. Ze doet er alles aan om wakker te blijven. Ook zodra ze wakker wordt, springt ze bij wijze van spreken op en gaat gelijk rechtop. Als ik haar dus neer leg, gaat ze gewoon weer staan,dat houdt ze echt heel lang vol, dus ik moet haar dan gewoon regelmatig weer neerleggen ? Net zolang tot ze t zelf opgeeft ? Of mag ik haar wel "vasthouden" dus zodra ze wil gaan staan haar tegenhouden ? En hoe doe ik dat na een paar dagen als ik verder weg zit ? Moet ik dat ook blijven doen ? Ik denk dat een pittige klus gaat worden, maar ik ga er morgen ochtend mee starten. Oh ja, is het dan slim om het 1 x per dag te doen, of moet het gelijk cold turkey ? Ik denk dat het te vermoeiend voor haar is om het 2 of 3 x te moeten ondergaan, want denk dat we wel een uur zoet gaan zijn. Eerlijk..ik zie er nu al tegenop 🙈🥴

Steeds neerleggen inderdaad. Het is mega vermoeiend en ik begrijp dat je er tegenop ziet... Ik zou, als je het echt wil gaan doen, gewoon cold turkey gaan. Bij ons was het echt die ene keer dat het 3 uur duurde, daarna ging het al weer zo veel sneller. Soms zijn er nog moeilijke momenten bij dat hij eigenlijk oververmoeid is, en dus weer druk wordt. Dan duurt het lang en staat hij steeds weer op. Dan leg ik hem soms wel 30x weer op zijn rug en zeg: ga maar lekker slapen. Het is wel belangrijk trouwens dat je zelf heel rustig blijft. Je niet laat opfokken zeg maar.

Haha, klinkt heel bekend, hier nog eentje die alles doet om niet te hoeven slapen. Dit is t stukje uit t boek wat over terugleggen gaat, hoop dat je t kunt lezen...