Zelf laten slapen

Ik heb geen tips, maar dit stuk over steeds weer recht komen is zeer herkenbaar. Ik lees dus mee.

Hier eentje die alleen maar slaapt uiteindelijk naast me.. ook mn eigen domme fout geweest ben ik bang. Meer mamas die dit hebben gedaan, was dit opeens weer over?

Hier hetzelfde probleem, ik bleef Given in slaap wiegen maar ik bouwde het als het ware af dus deed het steeds korter. Normaal kon ik altijd een half uur gaan zitten wiegen maar al gauw werd het 10 min toen 5 en nu leg ik hem wakker weg. Ik had niet gedacht dat dit zou werken maar dat doet het dus wel. Misschien werkt dit ook voor jou en Fenna?

Ik word echt verdrietig van sommige reacties. Waarom zie je het als probleem dat je tijd en aandacht hebt voor je baby als deze het moeilijk vind om alleen in slaap te vallen. Zelf ga jij toch ook het liefst met je partner samen slapen ipv ieder apart? Mijn oudste is 4 en elke avond blijf in bij haar liggen tot ze slaapt. Soms duurt dat 10 minuten en soms 30 minuten. Ik geniet van onze tijd samen. Wat zou ik anders met die tijd doen? Een extra episode kijken van een slechte serie? Ik ga zeker geen baby die zn moeder nodig heeft alleen laten huilen, om te 'leren' zelf in slaap te vallen. Tuurlijk gaan ze steeds korter huilen, ze snappen op een gegeven moment dat huilen geen zin heeft want er komt toch niemand.

Volgens mij zegt hier niemand dat je kind maar gewoon moet laten huilen hoor. En ik weet niet waar jij leest dat wij onze kinderen als probleem zien, maar ik kan dat uit geen enkele reactie opmaken.

Je wilt haar niet laten huilen zeg je, bij ons dit heeft het wel geholpen. Mijn dochter ging ook altijd gelijk staan en krijsen zodra we naar boven gingen. We gingen haar telkens neerleggen om de zoveel minuten. Maar ze ging ook gelijk weer staan (kregen we niet eens liggend weer terug). We hebben haar toen steeds 5 minuten laten gaan en dan even terug komen en zeggen 'ga maar lekker slapen, ik kom over 5 minuten weer'. Haar gewoon laten staan oid, niet aanraken. Dit hebben we 3 dagen moeten doen en nu gaat ze niet meer staan krijsen als we naar boven gaan. De 1e dag duurde het 1,5uur, de 2e dag 45 minuten en de 3e dag was het 15 min. Misschien is het toch het proberen waard.

Hoi! Onze dochter heeft tot vrij kort geleden ook in sommige periodes hulp nodig gehad met inslapen. Soms waren er periodes dat we haar best makkelijk konden weg leggen en alleen nog een paar keer terug moesten voor een aai of een speen. Een paar weken geleden had ze ook een fase van verlatingsangst waarin ze in haar bedje stond te schreeuwen als we weg liepen. Mijn 'tip' is misschien niet echt een tip. Bij ons was het een kwestie van liefdevol volhouden. Dus toch elke keer maar naar haar toe. Haar oppakken, knuffelen, wiegen en steeds vlak voordat ze echt in slaap viel terug leggen in haar bedje. Ik vind het belangrijk dat ze erop vertrouwt dat papa of mama komt als ze verdrietig of bang is. Een bedje moet in mijn ogen een veilig, knus plekje zijn en niet een donkere plek waar je eenzaam wordt achter gelaten. Maargoed, inmiddels gaat het ontzettend goed. Soms ligt ze nog even wat te brabbelen of te woelen in bed, maar ze valt eigenlijk altijd zelf in slaap en vindt haar bedje echt helemaal prima. Hopelijk went jou dochter ook snel aan het zelf in slaap vallen!

Dit hebben wij ook gedaan maar dan beginnen met telkens 1 minuut en zo uitgebouwd naar 2,3,4,5 minuten! Op het begin was ik vaak 30/45 min bezig. En dan een stopwatch op 1 min, en zo kort mogelijk op de kamer. En vooral door te praten haar rustig krijgen. Maar doordat ze vertrouwen kreeg in mij omdat ik toch telkens terug kwam gaat ze nu meestal heel goed slapen. Ooit moet ik nog een keertje terug maar dat is niet erg. We hebben ook een vast ritueel: slaapzak aan, naar buiten zwaaien, gordijnen samen dicht doen, knuffel met muziek aan (20 min).