Gillend kind

Negeren en geen aandacht geven, zelfs zeggen dat ze moet stoppen is (negatieve) aandacht. Iets anders geven is (onbewust en bedoeld ) belonen . Negeren weg zetten of weg lopen en hier heel consequent in zijn

Zit ze nog achterwaarts in de auto? Kan mss daaraan liggen. Onze meid zit nu voorwaarts en vindt het heerlijk in de auto...

Allereerst zou ik uitzoeken of het zitten lichamelijk oncomfortabel is. En dan bedoel ik met luieruitslag, een volle luier enzo. Dus vind ze het fietszitje en zittend op de grond op dat moment niet vervelend? Verder is het wel een veel voorkomend kenmerk van een dreumes, dat ze veel bewegingsvrijheid willen. Ik zou de momenten in de stoel ook bij max 10-20 min. laten, als je dat al niet doet. Misschien kan je kleine al goed aangeven wat ze wil. Door te wijzen bijvoorbeeld. Je pakt haar op. 'Wat wil je?' zeg je dan en waarschijnlijk maakt ze het wel duidelijk. Hiermee bedoel ik alleen niet dat je toe moet geven. Maar meer het moment pakt om te zeggen. 'Daar kunnen we na het eten mee spelen, nu gaan we een broodje smeren, wil je me helpen?' Om haar vervolgens vanaf het moment dat ze in de stoel zit bezig te houden. Met haar eigen broodje smeren o.i.d. Je kan ook uitleggen 'de speeltuin is te ver lopen, als je wilt schommelen rijden we er nu met de wagen heen' Je kunt ook zeggen 'klim er maar in', is wat nieuws, misschien leuk want onverwacht. Zie je een beetje wat ik doe? Op zon jonge leeftijd al 'samenwerken'. En het werkt niet meteen hoor. Maar als je consequent bent en geduld hebt wel. Zo leg je in ieder geval uit waarom ze vastgezet wordt. Tussendoor kan ze best even razen. Het is ook nog erg lastig dat ze nog niet even kan zeggen wat er is.

Je kunt ook geen aandacht geven aan het gedrag, maar je kindje wel nabijheid bieden. Leren omgaan met de frustratie, samen. En niet wegzetten en het zelf maar uit laten zoeken. Dat kunnen ze helemaal nog niet op die leeftijd. Hoe ik dit precies doe vind ik lastig uit te leggen. Maar ik zou er in deze situatie bijvoorbeeld voor kiezen om ze wel te laten zitten maar ook te troosten en uitleggen dat het etenstijd is. En het dan vrij snel omdraaien naar iets leuks als samen broodje smeren. Ook kun je al heel jong op deze manier je kindje leren aangeven wat zijn/haar behoefte is. Mijn dochter van 15 maand, maar ook die van drie jaar, krijgen meestal alleen buien als ze moe zijn. Inmiddels kan de oudste zeggen dat ze moe is, wetende dat ik haar niet direct naar bed stuur als ze dit zegt. Die van 15 maand legt haar hoofdje op mn schouder om het aan te geven. Ineens is die negatieve aandacht die ze vroegen, want huilden om niks, iets wat functioneel is om te communiceren. Maar daar moet je wel beschikbaar voor zijn. En inderdaad goed opletten wanneer ze er gebruik van maken. Maar ook dat kan je overzien en op je juiste moment ze even uit laten razen. Weet dat er vaak wat achter de negatieve aandacht vraag zit.

Wat ik nog even toe wilde voegen is dat ik niet een moeder ben die met zn kind in discussie gaat of ellelange gesprekken voert. Meestal noemen anderen me juist 'streng' en 'geduldig' maar daarmee word denk ik consequent mee bedoeld. Toen ik mn reactie las klonk het zo soft en meegaand maar dat bedoel ik dus niet.

Ik ben niet van de harde of strenge aanpak, ik kijk meer naar de fases die het kind door maakt en dit is precies een fase die bij ons ook zo was , om alles gillen. Je moet hiermee alleen opletten dat je het niet onbewust mee beloond en ze leren om aan te geven wat er is ipv om de haverklap te gillen omdat er dan een reactie komt

Hier nog zo eentje. En ik weet het soms ook even niet. Maar ken je het YouTube filmpje waarin een man als zijn dochter aan het gillen is omdat ze het ergens niet mee eens is, de aandacht vraagt door te zeggen dat ze moet stoppen en dat het zijn beurt is en vervolgens keihard nadoet wat het kind deed om daarna de beurt terug te geven enz.? Het werkt echt! 🙈😂 Als mijn zoontje nu huilt om niets en ik hem tot stoppen maan en dat het mijn beurt is dan begint mijn zoontje al te grinniken. Helemaal lachen is als mama hem dan nadoet! Zijn boosheid is hij vergeten. 😂

Dan doen we eigenlijk hetzelfde. Niet reageren op het gillen, maar op een normale manier leren aangeven wat er is. Alleen zou ik er niet voor kiezen mn kindje weg te zetten of af te zonderen. Mijn kindjes hebben dan ook niet lang gegild en denk dat de non verbale communicatie daar wel bij geholpen heeft.