Hardhandig met andere kindjes omgaan

Ik herken hier heel veel in. Wij kregen de opmerking Boris gaat op de kleinere kindjes zitten… En als de kleine kindjes wenen moeten we kijken waar Boris is…. Wij kei beschaamd maar inderdaad, ook geen mogelijkheid tot correctie… We horen er niets meer van. Het is inderdaad een fase en de creche weet het best hoe ze hiermee om moeten.

Ja, grote reacties van papa en mama zijn leuk. Ik zou niet zozeer boos reageren, maar vooral serieus. Kom op ooghoogte, zorg dat ze je aankijkt en zeg kalm: "Speelgoed is niet om mee te gooien." Doe dat ook wanneer ze het thuis doet maar niet perse tegen iemand aan gooit. Het is helemaal ok om de handen van je kind even vast te houden voor de veiligheid: "Ik hou nu je handen even vast om iedereen veilig te houden tot je afgekoeld bent." Wat is de oorzaak van het gooien? Is ze gefrustreerd, te enthousiast, etc? Wat de oorzaak ook is, valideer het gevoel van je kind en geef haar de strategieën om ermee om te kunnen gaan. Is ze gefrustreerd, doe dan samen even een paar diepe ademhalingen. Is ze te enthousiast, laat haar dan zien hoe er met het speelgoed gespeeld kan worden (dit is overigens een heel mooie manier om de verschillen te leren/laten zien tussen hard/zacht, snel/langzaam, hoog/laag, etc) . Of misschien is de activiteit op dat moment wel wat te veel gevraagd en kun je beter wat anders gaan doen. Het kan ook helpen om speelgoed te kopen waarmee gegooid mag of hoort te worden. Je kunt dan gemakkelijker het gedrag ombuigen: "we gooien niet met auto's. Wil je binnen met de auto's rijden of wil je buiten met de bal gooien?" Stel ook grenzen. Geef aan wat de grens is (niet gooien), wat het gewenste gedrag is (auto's zijn om mee te rijden, ballen zijn om mee te gooien), en de consequentie (als je niet stopt met gooien, ruim ik de auto's op). Let op: als je eenmaal een consequentie hebt genoemd, moet je ook echt doorpakken wanneer de situatie daarom vraagt. 9 van de 10 keer krijg je dan een meltdown, dat hoort er nu eenmaal bij. In zo'n geval benoem en valideer je het gevoel van je kind en stel je de regel nogmaals: "Ik zie dat je boos bent omdat ik de auto's opgeruimd hebt. Dat begrijp ik heel goed, maar auto's zijn niet om mee te gooien. Om iedereen veilig te houden heb ik de auto's opgeruimd, als je afgekoeld bent mag je verderspelen met de auto's."

Ja inderdaad. Thuis ook fases en als ik haar serieus aanspreek luistert ze heel goed, maar daar dus niet 😂 schaamde me ook rot 🙈

Bedankt voor je tips ❤️ We proberen haar inderdaad serieus en als een volwassene aan te spreken, gaat de ene keer wat beter dan de andere keer .. ik heb je voorbeelden opgeslagen en gaan hier mee aan de gang! Vaak is het ook vanuit enthousiasme, dan weet ze niet hoe ze zich moet uiten en dan slaat ze bijvoorbeeld, als je dan uitlegt dat dat pijn doet gaat ze ook huilen omdat ze het volgensmij niet zo bedoeld. Ze gaat sinds kort ook met haar voetjes stampen als ze blij is, sindsdien slaat ze dus minder omdat ze het op die manier weer uit…