Lat relatie

Ik heb geen ervaring maar ik zou zeggen doe waar je zelf goed bij voelt! Andere mensen hebben altijd meningen over elkaar. Als dit voor jullie zo prettig voelt is het toch meer dan prima❤️ Wees gelukkig

Lieve opmerking , dankjewel. Ik weet niet wat het is dat ik me altijd zoveek aantrek van de mening van een ander. Ik hoor het ze nu al zeggen “ een kind hoort met vader en moeder te leven en niet om en om in een ander huis”

Een kind hoort te leven in een omgeving met veel liefde ben ik van mening. En of dat nu alleen is of met een partner zou niet uit moeten maken.

Ben ik met je eens

Hoi hoi, ik werd zwanger met 3 maand een relatie met mijn vriend. We hebben altijd in een lat relatie gezeten daarna, ik ben doordeweeks in Amersfoort met onze dochter en in het weekend in goeree overflake, met zijn 3e. Vaak komt der vader ook nog een dagje doordeweeks bij ons. Mensen vinden het wel apart, zeker mensen die ik niet ken vinden het raar. Maar ik vind het beter zo, als ik samen had moeten wonen waren we vast geen stel meer. Omdat we niet dagelijks op elkaars lip zitten kunnen we elkaar beter luchten 🙈

Wauw wat mooi zeg dat dat zo goed voor jullie allemaal werkt. Hier is wel zo, dat we al 5 jaar samen zijn & 3 jaar samen wonen, ons zoontje is 2. Maar we denken bijde dat het beter is te gaan latten, ivm veel dingen. Alleen de stap er naartoe is zo lastig.

Ik ken de situatie zelf niet natuurlijk maar ik denk dat je je kindje geen beter voorbeeld kan geven. - Je gaat niet volledig uit elkaar, wat vaak met ruzie etc gaat met alle gevolgen voor het kind vaak. - Je geeft het voorbeeld dat je voor jezelf moet kiezen ondanks wat anderen vinden. - Jouw gevoel is ook belangrijk, als je niet gelukkig bent zoek je naar een manier om het wel te zijn. - Je geeft als voorbeeld dat je niet in een relatie hoeft te blijven omdat het “hoort”, een relatie is uit liefde en als er even ruimte nodig is in die liefde wie weet wat daar weer uit voort komt voor de toekomst! En anders is latte toch ook prima?! Ik weet niet waar je in Friesland woont maar ik woon in Leeuwarden. Zelfde omgeving ongeveer (dus ook al steun uit de omgeving 😜🤪) en ondanks dat ik je niet ken vind ik het super sterk dat je op deze manier toch door wil gaan voor jullie gezin. Er zijn zoveel mensen die “gewoon” de stekker eruit trekken.. Geen aanval op mensen die wel uit elkaar gaan, soms is het niet anders en is het beter. Die keus is voor iedereen anders en die moet jezelf maken. Ik wil TS alleen een positieve blik geven op haar manier van deze situatie op te willen lossen. Geen idee hoe de situatie is en misschien is juist uit elkaar gaan wel beter, maar juist ook een andere manier proberen te bedenken vind ik alleen maar heel stoer! 💪

We wonen met zn drieeen in een huis, maar het huis is momenteel gewoon even te klein voor ons drieeen. En daarmee bedoel ik niet dat het huis letterlijk te klein is want we hebben een mooie eengezinswoning 2 onder 1 kap.. maar we lopen elkaar in de weg, spreken al een tijdje niet meer dezelfde taal, en dat botst wel eens… we houden nog steeds van elkaar, maar toch anders. En we willen zo graag weer voelen, wat we voelden, voor alle “ellende” gebeurde.. en je kan er maar op 1 manier achter komen of dat er nog in zit, en dat is door elkaar “ niet meer voor de voeten te lopen” althans dat denken wij. Ik woon vlakbij leeuwarden, heel fijn om te lezen, dat iemand van dichtbij die mij niet kent, zo fijn op mijn topic reageerd. Ik vrees verder ook niet voor de mening van “onbekenden” maar ik vrees echt voor mn schoonfamilie omdat zij gewoon van de oude stempel zijn en ook echt gaan zeggen dat een kind met papa en mama moet wonen, en niet de ene week in dit huis andere week in dat huis. Zij zullen dit ronduit asociaal vinden.. maar verdere steun hebben wij ook niet aan hun, dus eigenlijk zou ik hier ook niet zo zwaar aan moeten tillen.. maar goed.

Dan is dit toch een goede oplossing? Misschien kan je het ook zo proberen te brengen? Er is nu veel frustratie over en weer en jullie willen elkaar weer vinden, toch niks mis mee? Wie weet is dit even nodig, wonen jullie over een paar maanden/jaren weer samen en blijven jullie tot jullie 80 zijn samen? Misschien dat jullie nog kunnen overwegen om het kind in het huis te laten en als papa en mama af te wisselen? Kindje houdt z’n vaste thuis alleen de ene keer is papa er en de andere keer mama? De weekenden kan je bijvoorbeeld ook gewoon daar samen zijn als gezin als jullie dat willen en dan vooral leuke dingen samen doen, dan wisselen jullie de andere dagen elkaar per week af ofzo? Of per dag, de ene ouder brengt hem naar de opvang de ander haalt hem op en blijft bij hem. Volgende dag brengt die hem weer naar de opvang en haalt de ander hem op. Hoeven jullie elkaar niet te zien maar hij ziet jullie wel gewoon elke dag. Jullie moeten er zelf een draai aangeven maar ik denk dat als jullie uitleggen wat jullie plan is, met welke reden en dat dit juist voor jullie kindje is omdat jullie niet willen dat hij de ruzies etc mee maakt, dan is er niemand die daar iets van kan zeggen. En als ze dat wel doen is het jammer, jullie doen dit voor jezelf maar vooral voor jullie kind, hij staat op 1 en de rest van de wereld is niet belangrijk! Hoe moeilijk dat soms ook is, jullie moeten het met z’n 3e doen, jullie zijn een gezin en wat jullie het beste vinden is het beste. Misschien denk je achteraf dat het anders moest, dat kan maar je doet per moment wat jullie het beste lijkt.

Op het moment dat jullie niet zouden gaan latten is er misschien een kans dat jullie dus echt uit elkaar gaan... Dan zal jullie kindje ook in twee huishoudens terecht komen, maar die zullen dan niet hetzelfde zijn dan wanneer jullie wel nog in relatie zijn toch? Ik zou kiezen voor wat er goed voelt voor jullie..! Ik heb zelf niet echt ervaring met latten, wel is mijn man van maandag t/m donderdag, soms vrijdag, van huis voor zijn werk. Iets wat voor ons prima werkt in de relatie en in het weekend hebben wij echt quality time als gezin. Ook hier zijn best van dichtbij meningen over, hij verkiest zijn werk boven zijn gezin en ik zou meer een alleenstaande moeder zijn, maar zo zien wij dat dus echt niet. Ook al is hij er fysiek niet de hele week, we steunen elkaar en zodra er ook maar iets zou zijn, laat hij alles vallen en komt naar huis. Maar goed.. er zullen altijd mensen zijn die bepaalde keuzes niet snappen, het gaat er om dat jullie er samen achter staan. En als jullie er gelukkiger van worden om niet 24/7 bij elkaar te wonen, dan lijkt mij dat een prima keuze voor jullie gezin!

Hoe gaat het nu TS?

Heel eerlijk, eigenlijk best goed! Wij hebben hulp gezocht en gekregen, en wij vinden langzaam aan de liefde voor elkaar weer terug, we hebben het weer super gezellig samen, en communiceren gaat ons steeds beter af. Ben eigenlijk best trots op ons😄