Postnatale depressie

Wat knap dat je dit deelt! Ik ben hier niet bekend mee maar ik hoop oprecht dat je de juiste hulp krijgt en dan snel kunt genieten van jullie dochtertje 🥰

Volgens mij heb je de goede stap gezet.. succes vandaag met je gesprek en hopelijk helpt het je. Ik gun je meer rust en geluk, sterke vrouw. 😘

Heel goed van je dat je zelf aan de bel trekt! Je bent een power mommy onthoudt dat❤️ heel veel succes

Veel sterkte gewenst, goed dat je aan de bel trekt. Leestip : wat baby's nodig hebben. Quote:"Verzamel een kamp om je heen" Luistertip https://open.spotify.com/episode/5ILcKnRhiAVSOCNLozaGl5?si=FYdIxq4uRtW_nrKELYNAeA&utm_source=copy-link mama'en de Podcast met Layla over postpartum zorg voor de moeder💕

Heel herkenbaar, ik moet al huilen bij jouw verhaal. Afgelopen nacht heb ik goed kunnen slapen doordat mijn moeder de nacht overnam het scheelt enorm maar toch ben ik niet happy nu en kan ik ook niet wachten tot de baby ouder is.

Op afstand een dikke knuffel! Trek aub aan de bel bij je huisarts als je dit nog niet hebt gedaan; het eerste gesprek met de psycholoog heeft me al zoveel goeds gedaan, eindelijk eens ff oprecht uithuilen en ALLES uitkotsen wat ik denk en voel. Ik schaam me zo voor mijn gevoel, maar zij is zo lief en vriendelijk dat ik me nu even niet meer raar voel. Heel veel liefs!!

Ik hoop dat de psycholoog zal helpen en je je snel realiseert hoe goed je het wel niet doet en dat je super trots kan zijn op jezelf ❤️❤️

Dankjewel, ik kom net bij de psychiater vandaan en ga hulp krijgen. Sterkte 🍀

Heb je daarvoor de huisarts gebeld? Ik denk dat ik zelf ook een postnatale depressie aan het ontwikkelen ben. Geen idee of dat na 2 maanden nog kan, maar ik ben echt zo ongelukkig. Mijn zoontje huilt heel erg veel en ik zit thuis compleet geïsoleerd. Voel me super alleen en somber en een falende moeder, omdat mijn zoontje zo veel huilt. Mijn man zegt constant ‘misschien ligt het aan de borstvoeding’ waardoor ik de hele tijd aan mezelf twijfel. Juist omdat ik zo blij ben dat het deze keer wel is gelukt met borstvoeding. Ik weet het allemaal even niet meer 😔 Hopelijk helpt een gesprek met de psycholoog bij je! Dapper dat je dit deelt, herkenning is fijn.

Mijn andere dochter bleef ook huilen 4 maanden lang.. ze bleek koemelk allergie te hebben en doordat ik zuivel at/dronk kreeg ze dat via de bv binnen. Ik weet niet of je (veel) zuivel binnen krijgt? Ze had ook last van slijmerige stinkende ontlasting. Als je de klachten herkent zou je het eens kunnen opzoeken en mogelijk je eigen voeding kunnen aanpassen en kijken of dat helpt? Sterkte iig. 😘

Ik had laatst ook een topic geopend dat ik bang ben dat ik een depressie g krijgen. Ik denk dat ik er eigenlijk al in zit, maar omdat ik soms Nog momenten heb dat ik met de baby kan lachen denk ik weer, heel stom, naa ben niet depressief. Het is ook zo’n beladen woord ofzo.. Ik denk dat het toch tijd is om met de huisarts te praten. Ben je trouwens makkelijk doorverwezen naar een psycholoog? Of moest je de huisarts echt “overtuigen “

Ja, heb de huisarts gebeld! Als ik je mag adviseren; gewoon bellen en om hulp vragen, er zijn vrouwen die na 1 jaar de diagnose nog krijgen. En je bent echt geen falende moeder! 😘😘

Nee, ging heel gemakkelijk. Waarschijnlijk ook omdat ik alleen maar aan het huilen was bij de dokter 🙈 maar het lijkt me sterk dat een huisarts kan weigeren je door te verwijzen als je daarom vraagt. Let wel op dat je een psycholoog/psychiater “krijgt” die thuis is in deze problematiek zodat er ook meteen gestart wordt met de juiste aanpak

Super knap dat je dit deelt! Ik weet zeker dat er heel veel vrouwen zijn die zich zo voelen (ik zelf namelijk ook). Er heerst een beetje een taboe op, want je moet op een roze wolk zitten volgens alle geweldige berichten op social media. Ik ben nu een boek aan het lezen en daar staat ook in: de roze wolk bestaat niet. Een baby is gewoon keihard werken, en al helemaal als je zelf ook nog niet lekker in je vel zit. Ik hoop heel erg dat de hulp je gaat helpen ❤️ en dat je je ouders hebt gebeld is juist ook heel goed! Veel sterkte 🍀

Hoe gaat het nu met je?

Ik weet dat dit topic al van even geleden is... maar ben benieuwd... hoe is het nu? En met de rest die gereageerd heeft? Ik wordt pas sinds januari behandeld (mijn eigen schuld overigens!) Maar ik ben na iedere "goede" week zo verschrikkelijk bang om terug te vallen 😔 wordt t beter?

Ik heb niet gereageerd op de oude topic, maar het wordt echt beter! Mijn zoontje is bijna 2,5 jaar oud, en ik merk nu pas dat ik echt in een depressie heb gezeten de eerste 2 jaar. Ben overigens nooit behandeld, omdat ik geen idee had dat ik in een depressie zat. Het was zo moeilijk en ik had vrij weinig hulp. Mijn vriend werkte veel en deed bijna alles alleen. Voelde me zo geïsoleerd en alleen en zat vaak gewoon huilend thuis waar m’n baby/dreumes bij zat. Nu hij ouder wordt is dat opeens veranderd. Je krijgt meer vrijheid en de nachten zijn (bijna) nooit meer gebroken. Je kind gaat communiceren dus je hoeft niet te raden wat er aan de hand is haha. Het voelt voor mij nu alsof ik bij het licht van het einde van de tunnel ben, ook al is een peuter ook veel werk. 😂 Maar op een leuke manier! Ik probeer dingen door zijn ogen te zien: alles is nieuw en mooi en leuk. Het helpt me echt om erop uit te gaan met hem, zijn enthousiasme maakt me gelukkig als we iets leuks gaan doen. Al gaan we een stuk wandelen, we worden er allebei gelukkig van. Daardoor wordt de vermoeidheid ook minder. En je zal altijd terug kunnen vallen, maar het gaat erom dat je weer opstaat! En blijven praten met mensen om je heen, heb ik echt te weinig gedaan waar ik wel spijt van heb. Ik ben van mezelf een positief persoon en denk dat dat het enige is wat mij erboven op heeft geholpen. Mijn zoontje heeft hetzelfde karakter en door hem die steeds meer te zien ontwikkelen, besef ik me dat we allemaal te veel in ons hoofd zitten en weer kind moeten zijn. Weg met die telefoons waarop social media alles mooier doet lijken. Ga lekker met je kind spelen en schud jezelf letterlijk samen elke ochtend voor de spiegel los, knuffel er een eind op los samen en geniet ervan dat ze maar even klein zijn. De telefoon hou ik er alleen bij om foto’s te maken omdat ik nu pas zie hoe snel de tijd gaat nu ik er echt van aan het genieten ben. Ik gun het jou ook. Succes en alles komt goed, onthou dat jij de wereld bent voor jouw kind en dat hij/zij intens veel van je houdt, niets mooiers dan dat! ♥️

Zo lief dat je reageert, wat fijn dat je je steeds meer de oude voelt zeg! ❤️ Ik hoop dat ik ook snel het einde van die tunnel ga zien... blijven opstaan, doorzetten en knuffelen. (Hoewel meneer op t laatste niet altijd zit te wachten hahaha)