Twijfel over 2e kindje

Ja hier net zo, maar toch proberen we (via icsi) het nog 1x om een broertje of zusje te maken. Maar de twijfels en angst blijven er...

Ik dacht dat een jaar geleden ook. Inmiddels zijn wij ook wel toe aan een 2e kindje. Nu moet het ons nog wel gegund zijn natuurlijk. Ik denk dat je net zoveel houdt van kindje 2 als van je zoontje. Ze zeggen vaak, je hart wordt nog voller in plaats van leger. De keuze of jullie voor een tweede gaan is natuurlijk helemaal van jullie.

Geen gedachtes maar wel ervaring van de tijd toen ik zwanger was van de 2e. Heel veel schuldgevoelens omdat ik dingen niet meer kon en ook toen m'n dochter geboren was dat ik minder aandacht kon hebben voor mijn zoon. Na ruim 1,5 jaar is het nog steeds weleens rot als ik de 1 aandacht moet geven wanneer de ander ook wat nodig heeft maar ik geniet dubbel en dwars van ze. De liefde is echt voor allebei even sterk en ik vind ze allebei net zo geweldig met hun eigen unieke karakters. Ik zou me het leven niet meer anders voor kunnen stellen

Hier ook de twijfel maar dan om andere redenen. We hebben een fantastisch zoontje maar hij is elke maand wel minimaal 1x ziek, veel oorontstekingen gehad en slaapt slecht. Hij heeft veel hulp nodig bij het in slaap komen en het doorslapen. Daarnaast is hij een moeilijke eter en zie ik soms gewoon een beetje op tegen de eetmomenten. Mijn twijfel voor een tweede is vooral dat stel dat de 2e net zo is.. dit vind ik soms al best pittig maar dat keer 2, in combi met slaap te kort, werk etc. Maar aan de andere kant lijkt het me ook super! Dan heeft hij een broertje of zusje en kunnen ze samen opgroeien. Ook voor later lijkt het me mooi dat ze elkaar hebben. En een gevoelskwestie, 1 is zo alleen ofzo.. maarja hier zijn we er dus nog niet helemaal uit 😂

Ja hier ook twijfels.. en puur omdat ons zoontje in het begin heftige verborgen reflux had en enorme darmkrampen, dat heeft mij echt gebroken, ik ben heel bang dat een tweede kindje hetzelfde heeft, en we weer door die hele medische molen heen moeten.. en dat ga ik niet nog een keer trekken… Dus ik denk dat het vanuit hier meer angsten zijn dan twijfels..

Hier ook die twijfel, maar ik ben al 28 weken zwanger van de tweede 🤣 het zal ook wel weer met hormonen te maken hebben, maar moet telkens zo janken als ik mijn meisje knuffel. Ik voel me af en toe zo schuldig dat haar wereld straks compleet op z'n kop staat. Tegelijkertijd smelt al die twijfel weg wanneer ze weer eens aan komt lopen met de fles bodylotion om mijn buik in te gaan smeren, of wanneer ze mijn buik een aai geeft voordat ze gaat slapen. Het kan gewoon nog niet dat ze begrijpt wat er staat te gebeuren, maar het is zo schattig en geeft me wel wat troost🥰

Ik denk dat het ‘houden van’ vanzelf goed komt, ook al kan ik mij dat inderdaad ook nog niet voorstellen… Bij mij ook twijfel ook ivm gewoon alle dagelijkse praktische en plannings dingetjes (halen, brengen, opvang, oppas, mamadag) en dat ik eeeecht niet voor me zie hoe we dat in vredesnaam gaan doen 🙈 ik vind het nu al lastig met 1 dochtertje. Waarschijnlijk komt dat dan ook wel goed, maar ik vind het toch lastig inbeelden. Wij gaan er weer over nadenken als onze dochter ongeveer twee is 😊

Wij zijn er voor nu over uit dat we het bij 1 kindje houden. Ik heb soms momenten dat ik me er zo schuldig over voel dat ik niet kan slapen maar dat komt meer door de reacties van andere mensen.. ik las laatst ergens dat je beter spijt kan hebben dat je niet voor een tweede bent gegaan dan spijt hebben van de tweede.. ik heb ook een postnatale depressie gehad en ik wil mijn zoontje en mijn man dat echt niet nog een keer aan doen.

Same!! Ik was heel stellig van mening dat ik graag 2 kindjes zou willen. Nu weet ik dat nog niet zo zeker.. ik doe veel alleen omdat mijn vriend veel werkt, vindt dat nu soms al zwaar aangezien ik ook nog 3 dagen werk. Daarbij komen alle kosten van tegenwoordig.. en de 2e alles willen geven wat de 1e ook kreeg/krijgt. (Sparen van kinderbijslag bijvoorbeeld) Maar tegelijk ook zo leuk voor hem.. ik heb zelf ook een goede band met mijn zusje en gun hem dat ook. En als er ooit iets met ons gebeurd staat hij er wel helemaal "alleen" voor...

Hier ook dezelfde gedachten. Mijn kind is ook het meest geweldige kindje op aarde en zo makkelijk. Maar hoe gaat dat zijn met een tweede kindje? Kan ik echt nog zoveel van een ander kindje houden? Mijn zussen zeggen van wel, dus daar ga ik dan maar vanuit. Ben nu toch overstag gegaan om een aan een tweede kindje te beginnen omdat mijn man dat graag wil. En ik zie me zelf toch uiteindelijk ook wel met meer dan 1 kindje.. het blijft moeilijk denk ik, totdat het kindje er eenmaal is en dan gaat het waarschijnlijk weer gewoon vanzelf en lijkt het of het nooit anders is geweest (hoop ik 🤪)

Oh ik heb deze 'gekke gedachtes' nog steeds en ik ben nu 8 maanden zwanger van de tweede! Ik denk dat die liefde voor de tweede zeker gaat komen als de baby er is en ik zie dat ons zoontje het nu al interessant vindt en denk dat hij een lieve grote broer gaat zijn. Toch blijf ik het een beetje spannend vinden hoor; ga ik over die x aantal weken net zoveel van dit kindje houden? Hoe gaat ons zoontje het vinden?

Ik heb dezelfde gedachtes maar we gaan wel voor een tweede binnenkort. Ik denk maar zo: mn ouders houden ook net zoveel van mij als van mn broers (ik ben nr 3) haha

Bij mijn 2e zwangerschap deze gedachte/ zorgen toen uitgesproken bij de verloskundige. De zwangerschap was wat onverwacht. Onze oudste was pas 8 maanden. Ze zei toen 'Je hoeft geen plek te maken in je hart, komende maanden wordt er een verdieping bijgebouwd'. Dat vond ik een mooie gedachte. Het is hier inieder geval helemaal goedgekomen.

Wauw ik dacht even heb ik dit nou zelf geschreven? Ik heb deze gedachtes ook, kan ik van een tweede kindje ook zò veel houden? Ik dacht dat ik de enige was🙈 mn aandacht moeten delen voel ik me ook nu al schuldig over. Maar we zijn het toch aan het proberen nu, al heb ik deze gedachten en gevoelens nog steeds ik hoop dat het vanzelf goedkomt😊

Mijn oudste zoon is van april 2021 en in augustus 2022 trotse moeder geworden van een tweede zoon. Ik had die gedachte ook "ik kan toch nooit evenveel van mijn tweede zoon gaan houden? Zoveel liefde heb ik niet ". Nou, ik kan jullie vertellen, er kan nog meer liefde bij. Ik hou zielsveel van allebei mijn kinderen, zodra mijn tweede zoon geboren was leek het wel alsof mijn hart wat extra ruimte had gemaakt :) Liefde genoeg 🥰

Ik voel me soms een soort van gek dat ik deze gedachtes heb, zo fijn om te lezen dat ik dus echt niet de enige ben haha