Ongepland zwanger, man wil abortus

sorry, ik wou dit even reageren. Hij laat jou de keuze maar "wil niets te maken hebben met het kindje, eist dat je uit elkaar gaat, wil een abortus, ...", sorry maar dan laat hij de keuze alles behalve bij je, dit is manipulatie en laag gedrag want hij was er toch ook bij toen dit kindje verwekt werd? 🤨 Doe vooral wat je hart je verteld, zo'n man ben je beter kwijt dan rijk maar dat is mijn mening.

Voor jullie jongste baby kan je man geen 50/50 eisen. Babies hebben hun moeder nodig. Op n latere leeftijd uiteraard wel. Heftig hoor.... heel veel succesvol

Een dikke knuffel ♡ volg je hart.

Dat zeg ik inderdaad ook steeds tegen hem, maar dan wordt hii boos en zie ik het allemaal verkeerd🤷🏼‍♀️

Ik ben daar dus helemaal niet in thuis wat die regels allemaal zijn omtrent co-ouderschap. Kan je dat ergens terug vinden op internet ofzo?

Volgens mij zijn er geen standaardregels en is het vooral afhankelijk van wat je samen afspreekt, maar globaal heb je co-ouderschap waarbij je alles redelijk gelijk verdeelt of een omgangsregeling waarbij 1 iemand het meest doet. Bij een pasgeborene kan ik me voorstellen dat die meer bij de moeder is als zij bijvoorbeeld borstvoeding geeft, plus dat je in het belang van veilige hechting de baby zoveel mogelijk bij een ouder laat zijn, tot een bepaalde leeftijd. Iets om op te letten is dat als jullie nog getrouwd zijn als de baby wordt geboren je man automatisch het gezag heeft, als de scheiding al door de rechter is bekrachtigd is dit (volgens mij) niet zo. Echt een rotsituatie, ik hoop dat jullie er samen op een goeie manier uitkomen als de emoties wat meer gezakt zijn en de ergste schrik eraf is! Veel sterkte!

Wat een heftige reactie van jou man zeg.. Vooral dat hij met het derde kindje niets te maken wilt hebben mocht jij het willen houden (en diep in je hart wil je dat lees ik uit je berichtje).. hoe kan je dat zeggen nadat je met zoveel moeite zwanger heb mogen worden van jullie 2 eerste kindjes die hij wél wilt, hij was er zelf ook bij toen hij het onveilig deed. ☹️ Ik zie nu al voor me dat de 2 grote kids naar papa gaan (co ouderschap) en dat de derde vraagt waarom mag ik niet? Nou papa wilde je niet. Mijn hart breekt… hij zou nooit mogen eisen om zulke stappen te zetten. Ondanks dat hij zegt dat je het mag beslissen, eist hij een abortus want anders….. ik hoop dat hij nog bij zinnen komt en inziet dat hij zich ontzettend als een lul gedraagt, excuse my language. Je kan in paniek zijn maar beetje inleven kost niets 🫣 wens je alle alle alle wijsheid toe. ❤️❤️

Ten eerste, wil ik dit met liefde tegen je zeggen, niet veroordelend naar jou maar wel naar de situatie! Vervelende situatie tussen jou en je partner, erg jammer. Denk niet dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt in het zorgen voor zijn gezin. Zelf vind ik reacties als 'volg je gevoel' altijd een slecht advies. Soms maakt het niks uit wat wij vinden want het leven draait niet altijd om ons. Ik raad je aan op de youtube video's van Lila Rose te kijken op youtube. Liefs

Mijn gevoel zegt dat ik het moet houden en ik heb voor mezelf al besloten dat ik dat ook ga doen als het bij de echo een gezonde zwangerschap blijkt te zijn. Vind het nu ook allemaal nog moeilijk te beseffen dat ik echt zwanger ben en misschien is dit voor mijn man ook zo. En veranderd hij als hij de echo heeft gezien. Daar hoop ik dan tenminste op. Gisteren hadden we het erover en heb ik hem gezegd dat ik dit kindje wil houden en echt spijt zou gaan krijgen als ik het weg laat halen en toen werd hij echt heel boos en is boos de deur uitgelopen. Later heeft hij wel gezegd dat hij het moeilijk vind om geen controle te hebben en in paniek is met alles wat er geregeld moet worden met de komst van een 3e. Hij heeft autimse dus ik weet dat veranderingen voor hem lastig zijn, maar dat praat zijn gedrag niet goed. Vanmiddag heb ik een goed gesprek gehad met hem over zijn gedrag en dat dit voor mij wel echt te ver gaat en dat het dan misschien beter is om uit elkaar te gaan ongeacht of dit kindje er komt of niet. Hij geeft dan wel aan dat hij mij echt niet kwijt wil en wil werken aan zijn gedrag. Nu wachten we gewoon de echo af en hopelijk draait hij bij en kan hij er toch ergens wel blij mee zijn

Wat goed ❤️

Volgensmij zijn jullie, en vooral hij, nog steeds behoorlijk van slag. Ik wil niet op de feiten vooruit lopen, maar laatstaan dat het geen goede zwangerschap blijkt te zijn, kan je dan nog wel met hem samen blijven wetende dat hij je had willen verlaten als het wel een goede zwangerschap was? Natuurlijk hoop ik dat het wel een goede zwangerschap is en dat je man gewoon bijdraait. Maar misschien goed om hierover na te denken.

Pfoe wat heftig.. ik lees dat jullie er beide door van slag zijn. En met de gebroken nachten, het slaaptekort en het zorgen voor 2 kindjes nu kan ik me voorstellen dat alles nog even harder binnen komt. Mijn advies zou zijn om het de tijd te geven, en geen overhaaste conclusies te trekken, niet wat betreft de zwangerschap, maar ook niet wat betreft je relatie. Want of je samen verder kunt met 3 kindjes, of uit elkaar gaat: je zult altijd het ouderschap delen. Ik hoop dat het lukt de tijd te nemen samen uit te vogelen hoe dat moet met 3. In hetzelfde gezin, of als gescheiden ouders. Dat je man wel mee wil naar de eerste echo, doet mij denken dat 'ik wil er niks mee te maken hebben', misschien wel erg in hoge emotie gezegd is, en er ruimte is om daar andere invulling voor te vinden. Misschien kan een relatietherapeut jullie hier bij helpen?

Geen abortus plegen meid! Krijg je later echt spijt van. Je zal er altijd aan blijven denken. Veel geluk toegewenst!

Veel liefs voor jou, wat een heftige situatie. Maar zoals je zei, afwachten op een echo en dan kan je echt concrete beslissingen gaan nemen!

Vanochtend de echo gehad en het gesprek met de verloskundige. De echo was niet zo goed😞 Ik zou volgens mijn laatste menstruatie 7 weken moeten zijn en afgaand op de eerste positieve test zou ik ongeveer op 6 weken moeten zitten. Maar er was op de echo eigenlijk helemaal niks te zien. Wel een vruchtzakje met een vruchtje erin en een kloppend hartje, maar veel te klein voor de termijn waar ik op zou zitten. Afgaand op de echo en de grootte van het vruchtje zou ik nog geen 5 weken zijn. Dus of mijn eisprong was gewoon veel later en ik ben minder ver dan ik zou zijn volgens mij menstruatie of het is gewoon niet goed en het wordt een miskraam. Ik heb nu de 19e een nieuwe echo om te kijken of het vruchtje goed mee is gegroeid voor het termijn of niet. Volgens de verloskundige kan het nog alle kanten op gaan en is het ook goed mogelijk dat mijn cyclus na de bevalling nog in de war was waardoor de eisprong en innesteling later hebben plaats gevonden, waardoor ik dus minder ver dan werd gedacht aan de hand van mijn laatste menstruatie. Maar de kans dat het fout gaat zit er ook in. Het kan echt alle kanten op gaan. Het gesprek omtrent wat we willen met de zwangerschap als het gezond blijkt te zijn ging wel een beetje zoals verwacht. Mijn man zou nog steeds het liefste hebben dat we het weghalen. Maar als ik ervoor kies om het te houden(wat ik dus wel wil) dan neemt hij zijn verantwoordelijk naar dit kindje toe. Want het is toch ook zijn kind zegt hij. Hii blijft dan wel samen met mij en kijkt eerst aan hoe het allemaal gaat lopen, maar mocht het zijn dat het hem toch allemaal teveel wordt als dit kindje er eenmaal is(waar hij dus bang voor is) dan zal hij er alsnog voor kiezen om uit elkaar te gaan. Maar hij zegt ook dat hij er waarschijnlijk wel gewoon heel blij mee gaat zijn als we wat verder in de zwangerschap zijn straks en het echt een kindje wordt, want voor hem is het nu niet meer dan een hoopje cellen en moeilijk te beseffen allemaal.

Jeetje, heftig, nog steeds geen uitsluitsel. Ik denk dat we allemaal met je mee hopen dat dit kindje blijft zitten en gezond is ❤️🙏 En ergens wel een gedeeltelijke meevaller dat het minder hakken in het zand steken is vanuit je partner, hij gaat al de goede richting uit. Wij zeggen altijd zo, als iets gebeurd, dan heeft het zo moeten zijn. Hoe zwaar soms ook. (En ja wij hebben al best wat shit meegemaakt dus het is niet zo dat we dat zeggen omdat alles zo perfect liep 😅)

Ja ik hoop het ook dat de tweede echo straks gewoon goed is en het kindje gewoon gezond is! Ik geloof ook heep erg in het lot. Deze zwangerschap had gewoon zo moeten zijn en ook als het fout gaat, dan is dat heel rot en verdrietig, maar dan heeft dat ook zo moeten zijn. Alles gebeurd met een reden. Alleen soms is het fijn om te weten wat die reden dan precies is😅

Hopelijk goed nieuws morgen 💛

Ik duim voor je en hoop dat je morgen een goede echo hebt❤ Dat hoe en wat dan ook jullie gelukkig mogen worden. Dat kleintje verdient zo'n lieve mama als jij en dat hij/zij mag weten dat je voor hem/haar hebt gevochten

Hoe is het gegaan vandaag? ❤️