Opvang (huilende baby's) - hart verscheurend.

Misschien dan eens naar een andere opvang. Klinkt niet normaal!

Wat heftig! Onze opvang is zeker niet zo. Wel kinderen die huilen bij het wegbrengen, maar die worden dan gewoon geknuffeld door de juf. Ik zou wel even gaan zoeken naar een andere opvang.

Inderdaad! Je kan ook denken aan een gastouder. Dit is in huiselijke Sfeer dus meer een ervaring als een oom of tante waar ze heen gaan🥰

Dit is bij ons ook niet ! Andere plek lijkt me idd een goeie....

Andere opvang? Heb dit nog nooit meegemaakt in de jaren dat ik er kom!

Ohw wat heftig! Hier zijn er niet veel huilende baby's. En als ze huilen wordt er gekeken en of meteen heen gegaan of afgemaakt wat ze doen en ze gaan er heen terwijl ze praten tegen de baby. Ook heeft mijn baby de eerste maand vooral op de groep geslapen, omdat hij wat meer aandacht nodig had en snel wakker werd. Ook knuffelen ze veel bij ons als dat nodig is, vooral bij het brengen ook. Misschien gesprek aan gaan?

Hi, ik kan heel veel onpopulaire dingen (wetenschappelijk onderbouwde keiharde feiten) gaan benoemen maar ik ben hier niet voor de discussie. Ik heb namelijk gemerkt dat dit onderwerp nogal "gevoelig" ligt bij werkende moeders. Laat ik het erbij houden dat je altijd naar je moederinstinct moet luisteren, zoals je doet dus! ♡ het heeft een reden dat het niet goed voelt. Mijn voorbereiding op ons kindje houd ook o.a. in dat we ervoor gekozen hebben om met oma samen te wonen zodat ik thuis kan blijven om onze zoon op te voeden. Het is géén ideale situatie maar door de bizarre dure tijd waarin we leven is het niet anders. Ik had btw een goed betaalde baan (leidinggevende over 150 man) maar niks overtreft moederschap als je het mij vraagt. Ik heb nu hiervoor gekozen en geniet iedere dag♡ dit is alles. Mijn advies is dus volg je hart, je instinct en creatief mbt financiën. Veel liefs x

Hier eenzelfde ervaring gehad bij onze eerste. Ze kunnen je baby nou eenmaal niet zoveel aandacht geven als jijzelf. En ze geven nou eenmaal niet zoveel om je baby als jij. Wij hebben er daarom voor gekozen onze eerste kinderen hun 1e jaar thuis te houden. Ik heb ingeleverd in vrijheid en inkomen, maar vond het na een jaar heel anders voelen om ze (1,5 dag per week) naar de opvang te brengen. Vanaf die leeftijd kun je het ook uitleggen en zijn ze al veel minder afhankelijk. Ik begrijp overigens heel goed dat dit een luxe positie is en niet iedereen die keuze zonder consequenties kan maken…

Wat vervelend dat dit jullie eerste ervaring is! Zoals hierboven eerder geschreven is, herken ik dit van onze opvang niet. Zeker niet als de vaste leidsters er zijn. Mocht er een baby huilen dan wordt er direct op gereageerd. Wat betreft de opvang, onze kindjes zijn beiden vanaf vijf maanden gegaan. Als het mogelijk was geweest, had ik ze liever langer thuis gehouden. Echter niet ten koste van mijn baan. Ik denk eigenlijk wel dat een baby het beste af is bij moeder. Zo is het vanuit de natuur ook bedacht. Wel heb ik ook gemerkt dat mijn oudste zoontje zijn mentor echt als een hechtingsfiguur is gaan zien. Hij zit inmiddels op een andere groep, maar wilt iedere dag nog even naar de babygroep omdat hij ‘mijn Manon’ wilt zien. Ik heb vriendinnen in Duitsland die pas weer hoeven te gaan werken als hun kindje 2 is. Zij lopen tegen andere problemen op als ze hun kindje dan voor het eerst brengen, namelijk dat deze zich heel bewust is van wat er gebeurd en wat gescheiden zijn van mama/papa inhoudt. Het blijft lastig denk ik… Succes met je keuze!

Hier precies hetzelfde. Mijn zoon ging voor het eerst toen hij 1 jaar en 3 maanden was. Mijn dochter ga ik ook niet eerder dan bij 1 jaar brengen. Alhoewel het ook wel een lastige leeftijd is om te starten. Ook volgens de leidsters. Mijn zoon heeft er toen veel moeite mee gehad. Maar alsnog zou ik het deze keer niet anders doen ☺️

Lekkere sneer weer. Een reactie schrijven en dan zeggen dat je niet de discussie aan wil gaan en dan de “gevoeligheid” benoemen bij werkende moeders. Anyway, naar de auteur van de post: meid, als het niet goed voelt zou ik mijn kindje daar nooit naartoe brengen. Ik had erg veel moeite mijn kleine naar de opvang te brengen. Die zit er sinds ze 3 maanden is, mijn moeder hart brak. Maar de meiden zijn lief en gezellig tegen der. En nu - ze is 5 maanden - gaat ze lachen wanneer ze ze ziet 💕

Wat een vervelende ervaring. Ik zou toch misschien uitkijken naar een andere opvang, want dit klinkt niet echt normaal. Mijn dochtertje van 6 maanden geniet enorm van de opvang. Als ik haar breng gaat ze altijd lachen tegen de juffies en ze geniet van het kijken naar andere kindjes. Wij merken juist aan haar dat het haar leven verrijkt.

Mijn dochter gaat sinds ze 4 maanden oud is en is nu al dol op haar 3 juffen. Ze lacht breed als ze één van hen ziet. Ook heeft ze veel interactie met andere kinderen (tot 2 jaar) en we merkten afgelopen weekend op een kinderverjaardag hoe zeer ze daarvan geniet. Ik heb echter ook weleens een kindje gezien dat op de buik lag te spelen en het ineens zat was en begon te huilen. De juf maakte toen snel haar gesprek met mij af, terwijl ze al tegen het kindje sprak en vertelde dat ze eraan kwam. Ik denk dat het in een kleine mate erbij hoort. Bij een 2de, 3de of 4de (etc.) kind kun je als moeder nou eenmaal ook niet direct reageren, zonder dat het afbreuk doet aan de liefde voor je kleine baby en de liefde die je geeft

Oef, wat een sneer. Knap dat jij deze keuze voor jezelf hebt gemaakt en het werkt voor jou. Voor mij zou dat écht niet werken, 24/7 moederschap zonder iets ernaast, en dan ook nog eens m'n moeder/schoonmoeder in m'n nek, ik zou gek worden (en daarmee dus ook minder goed voor mijn kind kunnen zorgen). Iedereen een eigen keuze, zonder elkaar weg te zetten met wetenschap zonder bronvermelding. Terug on topic: dit klinkt niet gewoon, ik heb het de afgelopen 2maanden (2 dagen per week opvang) niet meegemaakt. Natuurlijk huilt er af en toe een kindje, maar niet veel te gelijk zonder aandacht. En ik krijg het te horen, bijvoorbeeld dat mn dochter moest huilen omdat een ander kindje huilde omdat ze een minuut op de fles moest wachten, en daar schrok mijn dochter van. Na even troosten was het goed. Maar wat je beschrijft is ook een momentopname: is het volgende keer nog steeds zo? Je kunt het aangeven bij de leidsters en daarna de coördinator. Verandert er dan niets aan de situatie en/of je gevoel, dan snel op zoek naar andere opvang!

Mag ik eerst zeggen: de uitdrukking "it takes a village to raise a child" komt niet uit de lucht vallen. Daarnaast, ken je de film Bambi? Waarin Stamper antwoord op zijn moeders vraag wat je moet doen als je toch niets vriendelijks te zeggen hebt met: "zeg dan beter niks". En ik ben wel nieuwsgierig naar de kwaliteit van de onderzoeken, hoe oud ze zijn en wat de "N" is. Wat betreft de opvang waar baby's lang huilen en er in je ogen niet juist op gereageerd wordt: volg je hart. Lees ook (nog) eens de visie van de opvang. Sommige plekken houden het ouderwetse: "huilen is gezond voor een baby" aan, zodat ze niet verwend worden. Een gesprek is in mijn ogen altijd de eerste stap, maar in mijn ervaring (niet per se met kinderopvang) niet altijd dé oplossing. Heel veel sterkte en liefde voor jou en je baby

https://www.thelancet.com/journals/lanepe/article/PIIS2666-7762(24)00203-5/fulltext ☺️

Gastouder…🙌🏼 Die van ons gaat naar de gastouder en we zijn zo ongelooflijk blij daar mee. Er zijn maximaal 5 kindjes tegelijk, en maximaal 1 baby onder de 9 maanden. Huiselijke sfeer, persoonlijk, altijd dezelfde ‘leidster’ en wel samen spelen met andere kindjes. Ik zweer erbij 🥰 Vandaag wilde mijn collega haar kleine naar de opvang brengen en hing er gewoon een brief aan de deur: wegens personeel te kort geen opvang vandaag 🤯.

Ik heb advies ingewonnen van de ggd, maar zij hebben direct een melding ervan gemaakt en gaan langs bij de kinderopvang. Markus is donderdagochtend weer geweest voor max 4 uurtjes en toen bij het heen brengen en het ophalen was het rustig en voelde het voor mij beter. Ik heb een halfuurtje op de groep gezeten. Dit voelde goed. Ik heb met de leidsters gepraat en zij gaven aan dat de dinsdagochtend vaak drukker is. Ook zitten veel kindjes op die dag met doorkomende tandjes. Ik kijk het nog even aan en ik houd het goed in de gaten. Ik heb ook aangegeven "mocht er personeelstekort zijn ivm ziekte, laat dit dan eerlijk weten. Dan zorg ik liever die dag zelf voor hem." (Ik heb heel flexibel werk) Bedankt voor al jullie berichten. ❤️🥰

Wat fijn dat de ggd zo pro actief reageert, dat de leidsters met je in gesprek willen en aangeven wat er volgens hun was en dat je gevoel een beetje beter is. Hopelijk een moment opname en gaat het verder goed

Lekker thuis blijven met je kleine! Dat is absoluut het beste voor de hechting!