Irritatie met schoonmoeder over besparen

Wat lastig! Grenzen stellen is best wel belangrijk, zeker als het kinderen betreft. Dit voorspelt natuurlijk niet veel goeds naar de toekomst toe. Ik zou rustig samen met je partner in gesprek gaan over de dingen die jullie storen. Kleine side note wat de kleren op Temu en SHEIN betreft. Er zijn best wel veel onderzoeken geweest die aantonen dat er heel veel toxische stoffen terug te vinden zijn op deze kleren. De wetgeving in deze landen is namelijk heel anders dan de merken die je hier in de winkel terug vind. Prima als je dit toch wel kopen en gebruiken. Maar voor baby’tjes zou ik het echt niet aanraden. Ze hebben nog amper een immuunsysteem en hun huid/darm barrière is nog zo gevoelig. Je moet zeker niet alles nieuw of het duurste kopen, maar besparen op je baby’tje zou ik niet meteen aanraden. ☺️

Wat vervelend! Geen ervaring mee gelukkig. Maar ik denk toch gewoon eerlijk zijn! Eerst met je partner bespreken en dan een gesprek aangaan met je schoonouders zou ik zeggen..

Shein/alie/TEMU’s producten hebben overmatig kankerverwekkende stoffen. De reden dat alles oa zo goedkoop is, is omdat ze zich niet aan EU regels hoeven te houden. Zoek het maar op.

Ik zou mijn kind ook absoluut geen minderwaardige troep van Shein en Temu aan doen. Zou gewoon vertellen dat inmiddels wel duidelijk is dat dergelijke artikelen van inferieure kwaliteit zijn en toxische stoffen bevatten en dat je ze daarom niet wilt voor je baby. Ik koop zelf ook vrijwel alles voor zwangerschap en baby tweedehands, maar doe dat uit milieu- en niet uit kostenoverwegingen. Misschien een tip, als je weet dat ze er zo instaan, zou ik ze persoonlijk niet betrekken bij welke kinderwagen e.d. je kiest. Als compromis zou je misschien afspraken kunnen maken over wat zij aan kunnen schaffen voor de baby. Probeer het om te draaien ze vinden het leuk om koopjes te scoren, laat ze lekker op zoek gaan naar x y en z wat je nog nodig hebt on marktplaats .

Wat vervelend dat er zo gedramd wordt. Ook al komt het waarschijnlijk uit een goed hart en met goede bedoelingen, het is niet erg gepast. Het stellen van een grens zoals hierboven al gezegd is niet makkelijk maar wel noodzakelijk! Zeker als het om het welzijn van jullie kindje gaat. Jullie kunnen een keer duidelijk jullie grens communiceren, ‘we waarderen het dat jullie mee willen denken, maar als we advies of hulp willen komen we zelf naar jullie toe’ of ‘we horen wat jullie zeggen maar we kiezen ervoor om dit op onze eigen manier te doen’. Als het dan nog eens gebeurt kun je refereren naar het eerdere gesprek ‘bedankt, maar we hebben al eerder duidelijk aangegeven dat we hierover geen advies nodig hebben’. Overigens kun je je afvragen of zij advies geven of dat ze meer een mening aan jullie opdringen. Ze mogen hun mening hebben maar die hoeft niet steeds te worden verkondigd. Je voorbeeld van de kinderwagen, maar ook andere potentiële aankopen met je schoonouders delen, zou ik vermijden. In plaats van ‘we zitten te kijken naar deze kinderwagen’ zou je kunnen delen ‘we hebben deze kinderwagen gekocht!’. De eerste benadering kan je schoonouders het gevoel geven dat ze (ongevraagd) advies of een mening kunnen en mogen geven. En als laatste: met humor kom je een heel eind! Fijn dat jij en je partner er samen om kunnen lachen en het kunnen relativeren. Ik heb dit zelf laatst ervaren met ons voornemen om een bakfiets aan te schaffen. De ongevraagde adviezen vlogen je om de oren: is dat nou wel nodig, wat een geld voor een fiets, mensen met bakfietsen zijn vervelende weggebruikers, luie ouders hebben zo’n fiets, het gaat te hard voor je kind… ga zo maar door. Wij hebben voor onszelf gegronde redenen gevonden om zo’n fiets aan te schaffen en we hebben budget vanuit ons werk. We zijn zo blij met de keuze en nu vindt iedereen het geweldig. Hilarisch! Je verhaal raakte me, omdat ik er zelf lang over heb gedaan om op deze manier voor mezelf op te komen. Hopelijk heb je er wat aan. Liefs en sorry voor het enorme verhaal!

Ze hebben zich niet te bemoeien. En ik zou heel duidelijk zijn dat shit van Temu/Shein/Ali ongewenst is. Sowieso vind ik dat anderen heus 1 pakje/shirtje/broekje mogen geven, maar een winkelwagentje vol vind ik belachelijk. Ik heb de meeste kleren tot maat 68 tweedehands gekregen (heel blij mee geweest) maar heb bewust zelf een paar dingetjes gekocht zodat het wel mijn smaak blijft. We hebben ook een derdehands Bugaboo gekregen, maar toen heb ik op Marktplaats wel een andere kleur kap en dekje gekocht. Als anderen een groot cadeau willen geven, mogen mensen kiezen uit mijn keuzes. Het is mijn kind, ík moet het dagelijks gebruiken in mijn huis. Wij hebben ook zeker geen financiële problemen. Wij kiezen heel bewust voor tweedehands, omdat je dingen voor een baby 3-6 maanden gebruikt, en alles tweedehands nog als nieuw is. Maar een buggy kochten we nieuw (showmodel😄) omdat ie 6 jaar meegaat. Maar wanneer ik nieuwe kleren koop, dan koop ik het liefst wol, bio-katoen, EU-gemaakt, kan een tweede kindje mee, kan doorverkocht etc.

Wat vervelend zeg. Waar bemoeien ze zich mee? Jullie gaan toch ook niet voor hen bepalen wat zij met hun geld doen? Ik zou je schoonouders dit boek cadeau geven: Tuinieren in je hoofd. Dit gaat over grenzen. De auteur gebruikt tuintjes als metafoor voor je leven. Iedereen heeft een eigen tuintje (leven) en mag zelf bepalen hoe zij of hij dat inricht. Iemand anders mag niet zomaar over de heg (grens) stappen om te bepalen hoe het tuintje van iemand anders eruit moet zien, of waar diens grenzen liggen. Zoals anderen al zeiden: het is belangrijk om nu al duidelijk jullie grenzen aan te geven. Anders gaan ze zich met nog veel meer bemoeien. En ik zou inderdaad niet meer delen wat jullie aanschaffen aan baby uitzet. Dat gaat niemand wat aan.

Ik heb niet dezelfde situatie meegaamkt met mijn schoonmoeder, maar wel vergelijkbaar. Zij ging ook constant over mijn grenzen heen. Ik dacht zelf dat ik het wel een plekje kon geven en het kon laten rusten. Door de hormonen kwam er op een gegeven moment een ontploffing en een ruzie doordat er geen begrip kon zijn. Dat heeft geduurt tot mijn zoontje iets ouder als 1 jaar was. Daarna ben ik het gesprek aangegaan en heb ik uitgelegd waarom ik zo heb gereageerd. Pas toen luchte het op en kon ik haar ook weer waarderen. Als ik het over kon doen, was ik het gesprek eerder aangegaan. Natuurlijk heb ik nog wel eens irritaties, maar die kan ik nu gewoon uitspreken. Heel veel succes en ik hoop dat het allemaal goed komt!

Iedereen heel erg bedankt voor de reacties! Heb alles gelezen, maar moest eerst even alles relativeren. Ik heb nu een bericht gestuurd met de bronnen over gevaarlijkse stoffen bij Temu, daar schrok ze wel erg van. Ik heb ook gezegd dat we moeten letten op de natuurlijke stoffen zoals katoen en wol. Ik ben voor me gevoel nu ook weer best duidelijk met mijn wensen, dus ik zal moeten aankijken hoe dat de aankomende maanden verder zal gaan. In het geval dat zij op andere manieren het "geld besparen" ideeën blijft doordrukken dan zal ik hier direct face to face over hebben om mijn grens aan te geven en escalatie te voorkomen.

Hi Els, Bedankt voor je reactie. Ik heb haar zojuist geïnformeerd over de schadelijke stoffen, zij schrok hier ook wel van! Ik vind het een goed idee om haar de koopjes te jagen op Marktplaats(liever wel in overleg met mij voordat ze iets koopt) haha. Bedankt voor de tip!

Als ik jou was zou ik je partner meer in zijn rol zetten; het is altijd makkelijker als hij deze gesprekken aangaat. Het is tenslotte zijn familie en hij kan hen het beste aanvoelen