Zwanger zijn wel of niet leuk ?

Haha, het word nog veel erger.

Ik vind het ook niks aan, je lichaam is een grote broedmachine al die hormonen, en ongemakken en krampen zere borsten en ga zo maar door 😅 gelukkig krijg je er iets heel moois voor terug 🤣

Ja best de kluts kwijt ook in wat mijn moeder ik nou precies verwacht van me qua inlezen etc.

Nou dat he ! Drama! En hoofdpijn, geen wijn enzooo hahaha

Ik vond mijn vorige zwangerschap ook niks aan. Maar uiteindelijk is het zo iets magisch, dat ik daar achteraf echt van baalde. Deze laatste zwangerschap ga ik proberen 100% te genieten van alle kwalen.

Ik vind het iig lastig. Ik heb soms best wel moeite om naar mn lichaam te luisteren. Omdat ik de signalen te laat opmerk. Verder vind ik het echt wel leuk dat er een mini mensje in mij groeit aleen echt genieten lukt nog niet. Misschien na onze bruiloft als iedereen het mag weten dat dit beter lukt 🤷‍♀️ ik hoop het wel 🤞

Tot nu toe vind ik er weinig aan. Ik voel me beroerd en nog niet echt het idee dat het komt vanwege de baby. De buik groeit niet, je voelt het kindje niet bewegen. Niks aan. 😅 Ik voel me ook niet mezelf. Ben ineens een wrak terwijl ik volgens mij toch best een sterke vrouw ben. Hopelijk vind ik het straks beter.

Ik ben momenteel zelf 12+1, Heb de afgelopen 3/4 weken ontzettend last gehad van eet geuren. Ik kon geen vlees geuren meer ruiken of ik werd al misselijk. Voelde me vaak wel beetje schuldig omdat m’n vriend het eten dan stond klaar te maken en ik boven lag. Vorige week zondag dat ik dat het weer goed ging, hadden lekker witlof schotel gegeten, en toen begon m’n vriend met vlees bakken en toen ben ik rennend naar de wc gegaan om over te geven. Ik moet zeggen ik heb nog steeds weinig eetlust en al helemaal in de avonden maar probeer dan gewoon te eten wat ik wel weg krijg.. :) hopelijk voel ik me snel beter. Maar het is inderdaad wel iets bijzonders alles voor de kleine

Ik vind zwanger zijn ook echt niet leuk. Dat geef ik heel eerlijk toe. Bij mijn dochter was het echt compleet afzien. Alhoewel het nu iets beter gaat vindt ik het weer afzien. Ik heb gehuild vandaag omdat ik het zó niet leuk vindt. Ik ben heel dankbaar dat ik mijn dochter heb kunnen dragen en op de wereld heb gezet en nu met deze baby ook. Maar zwanger zijn is voor mij niet de roze wolk die het voor anderen is. Ik vind de babytijd werkelijk fantastisch en houdt ervan om op te voeden en te verzorgen en het idee van weer een babytje in mn armen volgend voorjaar is echt hemels. En daar doe ik het ook voor. Maar omdat ik de weg ernaartoe niet leuk vindt heb ik er ook voor gekozen om het bij twee kinderen te laten. Ik voel mij niet mezelf, mijn lichaam is nu niet van mij, eten en drinken is nu een taak ipv een pleziermoment, zere borsten, krampen en ongemakken, stemmingswisselingen. Een hele klaagzang maar ik kan niet wachten om de baby te voelen bewegen, te ontmoeten, alles. Na mijn eerste zwangerschap weet ik 2 dingen zeker: - Ik weet wat ik ervoor terug krijg - Ik voel me nu nog lang niet zo beroerd als de eerste keer. Nog 7 maanden 😅 (of 8 ligt er maar net aan of de baby net zoals zijn/haar zus eerder wilt komen of nog even blijft chillen 😂)

Voor de tweede keer zwanger en ik vind het nog steeds vreselijk. Het wordt ook niet echt leuker naarmate je verder bent. En op het einde wil ik alleen die baby er zo snel mogelijk uit want dan heb ik het wel helemaal gehad.

Vind het wel goed dat we hier ook eerlijk over kunnen zijn met elkaar!

Ik ben echt blij dat jullie het allemaal herkennen! En het feit dat je man gewoon zijn ding blijft doen, drankjes drinken bijvoorbeeld. Ik irriteer me dan extra dood

eens! Vind het lastig en het is de eerste keer dus weet ook niet wat er komen gaat de komende 27 weken - iets met controleverlies haha

Hahahaha 🤣

Ik vind het aan de ene kant prachtig, dat je lichaam zoiets kan. Oh en de reacties van mensen en dat je je buik niet in hoeft te houden, ook leuk! Maarr.. misselijk tot vér in de zwangerschap, véél te laag ijzer, nergens energie voor, tig bezoeken aan het ziekenhuis vanwege dreigende zwangerschapsvergiftiging en uiteindelijk een turbobevalling (dat was dan weer wel fijn) en een dysmature baby.. (baby was prachtig hoor! Maar liever een paar onsjes meer gehad) Duimen dat het nu anders loopt!🤞🏻

Tweede zwangerschap nu en ik haaaaaaatttttt het nog erger dan de eerste keer. Alles voelt ambetant. Mijn borsten doen zeer, aambeien, mijn buik trekt, ik ben buiten adem, ben doodmoe, kotsmisselijk. Ik heb echt GEEN HOL positief gevoel. 😅

Vind ik ook moeilijk. Hij wel en ik niet. Natuurlijk weet je waarom, maar toch

Heb een paar keer overwogen om hierop te reageren maar ik ga het toch even doen omdat ik dit soort opmerkingen vaker voorbij zie komen en er echt een mening over heb. Ik vind dit echt een nare opmerking.. daar help je eigenlijk echt niemand mee verder. Daarnaast is dit ook geen antwoord op haar vraag. Dus misschien dit soort opmerkingen in het vervolg even laten zitten. Opmerkingen als ‘wacht maar.. het wordt nog erger’ zijn totaal niet steunend. Daarmee erken je iemands gevoel op dit moment ook totaal niet.

Overigens @JM25.. ik herken je gevoel helemaal! Super vervelend vind ik het ook. Je moet jezelf echt weer even opnieuw leren kennen. Eetlust is totaal anders.. darmen zijn totaal van slag.. emotioneel ga ik echt alle kanten op. 😅

Ik vind het heerlijk om zwanger te zijn.. en dat ik veel dingen niet mag eten of drinken heb ik niet zoveel moeite mee. Mij man mag van mij alles blijven eten of drinken wat ik niet mag. Ik draag ons kindje en voel straks. De schopjes. Daar heb ik het allemaal voor over komt later wel weer.