Hoi dames,
Inmiddels ruim 36 weken zwanger en dit is mijn 2e week verlof. Ik heb zó naar mijn verlof uitgekeken na een drukke periode op mijn werk met veel veranderingen. Tot en met mijn laatste werkdag voelde ik me geweldig en had me voorgenomen om mijn verlof goed te benutten door lekker veel te doen.
Nou, dat is dus even anders. Sinds een week ben ik niet vooruit te branden en ben ik ontzettend emotioneel. Ik raak snel van mijn stuk en begin dan te huilen. Om de bevalling maak ik me niet zo druk maar ik merk dat ik ineens een beetje angstig ben voor de kraamperiode: dit is mijn eerste, wat nou als ik helemaal geen goede moeder blijk te zijn?
Ik herken mezelf niet meer, normaal bruis ik van de energie en positiviteit. 😔 Is er iemand die dit herkent en/of tips heeft?
Best herkenbaar! Ik had de eerste 1.5 wk van mijn verlof ook meer het gevoel emotioneel te zijn. Misschien komt het ook omdat je eindelijk / meer tijd hebt om stil te staan bij je zwangerschap en te 'coconen' en er dus ook meer ruimte is voor emoties. Alleen maar goed denk ik.. Hoort er ook bij. En bovendien is het ook heel spannend dat je steeds?dichter bij alle veranderingen komt. Merk zelf in ieder geval dat ik dat nu ineens spannend vind terwijl ik heel mijn zwangerschap van binnen mensen uitlachte als ze vroegen: en ben je er klaar voor? Dan dacht ik: euh I was born ready!
Heb het nu na 3 weken verlof weer wat minder. Ook wat meer balans gevonden in actief zijn en ontspanning.
Veel praten helpt ben 3x in elkaar gezakt van, dinsdag tot nu omwille dat ze iedere keer wa anders zeiden en ik ben heel emotioneel daardoor heb hier met psycholoog vant ziekenhuis gepraat hierover wat er gebeurde was ook vorm van paniek en heeft me wel geholpen zoveel mogelijk met mensen uit je bubbel praten en niet jouw partner maar iemand anders het helpt al 7 uur zonder tranen kwas al van maandagnacht aant wenen hierdoor
