De laatste loodjes

Nu maak ik me wel zorgen. Mijn man was/is de afgelopen week ziek (verkouden, griep en koorts). Nu word ik net wakker en heb ik een verkouden gevoel in m’n hoofd en voel me belabberd. Vandaag ben ik 39 weken en ik ben bang dat als ik binnenkort moet bevallen terwijl ik ziek ben, de baby ook ziek wordt als ik hem daarna vasthoud. Iemand ervaring met griep/verkoudheid tijden bevallen?

Dat is naar, wij hebben net ook beide griep gehad en ik maakte me zorgen over bevallen met griep. Over het ziek worden van de baby weet ik niets, maar ik heb wel gehoord van meerdere mensen dat als je je belabberd voelt, dat je tijdens de bevalling zo gefocust bent daarop, dat je je dan niet meer grieperig voelt. Wel knap van het lichaam!

Ik hoop het! 😌 Las net dat als de moeder griep heeft vlak voor de bevalling, de baby antistoffen meekrijgt. Dus wat beschermt is. Ik wil natuurlijk niet dat de baby al gelijk een griepje heeft als hij pasgeboren is.

Vandaag op controle geweest in het ziekenhuis ivm hoge bloeddruk, alles was gelukkig goed. Ik ben nu 40 + 6. Heb momenteel al voorweeën en ze bood zelf aan om te kijken of ik al ontsluiting had. Voorweeën waren ook goed te zien op de CTG. Ik zit nu op 2 cm en ze heeft meteen gevraagd of ik gestript wilde worden en dat ook meteen gedaan. Nu met regelmaat flinke voorweeën maar nog niet kortdurend op elkaar. Nu afwachten dus😇💕

Ik ben 40+5 zwanger en de baby is flink onrustig. Veel buikpijn (messteken) en rugpijn. Morgen weer naar de verloskundige toe om een echo te maken, kijken als er genoeg vruchtwater is en ze willen gaan kijken als ze mij ook kunnen strippen.

Hier gister bevallen met 38.6 weken van een prachtige dochter en ook hier was het ziekenboeg! Eerst mijn zoontje die de griep had met flinke koorts en daarna mijn man en ik beide snotverkouden.. tijdens de bevalling geen enkele last van gehad, maar direct erna weer een verstopte neus! Haha.. Ons zoontje is sinds de dag van de bevalling weer beter gelukkig en wij genieten met snotneus verder van ons tweede wondertje <3

Gefeliciteerd! 💝 ben je niet bang dat de kleine meid ook snel verkouden wordt?

Afgelopen woensdag had ik controle bij de gynaecoloog. We hebben toen afgesproken om in te leiden bij 39 weken. Dit heb ik toen ook in dit forum gedeeld. Echter trek ik het echt niet meer. Ik slaap gewoon niet en ik ben zo gestrest en bang. Ik heb gewoon heel erg het gevoel dat de baby nu moet komen, zodat ik hem zeker heb. Dat stukje kan ik niet loslaten en niet geloven. Heb ik straks wel ècht een levend baby’tje? Morgen heb ik weer een controle staan en ga ik vragen of ze de baby bij 38 weken willen halen. Mijn gynaecoloog zit al lang in het vak en is een beetje vastgeroest, maar hij begrijpt mij wel goed. Toch vind ik het moeilijk om hard te zijn en op mijn strepen te staan. Wish me luck🤞🏼

Wat erg dat je niet slaapt en zo bang bent. Volg je gevoel! En niet bang zijn om op je strepen te gaan staan. Ik denk dat je intuïtie je op dit moment aangeeft wat het beste is voor jou en de baby! Ze gaan mij komende donderdag (38weken dan) inleiden, omdat ze aan de kleine kant is. Mijn gyneacoloog zei dat er onderzoeken gedaan zijn naar baby’s die met 38 of 40 weken gehaald worden. Er zijn dan op korte of lange termijn geen nadelen of achterstand voor de kleine. Dus het maakt niet uit of ze met 38 of 40 weken komen. Misschien kun je dat aankaarten? En nogmaals echt duidelijk maken wat je wilt en waarom. Het lijkt me sterk dat ze je laten lopen tot 39 weken als het je zoveel stress geeft. Sterkte en succes!

Gaan ze weer een groei echo maken? Want als het baby'tje nog steeds wat klein is lijkt het me toch gek om hem 2 weken eerder uit de incubatiekamer te sjorren toch? Tenzij jij of het kind niet gezond meer zijn natuurlijk. Mijn verloskundige voelt elke week even, luistert hartje, meet bloeddruk en ik sta weer buiten. Maakt niet uit hoe zat ik er van ben volgensmij🤣

Ik heb dus helemaal niet het idee dat ze de afgelopen weken ook maar iets gingen ondernemen om het "op te wekken". Meer zolang het zit zit het en wacht maar af.

Ik snap je reactie, maarrrr.. Ik ben het zwanger zijn niet beu, daarvoor zou een goede verloskundige of gynaecoloog ook nooit een babytje eerder uit je buik halen. Het gaat bij mij om enorme stress, angst en verdriet wat resulteert in slapeloze nachten, doordat ik bij mijn vorige zwangerschap onze dochter ben verloren bij 30+6. Hierdoor wil hij mij sowieso niet tot 40 weken laten lopen. Hij kan mij 100 keer zeggen dat de baby het goed doet en ik niet bang hoef te zijn, maar dit zit tussen mijn oren. Ik kan niet geloven dat ik straks een levend baby’tje mee naar huis mag nemen 💛

Bedankt voor je berichtje, super lief en doet mij goed! Heel veel succes, sterkte en liefde toegewenst voor aankomende donderdag! Wat prachtig om naar toe te leven✨

Nou de zwangerschap zat zijn dekt de lading helaas niet helemaal meer🤣 Ik slaap haast niet, mn hele onderkant doet verrekte veel pijn en al twee weken krampen en gedoe. Ik jank om alles. Jou vorige zwangerschap maakt dat je in een andere situatie zit natuurlijk, in ieder geval super fijn dat ze rekening met je houden! Probeer gewoon beetje te peilen of ik misschien toch meer moet aansturen op een beetje hulp bij de verloskundige. Ik ben mentaal en lichamelijk gewoon op, maar voelt ook alsof ik mn kindje dan "dr uit jaag" terwijl ze misschien wel spontaan had gekomen als ik door had gezet. Aan de andere kant ben ik steeds zo bang dat ze te groot word en dat ik haar dr niet meer uit krijg straks. Twijfels en angst, begin alweer bijna te janken terwijl ik dit schrijf 😑 #hormoontje

Aah ik snap het. Dat is ook wat ik bedoel, het is niet alleen de fysieke gesteldheid van de mama, maar ook de mentale! Erg belangrijk hoor. Denk goed aan jezelf! Ik denk zeker dat je dat kan aankaarten bij de verloskundige. Ik heb helemaal geen geboorteplan, omdat ik van mening ben, dat je dat helemaal niet kan plannen. Als jij ook geen speciale wensen hebt, omtrent ‘natuurlijk bevallen’, dan zou ik het zeker aangeven. Moeilijk hè? Heel veel succes en goed aan jezelf denken😙

Jij ook heel veel succes!! Ik ga morgen bij de vk proberen goed aan te geven waar ik mee zit. Hopelijk kan ze me helpen. Is ook moeilijk allemaal dat hele zwanger zijn😅

Vandaag 40+2! Iedereen in mijn omgeving denkt dat het 'vandaag of morgen' gaat gebeuren aangezien het vannacht volle maan is geweest. Ik voel nog helemaal niets. Ofja, ik voel al een hele tijd vanalles, maar niets nieuw. Noem het bijgeloof maar door de constante 'voorspellingen' van mijn omgeving lijkt het precies zeker niet vanzelf op gang te komen. Ik durf zelf ook niet meer luidop te zeggen 'ik hoop dat het voor vandaag is'... Nog mensen met dit gekke bijgeloof? 😂 Ik zou eens een dag er 'niet aan moeten denken' zodat het begint...maar dat is uiteraard onmogelijk zo op het einde 😁

Ik zei het gisteren ook nog aan men echtgenoot, het is volle maan maar jammer genoeg is het voor ons gewoon bijgeloof 😫. Vanmiddag naar de gynaecoloog en ik hoop dat ik word ingeleid want het begint me echt zwaar te vallen. De omgeving snapt het ook echt niet aangezien ik maandag weeën had na het verlies van mijn slijmprop.

Ik hoopte ook dat het met volle maan zou gebeuren. Maar er gebeurt ook nog weinig 😫. Maandag ben k uitgerekend. Af en toe voel ik een krampje maar dat stelt niet veel voor. Mijn familie dacht eerst 10 december, dat is de geboortedag van mijn overleden opa. Pff dat wachten 🙈😆

Ja ik had ook gehoopt op volle maan 😊dus tikte vanochtend man lief alleen dat die er echt stond,maar geen baby haha.Nog maar even geduld...inmiddels 39+5 Wel rugpijn en pijn in de bovenbenen vanochtend misschien kleine voortekenen ?