Aangesproken door een kind hoe ik mijn kind op voed.

Nee tuurlijk niet. Ik vind dat je prima hebt gehandeld. Ik zou zelf het zelfde doen! Dalijk je kind onder een auto...

Eerlijk het kan dat wel veroorzaken je doet dat uit frustratie misschien? Mijn kind heeft ook oren voor niks gekregen luisteren wat is dat maar ik ga knielen tot zijn hoogte en dat 3x als hij dan niet luisterd til ik hem op of gaat hij gwn in de buggy, ik snap de frustatie wel maar je hebt jezelf er mee een kindje snapt de gevaren niet van acties die moet je ze aanleren door boos teworden schrikken ze en snappen ze misschien achteraf nog niet waarom ze zijn beet gepakt

Snap niet hoe ze de kans heeft gekregen om weg terennen over een weg heen dat is niet dat kindje der schuld dan toch? Die kan niet weten dat een weg gevaarlijk is

Ja misschien wel maar als ik hetzelfde doe als jij gaat ze gewoon lachen. Voor haar is dat gewoon een spelletje (denk ik). Maar het is ook niet zo dat ik er heb afgeranseld. Ik heb er gewoon opgetild en op der plaats gezet. Maar ja wel aan 1 arm. Misschien had ik dat dan niet moeten doen.

Dat is ook niet erg maar zn ander kindje is misschien wel zo aan traumas gekomen je weet niet wat de oorzaak is zelf doe ik dat niet en mijne heeft ook een loopje met mij hoor vandaar dat ik 3x waarschuw en uitleg als die niet luisterd gaat ie gwn in zn buggy drama maken want hij wil natuurlijk lopen

Ik zou dr lekker op de weg in de buggy houden en als je in het park/bos bent laten gaan.. je weet wss van je oudere kindje dat dat luisteren vanzelf beter gaat;) Wss reageer je uit frustratie en snap wel met 2 kids heb je gewoon net wat meer in handen.. Zo opmerking ja... het is zelf ook nog een kind voelt wel rot natuurlijk maar dat jochie heeft nog geen kind opgevoed🙈 zou het jezelf makkelijk maken en gewoon de wagen mee als je de straat op gaat want een dreumes kan je nog niet van verwachten tor het netjes naast je loopt..

Want jou kind zit altijd vast aan een touwtje of in de buggy 🤣 kinderen zij gewoon heel snel zo loopt het naast je en zo rent het in één keer weg dit kan iedereen overkomen

Nou onze dochter snapt t echt niet als ik iets rustig uitleg hoor. Ik pak haar dan ook iets steviger aan dr arm. Tuurlijk trek je er niet heel hard aan, gewoon iets steviger zodat ze weet dat het geen grap is. Zo deed mijn moeder dat ook en ik heb er echt geen trauma aan over gehouden. En altijd in de buggy werkt ook niet. Dan leren ze het toch nooit? Ik vind iig dat je niets fout hebt gedaan!

Nja ik heb er gewoon opgetild aan 1 arm. Maar wist niet dat dit zo schokkend kon overkomen eigelijk..

Kindjes kunnen best veel hebben je breekt niet zomaar een arm🙈 ik denk dat het voor een jochie van 12 er misschien heftiger uitziet dan het is daarnaast zijn kinderen gewoon heel eerlijk en zeggen ze wat ze denken

Ik snap je punt maar leren kan je overal als je continu in een spagaat zit met 2 kids kan het jezelf beter gemakkelijk maken (zo denk ik🙈) het is niet zo dat als je ze in een buggy vervoerd dat ze tot hun 18de niet de weg kunnen oversteken deze leeftijd zijn ze gewoon nog mega impulsief en ja er moeten wel grenzen gesteld worden maar dat leer je ze de hele dag door toch... Daarmee zeg ik niet dat het fout is om de arm vast te pakken beter dat dan dat je ze laat gaan en onder een auto liggen ik heb de oudste ook weleens aan de arm vast de straat over helemaal niet hard maar ze schreeuwt alsof ik dr zwaar mishandel daar zullen buitenstaanders ook wel iets van vinden maarja kan dr moeilijk midden op de weg in een driftbui laten😅

Nee hoor die loopt ook maar als die niet luisterd zet ik hem wel echt in de buggy heb geen zinin een kind onder de auto

Ik ben anders opgevoed dan me broertje me broertje is wel op de manier van niet luisteren 3x waarschuwen en dan buggy en hij luisterde ook vanzelf ik ben groot gebracht met een surinaamse opvoeding en maak dus bewust de keuze om het op een andere manier tedoen en je weet nooit wanneer je het goed doet dat weeten we pas als ze groot zijn en de deur uit zijn🤗

Nagenoeg iedere ouder herkent dit wel hoe jij het hebt aangepakt (inclusief ikzelf al weet ik in mijn hoofd dat op die manier corrigeren echt 0,0 uithaalt gebeurt het toch). Ik denk dat het vooral goed is om bewust te zijn dat je misschien uit frustratie wat heftiger hebt gereageerd dan dat je zelf hebt ervaren.

Ik ben van mening dat ieder ouder zo zijn eigen corrigering heeft. Ik zelf heb een 'trauma' overgehouden hoe mijn ouders mij corrigeerde. Dit was dan wel de klassieke: "broek naar beneden en stevige klap op de billen". Dus ik heb mijn kleine belooft dat ik nooit daar naar toe zal gaan. Maar, als mijn ventje zomaar over de straat loopt, zonder te kijken en er komt auto aan.. dan zou ik ook zijn arm pakken. Dit zal dan uit een schrik reactie komen... Dit zou ik pas doen als hij rond 3 -4 jaar is. En dan ben ik ook heel eerlijk.. een 15 maand oude baby zal nu nog niet deze gevaren herkennen. Dan zou mijn advies zijn, wandel over de straten in de buggy. Park/bos lekker los. En nog even los van het feit dat jouw correctie mee viel. Soms kan je uit boosheid/schrik gaan handelen zonder dat je er weet van hebt. Ik heb het een keer gehad bij een cliënt. Zij sloeg mij met scherpe nagels. En ik, iemand die wel geduldig kan zijn, pakte heel stevig bij haar arm. Waar ik uiteindelijk later zag dat mijn handafdruk nog te zien was... Ik schrok zelf van mijn ongekende kracht. Heb later ook mijn welgemeende excuses aangeboden (ookal vond ik nog steeds dat zij een b was...) Wat ik wil zeggen, misschien was het toch even 'heftig'. Althans, voor het jongetje zijn perspectief. (Of het jongetje is nog nooit van zijn leven gecorrigeerd... Dat kan ook!) Ps: let alsjeblieft niet op mijn grammatica.. 🙄😓

Dat vind ik ook grenzen stellen.. wss vind je kind het ook niet tof om in de buggy te gaan en door telkens te herhalen dat die er in moet als die niet luisterd zal op een dag een lichtje bij hem branden😅 Zeggen dat ze door te laten gaan en je kan niet continu in een buggy houden ben ik het niet mee eens hier zit die ook altijd in een buggy over straat en als die kan lopen en ik zou met hem gaan lopen zou ik hem bij zijn hand vasthouden wil die m'n hand niet vasthouden heeft die pech dan lekker zitten.. af en toe een grens trekken en beperken is ook opvoeden😊 Maar ook al loop je aan de hand die kindjes zijn zo vliegensvlug het kan ieder overkomen dat ze ineens de andere kant opgaan dat hoort bij deze leeftijd

Gaat het om je kindje van 1 jaar? Een kindje van 1 jaar kan volgens mij 1) nog niet zo'n complexe verkeerssituatie overzien en 2) instructies opvolgen. Dus ik weet niet echt of corrigeren al zin heeft. Gister stond ik ook ergens in de stad met m'n dochter (14 maand) die gewoon als een ongeleid projectiel alle kanten op ging. Ik werd boos en corrigeerde haar te pakken en te zegeen 'je moet hier blijven staan, bij mama'. Achteraf dacht ik...Was deze aanpak nou reëel?? Zoiets snapt ze natuurlijk nog helemaal niet. Een instructie zoals 'bij mama blijven staan' is nog veel te ingewikkeld! Ik moet gewoon zorgen voor haar veiligheid. Dat kan zij absoluut nog niet zelf.

Ja aan de andere kant weten ze echt heel snel wat wel en niet mag. Everly vind het gewoon grappig om weg te rennen. Ze lacht er ook gewoon bij. Nu probeer ik haar alleen wijs te maken dat het geen spelletje is. We komen er wss nooit achter of ze hiervan leren of niet daar zijn ze idd te klein voor.