Complicatie's na weeën opwekkers bij baby en moeder

Heel erg herkenbaar!

Wat heftig zeg! Welk interview heb je gelezen? Gaat het om de bijwerkingen van de weeënopwekkers? Ik herken me hier ook erg in, maar heb geen weeënopwekkers gehad. Wel een ruggenprik en vacuümverlossing..

Van deze website heb ik alle punten gekopieerd. Wij kunnen alles aanvinken.. echt bizar! https://dalalounatuurlijk.nl/synthetische-oxytocine-de-schaduwkant/

Oh ja heel erg, bij mijn oudste heb ik weeën opwekkers gehad. Zonder dat ik het wist (de verloskundige vertelde me dit toen ik daar liep voor de 2de), en zonder verdoving en veroorzaakte een enorme weeën storm, heel fijn. Maar wat jij beschrijft is precies mijn oudste zoon. Hij was een huilbaby, en ook later kon hij nog enorme huilbuien hebben dat heeft zeker tot zijn 4de geduurd. Sliep en was alleen stil aan de borst. Behalve krampjes nooit een oorzaak gevonden voor het huilen. Ik kan zo de hele rij afvinken... Ook wat jij voelt komt me akelig bekend voor, ik dacht dat dat het aan het slaapgebrek en de stress van een huilbaby/ontevreden/ongelukkige baby lag. Ik heb nooit geweten dat het aan de weeën opwekkers gelegen kan hebben! Mijn 2de is zonder opwekkers geboren en is een compleet ander kind, huilde nauwelijks, sliep/slaapt redelijk EN is stil als ik hem troost! Dat had ik nog nooit meegemaakt! Hij heeft nu een periode van flink drammen/zeuren maar dat hoort gewoon bij de leeftijd. Waar zou ik dat interview kunnen vinden? Ik zou het graag willen lezen

Ah sorry, over het hoofd gezien!

Het interview kan ik niet meer terug lezen omdat ik niet meer weet waar het in stond helaas! Na wat gegoogled te hebben kwam ik op de website van Dalalou. Eigenlijk wilde ik alles natuurlijk laten verlopen in mijn bevalling maar nadat de verloskundige mij had gestript en daarna mijn vruchtwater verloor moest ik binnen 24u bevallen. Achteraf zoveel spijt van want inderdaad ik heb 0,0 kunnen genieten van de baby periode. En mijn dochter is getekend voor haar leven. Gelukkig helpt mijn man mij positief te laten denken dat we een gezonde en lieve dochter hebben! Langzaamaan voel ik mijzelf weer wat de oude worden ook al is mijn libido nog niet in beeld haha!

Het wordt wel beter hoor, mijn oudste is inmiddels 7 en heeft nog steeds flink nukken maar het is zoveel beter dan het was. Maar genieten van de baby tijd zat er inderdaad echt niet in. En dat is zo zonde. En voor mij betekende dit ook een flinke knauw in mijn zelfvertrouwen als moeder, welke moeder kan haar eigen kind nou niet troosten. Toen de 2de geboren werd was ik stomverbaasd toen hij stil was wanneer ik hem oppakte.

Ik en m'n baby kunnen ook al die symptomen afvinken. Ik heb echter een volledig medicatieloze bevalling gehad. Het hoeft dus niet per se aan de synthetische oxytocine te liggen als je die klachten ervaart na de bevalling. Wil hiermee niet zeggen dat weeënopwekkers geen nadelige gevolgen kunnen hebben, maar veel van die klachten kunnen dus ook 'zomaar' ontstaan na de bevalling.

Voor mij niet herkenbaar. Wel erg bang dat er iets gebeurt laat ook bijna nooit iemand oppassen en meteen bang als die ziek is

Hier ook. Bijna alles kan ik het lijstje ook op afvinken en ik heb geen enkel medicatie of weeënopwekkers gehad. Gelukkig heb ik nu wel een hele mooie band met mijn zoontje! Maar dat duurde, voor mijn gevoel, erg lang..

Heel herkenbare klachten, echter hier geen oxytocine gehad. Ik denk dat allebei de lijstjes gewoon normaal kan zijn na een bevalling... Zeker die van de moeder!

Heel erg naar dat je je zo hebt gevoeld. Qua logisch nadenken kan ik me wel voorstellen dat het toedienen van dat hormoon ook mentale bijwerkingen kan hebben. Maar deze website is echt geen betrouwbare bron, worden allerlei dingen geschreven zonder bewijs of feiten, ook over pijnstilling. Dat even als side note.

Heel veel herkenningspunten. Echter vraag ik me nu dan af wat er aan te doen????

Ik heb ook weeënopwekkers gehad maar herken mezelf of mijn dochter hier niet in. Het kan inderdaad ook zomaar aan iets anders liggen, dat blijft lastig…

Ik heb ook opwekkers gehad maar herken ons hier ook niet echt in. Wel dat ik mezelf niet meer zo kende na de bevalling maar ik denk zelf dat dat de hormonen zijn geweest..

Ik zou hier echt geen link naar de weeen opwekkers maken. Die “kenmerken” zijn dingen die het overgrote deel van de ouders wel in meer of mindere mate herkent.

Dit was inderdaad ook mijn gedachte. Ik heb weeën opwekkers gehad. De kenmerken bij de moeder herken ik niet echt. Ja mijn dochtertje had in het begin wel krampjes en ze is aardig aanhankelijk naar mij. Maar ik denk eerder dat daar andere verklaringen voor zijn dan dat het aan de weeën opwekkers ligt. Krampjes komen heel veel voor bij newborns en aanhankelijk is denk ik omdat ze ook gewoon heel veel tijd bij mij is. Dus nee, ik herken het niet.

Via homeopaat 'ontstoren' schijnt te helpen

Ik herken het ook niet en ook niet bij mijn zoontje

Onze oudste dochter tikte ook alle boxjes aan. Ze is na een lange inleiding, dysmatuur geboren. Ons werd uitgelegd dat het huilgedrag veroorzaakt kon worden door de oxytocine, het lage geboortegewicht en misschien ook nog een gezonde portie pech. Wat betreft de oxytocine. Als je die in je bloed krijgt tijdens de bevalling, krijgt de baby dat ook. Zodra de toevoer stopt (navelstreng doorgeknipt) is er een grote daling in oxytocine bij de baby (ook bij jezelf trouwens). Het kan zo zijn dat je baby die daling niet recht kan trekken. Normaal gesproken wordt (lichaamseigen) oxytocine telkens afgegeven en weer opgenomen door je lijf. Doordat er bij een inleiding continue aanvoer is, is het terug opnemen van de oxytocine minder nodig en wordt dan ook minder gedaan. Maar als de toevoer dan dus wegvalt kan het lichaam het tekort niet snel genoeg aanmaken. Zo is het mij 2,5 jaar geleden ongeveer uitgelegd. Wat je eraan kunt doen om oxytocine op te krikken: oxytocine is het gelukshormoon, het komt bijvoorbeeld vrij bij knuffelen, kusjes geven en gewone geluksmomentjes. Ik heb destijds onze dochter elke avond 3u huid op huid in een draagdoek gedragen. Geen idee of het echt heeft geholpen of dat de tijd het huilen heeft uitgedoofd. Maar het voelde voor mij wel goed om alle tips toe te passen. Ik vond het heel zwaar om haar zo ‘ongelukkig’ te zien.