Help?

Jammer dat je het allemaal zo ervaart meid ik herken het niet maar ik wil je alleen even een beetje opvrolijken door te zeggen, je doet het super meid de eerste jaren zijn moeilijk maar je doet het heel goed je bent een powervrouw en je kunt dit !! ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Als ik dit zo lees zitten jullie in een vicieuze cirkel. Jullie zijn vermoeid en onrustig wat jullie dochter ook ongetwijfeld oppikt. Ik herken echt wel delen van je verhaal. Wij kregen van de praktijkondersteuner tips voor onszelf wat hielp. Als je kind wakker is dan stel je je erop in dat je alleen met je kind bezig bent. Huishouden op een laag pitje (wij hebben een schoonmaakster geregeld). Het zien van tijd waar dit is en dat je dan dingen doen die je wil doen (het moet gedeelte is zeer klein door prioritering). Verder communiceren wij continu met onze zoon. En ja, hij hangt tijdens het koken aan onze broek om opgepakt te worden, maar dan zingen we liedjes of vragen wij hem op zoek te gaan naar zijn favoriete speelgoed wat een eind verderop ligt. En is het geen doen dat gaat hij in de box (raar genoeg werkt het om eerst een liedje aan te zetten van de muziekmobiel en hem er dan in te zetten, want anders krijst hij alles bij elkaar en stribbelt tegen). Tussendoor spelen is ook samen opstarten en na een tijdje gaat mijn zoontje vaak zelf wel verder, doen we weer samen een boekje en gaat hij weer verder etc. Samen spelen mag ook relax. Ik lig vaak op zijn speelmat en help hem opstarten met spelen en is hij zelf bezig dan lig ik nog wel even ontspannen op de mat. Slapen is nu een dingetje. Hij is nog niet toe aan 1 slaapje, maar 2 wil hij vaak niet. Het vraagt dus nogal wat flexibiliteit in de wanneer naar bed brengen. Vaste tijden zijn in ieder geval een no go hier. Soms slaapt hij pas om half 5 en dan haal ik hem er om half 6 uit. Wij hebben enkel de regel dat hij voor 20.00 in bed moet liggen en dat gaat goed, ongeacht hoe laat hij zijn 2e slaapje doet. Met 1 a 1,5 uur slaap totaal overdag is je kindje oververmoeid de hele dag door en neemt dat weer mee naar de volgende dag. Mijn zoontje wordt er enorm drammerig, driftig en aanhankelijk van. Ik zou dus vooral moeite investeren in het 2x laten slapen. Het is vaak even puzzelen wat werkt. Andere tijd, ander ritueel etc. Mijn zoontje slaapt bijvoorbeeld beter als hij gelijk/ na een klein boekje naar bed gaat dan als er nog een halfuur of meer tussen zit.

Slapen gaat hier goed, maar oh ik word ook helemaal tureluurs van dat gekrijs van de afgelopen weken 🙈 vooral buitenshuis als hij - inderdaad - zelf wil lopen, weer in de auto of kinderwagen moet. En in de keuken als ik sta te koken hangt deze meneer ook aan mijn benen te jengelen. Mama-fase, papa kan even weinig goed doen (die mag 'm momenteel amper optillen als ik in de buurt ben). Vermoeiend is het af en toe wel en ook ik schaam me een beetje als hij het buiten op een brullen zet, dus dat is heel herkenbaar! Maar.. ondanks dat het voor ons heel irritant is soms, is het in deze fase een goed teken. Ze moeten nu gaan leren emoties te reguleren en dat - in combinatie met nog niet echt kunnen praten - levert driftbuien op. Ademen mama, blijf ademen ❤ komt goed allemaal, echt waar!!!

Bedankt voor je reactie. Het is wel fijn om te lezen dat het deels herkenbaar is. Dat ik niets fout doe, dat dit ook weer een fase is. Ik hoop het, dat het gauw goed komt. Ik wilde altijd 2 kinderen maar kan me echt niet voorstellen dat ik hier nog eens voor kies.

Bedankt voor je bruikbare tips. Het huishouden is idd ook een ding. Ik wil graag een schoon en opgeruimd huis maar het lukt gewoon niet. Er is gewoon geen tijd en dat maakt me ook onrustig. Mijn man helpt amper in het huishouden en naast die kleine werk ik ook 30 uur. Ik zie gewoon niet meer hoe ik het allemaal draaiende moet houden. Met de slaapjes zul je best gelijk hebben. Maar als ik haar in de ochtend naar bed breng en dan in de middag weer een slaapje probeer wordt ze echt hysterisch. Ik heb het geprobeerd maar steeds zo’n drama is echt niet leuk. Ze wil die 2e keer gewoon echt niet slapen.

Bedankt voor je lieve berichtje.

Ah klinkt lastig, deze leeftijd is pittig want ze willen zelfstandig zijn, maar zijn dat nog niet. De mijne loopt nog niet, dus ik herken dat deel niet, maar wel de nachten en dat werkt inderdaad door overdag. Ik heb dan geen puf leuke dingen te gaan doen, bent gehaast, onrustig, geprikkeld. En een goor en troeperig huis trek ik dan ook echt niet.En mijn man is ook moe,dus niks gaat vanzelf. Maar ik moet wel zeggen, als ik mezelf dwing toch de boel in huis de boel te laten, naar een speeltuin te gaan of naar de kinderboerderij, hervind ik toch wat energie waarvan ik dacht dat ik het echt niet had. Ik snap wel dat dat lastig is nu met de driftbuien, maar laat je daardoor niet in huis opsluiten. Sterkte! Je kunt heel veel en doet het goed

Herkenbaar hoor mijne heeft ook dat ie alles zelf wil doen ik laat hem gwn wandelen en als ie dan kapot is dan met drama in de kinderwagen doen dan krijst ie maar ik negeer hem gewoon want hij kan zichzelf niet bezeren de nachten herken ik ook vreselijk ook omdat ik alleenstaand ben en fulltime ernaast nog werk, enige moment voor mezelf is als ik wimper extentions zet 1.5 uur feestjee maar ik denk gwn dat dit een lange fase is ik iriteer me niet en ga niet klagen weet dat ik dan mezelf in een negatieve lijn trek terwinl dit er nou gewoon bij hoort en hij er ook weinig aan kan doen ik moet wel zeggen dat ik een vrij strenge opvoeding heb bij hem.. 3x waarschuwen op zijn hoogte luisterd hij niet krijgt ie een kneepje in zn oor van je moet luisteren vaak werkt dat zo niet zet ik hem gwn in de hoek op zn stoel voor 5 minuten en dan vaak is het wel over mijne heeft driftbuien dan laat ik hem gwn uitrazen in zn kamer..

Verder moet ik zeggen okal heeft hij dit hij ook wel echt lief kan zijn en bij je kan knuffelen en tv kijken hij heeft soms zulke dagen ertussen maar jah wij zijn ook niet elke dag het zelfde

Heel herkenbaar van mijn oudste, ik wil je niet laten schrikken maar bij hem heeft het meer dan 4 jaar geduurd voor het iets beter ging. Snel overprikkelt, huilbaby, woedeaanvallen, drammen, niks was ooit goed, compleet ontroostbaar. Koken was vrijwel onmogelijk, net als elk ander ding eigenlijk. Normaal een dag doorkomen was vrijwel onmogelijk. Doorslapen deed hij 3,5 jaar niet. Ik vond het verschrikkelijk zwaar zeker met werk ernaast. Er zit niet voor niets ruim 5 jaar tussen de oudste en de kleine. Ik heb geprobeerd hulp te zoeken, ook dat liep grotendeels spaak. Maar dat is wel mijn enige tip zoek hulp, ga naar de huisarts. Ik hoop dat je iets vind waar ze je echt kunnen helpen. Je handvatten kunnen geven om er mee om te kunnen gaan. Ik denk nog steeds dat er bij mijn zoontje onderliggende problemen zijn die waarschijnlijk helemaal niet van toepassing zijn op jou dochter, dus wie weet komt ze sneller uit deze moeilijke fase. Ik neem aan dat hij naar een oppas of opvang gaat wanneer je werkt, neem af en toe een dag vrij en breng de kleine wel gewoon weg zodat je een klein beetje bij kan trekken.

Lieve mama, zou zeker hulp vragen bij huisarts of het consultatiebureau! Niet mee blijven rondlopen en laat je ondersteunen. Heb je nog meer steun opties, mensen die met enige regelmaat een (half) dagje kunnen oppassen bijv? Volgens mij hebben een aantal mensen het al gezegd maar denk ook dat het beste is accepteren dat je niks anders kan doen als je met je kind thuis bent (zoals huishouden). Dan kan je lekker iets leuks doen met je kind en heb je geen frustratie dat je eigenlijk iets anders had willen doen. Ik doe op mijn vrije dag met mn dochter qua taken alleen boodschapjes, de was (samen met haar aanzetten, ophangen als ze slaapt) en de vaatwasser (samen met haar). En soms allemaal niet en dan is dat ook niet erg. Een collega van mij zei dat het allemaal wat makkelijker wordt vanaf 18 maanden... we gaan het zien! Zet 'm op!

Hey! Heb je ook wel eens een moment dat jij iets gaat doen waar jij zin in hebt? Niet omdat het moet… Dus een oppas regelen voor je kindje of wanneer je man thuis is. Lekker even de stad in, een boek lezen, koffie drinken, met vriendinnen de hort op, een massage. Wat jij wil! Daar laad je ook van op, even los van ‘de oplossing’ voor je kindje want dat weet ik ook niet. Maar zorg ook voor jezelf 😘

Heel herkenbaar. Het wordt mij soms ook te veel. Ik heb al 15 maanden hele zware nachten maar ik probeer wel altijd te genieten van haar en de babytijd door de boel de boel te laten en overdag tijd met haar door te brengen. Lekker samen spelen of even een korte wandeling maken. Ik merk dat als ik haar mijn oprechte aandacht geven zonder tussendoor van alles te doen -huishouden, was, koken etc - dat de dag dan veel makkelijker gaat met veel meer leuke momenten als je snapt wat ik bedoel. Het huishouden doe ik gewoon wanneer ze op bed ligt. Dit geeft mij veel meer rust. Voorheen ging alles opgejaagd omdat ik overdag ook alles gedaan wou hebben. Misschien dat je hier iets aan hebt.

Hey, misschien kun je ergens een poosje een draagzak huren en kijken of je dochter wel op de rug wil in plaats van in de buggy? Goede moed!

Die van mij is 10+ kg. Die hoef ik echt niet in een draagzak te hebben hoor. 😅 Heb ook een aanhankelijk kind dat de hele tijd om aandacht. Heb het ook zelf gecreëerd. Als je alles gaat aanwijzen en benoemen in boekjes en op straat dan prikkel je ook de nieuwsgierigheid en hij wilt nu ook van alles weten. Aan de ene kant super lief, leuk en goed dat hij zo geïnteresseerd is. Het komt alleen niet altijd handig uit. Vooral in de ochtend heb ik er moeite mee. Mijn man springt dan gelukkig nog bij. Met koken zet ik zijn stoel in de keuken zodat hij mee kan kijken. Ik vertel dan wat ik doe, zing een liedje en zo houden we het leuk. Met wandelen is hij rustig dus daar kan ik je geen tips voor geven. Misschien gewoon oordopjes in en een muziekje aan zodat je geen aandacht schenkt aan het onwenselijke geschreeuw? Is het 's nachts jammeren of echt huilen? Is ze dan ook wakker of doet ze dit in haar slaap? Zijn het toch nog de darmpjes of is haar kamertje misschien iets te koud?

Aah lieve mama wat ben je ook een bikkel!💪🏼 schaam je a.u.b. niet voor het feit dat je jezelf bent verloren en dat je de tijd voordat je moeder bent mist. Elke moeder heeft wel zo haar momenten. Er wordt alleen nog echt een taboe op gelegd en vind het knap dat je dit openlijk durft toe te geven.🤗 Ik lees dat jullie kindje al vanaf begin af aan veel krampen had en slecht sliep. Zijn die krampen er nog steeds? Kan er evt een koemelk allergie of andere allergie spelen? Anders zou je nog kunnen kijken om op Alpro soya melk over te gaan om te kijken of de krampen weg trekken. En evt een osteopaat naar jullie kindje laten kijken? Wellicht zitten er blokkades in het lichaam. Ons kindje heeft zelf koemelk allergie en nog andere allergieën en sinds wij speciale melk geven is ons dochtertje ook een heel stuk beter in haar vel komen te zitten. Mocht je daar tips over willen dan ben je altijd welkom.😊 Helaas zijn de drambuien herkenbaar. Hoort ook bij de leeftijd. Ons kindje gooit zich ook achterover en begint te krijsen als ze haar zin niet krijgt. Hoe moeilijk en vermoeiend het ook is. Probeer consequent te blijven. Misschien dat je met het eten jullie kindje in een kinderstoel kan zetten zodat ze mee kan kijken tijdens het koken? Evt zelf ook een pannetje en een lepel geven zodat het jou na kan doen?

He mama, wat heftig. Ik hoor een duidelijke noodkreet. Ik heb niet alle reacties hieronder gelezen (lig vroeg in bed om voldoende slaap te kunnen pakken mocht m'n zoontje zich vaak melden haha). Je vraagt om tips, dus even kort.. Wel eens aan een slaapcoach gedacht? Ik volg momenteel zelf de opleiding tot Droomritme coach. Ik kan je zelf dus (nog) niet adviseren, maar kan wel aangegeven dat een Droomritme coach helpt om de boel op de rit te krijgen. Denk hierbij aan het beter leren slapen van je dochter (en waarom ze zo slecht slaapt), maar ook hoe jij je weer fijner gaat voelen enz. Het is dus niet alleen het werken aan slaap van je dochter, maar er wordt op een heel brede wijze gekeken naar alle mogelijke onruststokers (ook allergieen etc). Wellicht is een droomritme coach een optie voor jullie? Het is tijd dat jullie in een opwaartse spiraal terecht gaan komen. Nou lieve mama, toi toi toi. 😘