Hoe lang duurt een woede uitbarsting bij jullie kindjes?

Het lijkt mij niet dat je hebt gefaald! Het ene is kind heeft ook meer temperament dan het andere en meer temperament kan zorgen voor meer driftbuien, heftigere driftbuien. En uiteindelijk doe je als ouder wat je denkt wat het beste. Mijn dochter heeft ook veel driftbuien en heftige soms ook. Gooit zich op de grond, gooit haar hoofd tegen iets aan, compleet hysterisch met gillen, krijsen, trappen. Hier duurt het gemiddeld 10 min maar kan dan ook zo een paar minuten later weer een driftaanval krijgen. Wat ik doe: ik blijf erbij en zorg dat ze zich niet kan bezeren. Ik benoem haar emotie en zeg bijv. Ik zie dat je boos bent omdat mama zegt dat je dit niet mag maar je mag niet gooien met spullen. Ik zeg ook vaak het is oké je bent boos, gooi het er maar uit. Ik laat haar vaak dan even uitrazen en dan ga ik haar helpen om zich weer goed te laten voelen. Dit probeer ik door muziek aan te zetten en te gaan zingen, dansen. Knuffeltje haar laten troosten als ik het zelf niet mag doen. Gaan spelen met speelgoed en haar uitnodigen om mee te doen. Wanneer ze het weer toe laat geef ik haar een knuffel en een kus.

Hier ook een temperamentvol kind van bijna 2, wordt snel boos en ik heb gemerkt dat hij dan op zijn eigen hoofd slaat of zijn hoofd tegen de muur bonkt, hij gaat liggen op de grond en krijst. Vaak zeg ik ‘wat is er’ of benoem ik de emotie en de reden ‘ik zie dat je het zwaar hebt, lukt het niet de deur dicht te doen? Ja dat is frustrerend’ ‘wil je een knuffel?’ (Wil hij vaak niet) maar de laatste tijd gebeurt het best vaak en soms negeer ik t toch ff of leid ik hem af door hem te helpen met wat hij wil of iets grappigs te doen, duurt meestal nog geen 5 min maar kan wel vaak achter elkaar gebeuren

Dat is een mooie manier om je kind te kalmeren

Misschien helpt het om bij je zoon te gaan zitten en te vragen wil je dat ik bij je kom zitten om je te helpen? Zegt hij nee dat ga je op een andere plek zitten maar wel in het zicht dan zeg je mama gaat hier zitten als je wel wil dat ik je help of wil praten mag je bij mij komen. Al blijft het natuurlijk wel lastig om tips te geven omdat iedere kind anders is Maar misschien het proberen waard

Mijn kinderen zijn van het bijzonder koppige soort. Ze laten zich niet of nauwelijks afleiden. Het is lastig om contact met de kleine te krijgen als hij zover heen is. Heel soms werkt het als ik een boekje pak en met hem ga zitten. Als ik met speelgoed aankom smijt hij het weg. Inderdaad het benoemen van de emoties en er bij blijven doe ik ook, althans zoveel mogelijk. Als het z'n bijzonder lange aanval is en ik ben aan het koken bijv kan ik er niet continu naast blijven zitten. Maar jullie krijgen dus nog wel contact met je kindje als ze zo boos zijn als ik het zo lees

Ik krijg deze net in m’n mail: https://www.oudersvannu.nl/kind/opvoeden/help-mijn-kind-ontploft/

Nee ik krijg niet contact met haar op het moment dat ze zo boos is maar zeg wel die dingen die ik noemde (in de hoop dat iets haar bereikt en vanuit het idee om te laten weten dat ze boos mag zijn en ik haar niet in de steek laat dan) en vaak zeg ik het ook nog als ze iets kalmeert en mij wel kan horen. Zou het misschien helpen als jij in het zicht van je zoontje iets gaat doen, dus zelf een boekje lezen wat hij leuk vind of spelen met iets wat hij leuk vind. Mijn dochter slaat soms ook alles weg maar als ik dan zelf bijv met de Duplo ga spelen komt ze er uiteindelijk wel bij zitten omdat het haar interesse dan wel wekt wat ik aan het doen ben.

Nou hier is t ook begonnen.... Ze kon vandaag gewoon 20min krijsen omdat ze niet haar jas en schoenen aan wilde. Ik moest weg dus al krijsend in de auto gegaan en thuis uit laten razen. Erg gezellig 👍

Wat ik heb geleerd de afgelopen tijd is dat ik zelf vaak een vraag stel.. "zullen we naar buiten gaan.." en dan antwoord ze met nee.. Maar eigenlijk was het geen vraag want ik vind dat we ff frisse neus gaan halen... Maar doordat ik de vraag stel, sta ik open voor een Nee.. En merk als ik die nee niet respecteer ze wel eens in een driftbui schiet.. Alleen nooit geen 10 minuten.. Hoogstens een minuut.. Daarna begint de 't lachen en komt ze knuffelen. Wat mooni ook zegt, ik doe het zelfde.. "mama is hier, als er iets is wat kk kan doen mag je bij mij komen. Het is oké om boos te zijn, laat je maar even gaan. Mama stelde je een vraag en jij zei nee, maar mama wou ja horen.. Ik snap dat je boos bent." Vaak al pratend heb ik haar zo weer rustig.. En zegt ze daarna [naam] boos! Knuffel mama? En dan gaan we spelen, om 10 minuten later alsnog op te ruimen en dan te zeggen" we gaan even naar buiten, wil jij je schoenen of laarzen aan? "

Hier ook soms een minuut en andere keren maximaal 3. Maar nooit langer. Denk je niet dat de kleine het kopieert van de oudste?

Hoe gaat het nu? Hier zijn de driftaanvallen nog steeds zeer pittig, vandaag duurde de langste 45 min. Ik ben nu een boek aan het lezen temperamentvolle kinderen, mijn dochter is namelijk temperamentvol, dit maakt dat haar driftaanvallen zo heftig zijn. Fijn om er eens iets over te lezen. Misschien herken jij je kindje daar ook in.

Ik zie dit topic nu pas maar wat een feest van herkenning 😌 Mijn zoontje is heel gevoelig en daarbij ook vrij temperamentvol, en dat resulteert ook in frequente, lange en herhaaldelijke driftbuien. Als reactie daarop herken ik me in wat mooni hier beschrijft. Ik wil er ook nog aan toevoegen dat mijn zoontje ook gewoon vaak wat me-time nodig heeft om zijn emoties te kunnen verwerken, dat probeer ik hem ook te geven. Ik zorg ervoor dat hij weet waar ik ben en dat ik ‘aan sta’ voor hem (direct reageer als hij contact maakt) maar doe m’n eigen ding en laat hem verder met rust, en vertrouw er op dat hij naar me toekomt als hij me nodig heeft. Hij is het eerste kleinkind in de familie en zijn momentjes zonder aandacht zijn daardoor erg schaars. Wanneer hij slechtgehumeurd is wil iedereen hem onmiddellijk zo snel mogelijk opbeuren en doet daar vanalles voor. Terwijl ik merk dat hij die hele grote emoties (die hij nu eenmaal heeft, en bij hem komt alles heel erg binnen dus moet echt allemaal verwerkt worden) ook wel eens graag alleen verwerkt 😊 En het is heel vermoeiend en beangstigend voor hem om voortdurend in de aandacht te staan, terwijl hij net als ieder mens toch recht heeft om af en toe (ok, is wel dagelijks 😅) slecht gehumeurd te zijn