Hoe vrij laten jullie je baby?

Er zijn veel kinderen die niet meer in de box willen, maar ik vind het wel de veiligste plek voor als ik ook even wat wil doen. Even naar de schuur Even naar de zolder Bij mij zit ze dus wel dagelijks een tijdje in de box, ook als ze het niet wil. Ik bied regelmatig andere speeltjes aan en spreek haar ietwat vermanend toe. Kinderen moeten ook leren dat hun wil niet altijd wet is. 😓

Ja dat doe ik ook hoor :) maar ik bedoel meer als je wel gewoon bij je kindje in de buurt bent.

Ik ga erbij zitten als ze staat of ik sta erbij met m’n handen klaar. M’n vriend vind dat ik overdrijf. Vallen hoort er nu eenmaal bij. Ik probeer het beetje los te laten maar is wel lastig. Blijf iig altijd in de buurt.

Als hij vrij door de kamer mag dan zit ik erbij op de grond. Vaak ben ik dan favo klimtoestel. Wat nu ook leuk is is om met de kleintjes naar een indoor speeltuin te gaan. Velen hebben een baby/peuter gedeelte. En beste is tot 1 jaar zijn ze gratis. Hier kunnen ze heerlijk ontdekken op een relatief zachte ondergrond 🙂

Mn kindje kan nog niet zelf in zit positie komen maar wel goed zitten. Dus als ik hem neer zet leg ik er wel wat kussens omheen dat als hij omkukelt hij niet te hard valt. Verder als hij door het huis tijgert let ik wel op. Als hij dan vlak bij een stopcontact is (die wel beveiligd zijn) zeg ik duidelijk nee, of niet doen in de hoop dat hij het leert😂 ik let nog wel goed op aangezien het huis nog niet volledig babyproof is

Nou vanaf vandaag niet meer té vrij… Als ze “los” is houd ik haar altijd in de gaten. Als ik zelf iets moet doen idd in de box! Heb 2 honden rond lopen en wil haar absoluut niet met hun alleen laten. En verder als ze gaat klimmen oid ben ik in de buurt om haar te kunnen vangen als het mis gaat.

Hier laat ik haar vrij rondkruipen, ze kan nog niet staan maar wel op haar hurken zitten. Ze valt vaak om en stoot haar hoofd. Ik zie echt niet hoe ik dit kan voorkomen. Ik let wel op maar ik ga er niet continu mijn oog op houden of om haar heen staan om haar te beschermen, dit voelt voor mij als over beschermend en niet nodig ook. Ik vind het wel belangrijk dat ze ook in de box kan spelen dus dit probeer ik actief erin te houden, dan heb ik wel even mijn handen helemaal vrij als ik iets moet doen.

Ik heb het huis redelijk babyproof zodat hij vrij kan rondkruipen en ontdekken. Toch zijn er altijd gevaren en sommige dingen die ik nu eenmaal veel nodig heb in dagelijks leven die niet geschikt zijn voor hem dus ik laat hem niet meer alleen. Ook naar toilet enz zet ik hem in de box ookal is hij het daar niet altijd mee eens, ik heb ook zo mijn behoefte die gebeuren moeten en niet kunnen wachten tot het dutje. Mijn zoontje trekt zich op aan dingen of probeert het, dit gaat niet altijd goed dus ik ben dan continu in de buurt om hem op te vangen. Als het optrekken is gelukt staat hij nog absoluut niet stabiel of vergeet soms als hij met iets bezig is om zich vast te houden, ik hou mijn handen dus steeds achter hem om hem op te vangen. Mijn man vind het wat overdreven want 'je kunt toch niet continu achter hem zitten'. Naja, dat kan wel en in deze fase doe ik dat, hij zal vast snel stabieler worden. Het is wat vermoeiend omdat je er dus continu mee bezig bent maar dat is dan maar even zo. En ook als hij stabieler is zal hij gaan vallen enz, maar ik doe er alles aan om dit nu nog te beperken.

Ik heb op de plekken waar ze zich makkelijk kan optrekken van die dikke puzzel foammatten gelegd. Gelukkig was de fase van het hard op het hoofd vallen maar heel kort. Tegenwoordig weet ze zich aardig op te vangen, dus zijn de matten ook niet echt meer nodig. Het huis is verder redelijk babyproof (tenzij de oudste weer lego oid heeft laten slingeren) en heb ik de baby eigenlijk altijd in het zicht. Alleen de ene plant op de grond blijft interessant, blijkbaar is potgrond enorm lekker. Die weet ze altijd uit te graven als ik even op de wc ben (met de deur open, en dan nog kijkt ze me onschuldig aan terwijl ze een haffel potgrond in dr mond doet...). Een box heb ik niet gehad en de wipstoel is inmiddels de deur uit, omdat ze wil bewegen en niet stil zitten. Met twee kleintjes in huis heb ik de hoop opgegeven dat ik tussendoor even iets kan doen, dus ik ben eigenlijk de hele dag met ze bezig. Alle klusjes e.d. bewaar ik voor als mijn partner ook thuis is of als de kleintjes 's avonds in bed liggen (of ik hang de baby even in de draagzak als er echt iets moet gebeuren).

M'n zoontje kruipt, klautert en loopt (langs meubels) zoveel mogelijk los door het huis. Hij wil ook eigenlijk niet in de box. Hou hem natuurlijk globaal wel in de gaten, maar loop hem niet meer achterna. Als hij valt kan hij zichzelf ook al behoorlijk goed opvangen, dus daar maak ik me niet zo'n zorgen meer om. Heel soms valt hij wel wat harder, maar dat hoort erbij. Dan troost ik hem even en laat hem weer z'n gang gaan. De periode dat ik wel altijd klaarstond om hem op te vangen (toen hij nog minder stabiel was) duurde gelukkig maar een paar weken (hij kan lopen langs meubels vanaf 7 maanden). Ik laat hem nu zelfs wel eens (gecontroleerd) van de bank af vallen, zodat hij snel leert hoe hij er zelf vanaf kan klimmen. Ook als hij zichzelf bijvoorbeeld klem kruipt onder de tafel laat ik het hem zoveel mogelijk zelf oplossen (hij stoot dan dikwijls even z'n hoofd, maar snapt het daarna wel). Ze zijn super flexibel en zeker niet van glas. Bij kleine pijntjes probeer ik hem ook niet te pamperen, maar spreek ik hem juist bemoedigend toe ("Je viel op je kont, wat goed!). Alles proberen op te vangen voor ze belemmert volgens mij de ontwikkeling. Denk dat je als ouder ook wel redelijk kunt aanvoelen hoeveel je kleine al kan hebben en bij twijfel ben je natuurlijk liever te voorzichtig👍

Ik merk hier dat hij echt snel stabieler begint te staan. Een week geleden stond hij nog niet, maar nu wil hij niks anders meer. Ik merk dat ik nu, sinds vanmiddag, ook wat makkelijker begin te worden en er niet continu bij ga zitten. Als ik erbij zit en hij valt, laat ik hem wel gecontroleerd vallen als in, ik zorg dat hij niet met zijn hoofd ergens tegenaan valt. Ik denk ook dat hij moet leren vallen en hij moet even weten dat als hij loslaat hij dan omvalt. Van de bank af gaat hier gelukkig echt goed, de eerste keer dat hij ging staan was dat hij zich omdraaide zodat hij op zijn buik met zijn voeten naar beneden zich naar de grond liet glijden en sindsdien blijft hij het op die manier doen.

Die van mij tijgert nog alleen maar dondert wel om bij zitten. Idd spannend maar hoort er wel bij, hij leert zich opvangen. Belangrijker vind ik dat als je niet op wilt of kan letten dat ie gewoon in de box gaat. Of ie nou wil of niet - en dat oefenen we. Standaard na eten even zelf spelen in de box . Heb ik ook even mijn handen vrij :)

Wat gaat dat dan ineens snel hè!🤯 Wat goed dat hij dat met de bank zo snel doorhad:) M'n zoontje doet het soms op die manier, maar meer per ongeluk nog denk ik. Nu gaat hij vaak overbruggen naar de salontafel (voetjes op de bank, handjes op de salontafel) en stapt dan met één voetje naar de grond en dan de andere (heel omslachtig haha)...

Hey onze zoontjes hebben dezelfde geboortedag geloof ik (16 december?)

Ja, dat klopt! Hard gaat het nu ineens he. Ted heeft heel lang niet gezeten, gekropen. Bij 7 maanden ging hij rollen, 3 weken geleden kruipen/tijgeren, een week later zitten, een week later staan 😁