Ritme en uitstapjes

Ik vind dit ook lastig. Mijn moeder wil dat ik zaterdag blijf eten, maar mijn kind slaapt normaal vanaf half 7/7 uur. Nu blijf ik daar maar slapen, probleem (voor nu) opgelost 😂

De kleine slaapt dan gewoon in de maxicose of wandelwagen. Vanaf het begin gedaan, en ze slaapt overal. Als ik zeg, ga maar lekker een slaapje doen, en haar knuffel bij haar hoofd leg, word ze rustig en is ze zo vertrokken.

Als ik met de auto ga, neem ik de reiswieg mee, zodat ze daar in verder kan slapen na de autorit. Onze jongste slaapt helaas niet in de autostoel, dus meestal probeer ik de autorit te doen als ze nog wakker is.

Bij de eerste paste ik me aan en plande ik alles om haar slaapjes heen. Nu bij de tweede ben ik er wat makkelijker in wij zijn bijvoorbeeld vorige week lekker een middag weg geweest naar het bos/speeltuin ze heeft heerlijk in de kinderwagen geslapen. Maar avond merkte ik dat het wel te veel was een beetje hangerig en niet in haar doen. Dat neem ik nu maar voor lief. Anders kom je nergens meer🙈

Overhevelen naar wandelwagen of maxi cosi en hopen dat je niet te veel irritatie veroorzaakt. Als je gaat zitten wachten dan heb je zelf geen leven meer.

Niet dat we nu echt uitstapjes kunnen doen maar als we echt weggaan om te wandelen of naar opa en oma gaan neem ik de draagzak mee, bij hangerigheid gaat het daar wel goed in. Eromheen plannen is niet te doen. Dus dan maar voor lief nemen dat het savonds dan wat minder gezellig in.

Ik heb als ik bijvoorbeeld op visite ga altijd een campingbedje mee waar m'n zoon lekker in slaapt,gaan we wandelen of iets dan slaapt me zoon gelukkig in de wandelwagen. Ik laat hem dan ook liggen maar maak hem wel wakker voor de fles want anders kom ik daarmee in de knoei.

Dan gaat hij in plaats van naar bed de kinderwagen/maxicosy in. Ik maak hem echter niet wakker ervoor als hij in bed ligt dan wacht ik wel als dit ook maar enigszins kan.

Jep dit doe ik ook 😊

Ik heb gemerkt dat hij zo ongeveer overal beter slaapt dan in zijn bedje en wieg. In de maxi cosi, wandelwagen, campingbedje, draagzak slaapt ie prima. Ik ga regelmatig smiddags naar een vriendin, die heeft hem geloof ik nog nooit wakker gezien. Ik haal hem als we er zijn uit de maxi cosi en dan slaapt hij verder in de draagzak of in bedje van de kleine van vriendin. Ik heb wel het geluk dat alle vriendinnen kleine kinderen hebben en bij mijn moeder heb ik een campingbed neergezet.

Bij ‘moeten’ dan is het niet anders. Bij ‘willen’ vind ik het een ander verhaal. Ik pas me aan aan m’n kind, of slapen in de wagen, als dat niet mogelijk is omdat er bv een auto aan te pas komt dan blijf ik thuis. Maar dat ligt er dus aan of ik weg MOET of WIL. Ik ben wel een voorstander van je aan je kind aanpassen en niet andersom.

Niet lullig bedoelt want ik begrijp je. Alleen naar mate ze ouder worden die heb ik ook wel geleerd zullen ze zich aan jou aan "moeten" passen anders gaan ze er met je van door..

Na haar voeding is ze vaak nog een uurtje wakker dus dan zorg ik dat binnen dat uur de deur uit ben zodat ze kan slapen in de maxicosi/kinderwagen. Wel zijn dit wat kortere slaapjes dan van max 45 min (1 slaapcycle) en daarna kijkt ze haar ogen uit.. en dan uur tot 45 min voor haar voeding valt ze dan weer in slaap zeg maar. Meestal zorg ik ervoor dat ik dan thuis ben maar als t 15 min later is, is dit voor haar ook prima.

Ik blijf er niet iedere dag voor thuis dus dan slaapt hij in de reiswieg waar we dan zijn.

Het hangt er wel een beetje vanaf waar het om gaat. Maar ik moet zeggen dat ik hier veel te zwart wit in ben door dingen die ik heb meegemaakt met m’n neefje. Die werd namelijk als baby al overal mee naartoe genomen. Als we met ons vriendengroepje naar de kroeg gingen, op een terras zitten of bij iemand thuis, verjaardagen. Naarmate hij ouder werd wilde hij gewoon slapen maar papa en mama wilden nog niet naar huis. Nu is er een avondklok maar daarvoor bleven ze rustig tot 00.00 uur bij 1 van de vrienden en lag het jochie van ellende te slapen op de bank, verjaardagen werd ook nachtwerk. Om hem vervolgens wakker te moeten maken omdat hij te zwaar is om op te tillen en naar huis te bonjouren (we wonen allemaal op loopafstand van elkaar). Jochie is inmiddels 6. Ze gedroegen zich altijd alsof hun kind zich aan hun moest aanpassen, werd totaal niet gekeken wat een kind nodig heeft. Dus ik ben nogal TE zwart wit hierin hahaha. Dat heb ik ook met een ander topic over zelf in bed in slaap laten vallen. M’n neefje viel jarenlang in hun armen of op de bank in slaap. Hebben er veel problemen mee gehad. Vervolgens lieten ze hem in hun bed tussen hun in slapen en toen wilde hij helemaal niet meer in z’n eigen bed. Dat wil ik dus echt niet dus daarom ben ik nu al bezig (11,5 week is ze nu) om haar wakker in bed te leggen. Het frustreert me dat het zo weinig lukt. En ergens weet ik dat het daar nog heel vroeg voor is, aan de andere kant heb ik gewoon een ‘minder goed’ voorbeeld aan m’n neefje.

Dan heb je naar het stukje aanpassen, ook nog verantwoordelijkheid 😉

Ja zeker weten!

Heel begrijpelijk dat je er zo tegenaan kijkt. Ik hoop de middenweg te vinden, hoewel ik mij besef dat de meeste ouders daar denk ik de hele kindertijd naar op zoek zijn. Ik en mijn broers werden vroeger ook overal mee naartoe genomen en dat werd ook vaak laat, maar mijn ouders hadden altijd een campingbed bij. Wij waren alle 3 makkelijke slapers, wij konden overal slapen, misschien wel juist omdat we overal in bed gelegd werden. Ze legde ons dan slapend in de maxi cosi/autostoel en droegen ons slapend naar bed, zo hadden wij er geen last van. In mijn vriendengroep is veel veranderd sinds velen kinderen hebben. Waar we eerst op zondagmiddag op de markt op het terras gingen zuipen, gaan we nu op het terras van een speeltuin zitten, we zuipen niet meer maar zorgen dat we nuchter zijn en spelen vaak om de beurt met de kinderen mee, zo hebben de kinderen een geweldige middag en wij ook. We bbqen in de zomers nog steeds heel vaak met de hele groep, we zorgen gewoon dat we ook een zwembad ed hebben staan voor de kinderen waar we dan om de beurt in surveilleren, we hoeven hier geen afspraken over te maken over wie er aan de beurt zou zijn, dit gaat vanzelf. Ik moet zeggen dat ik vaak bij de kinderen zit omdat ik dat heel leuk vind. Zo hebben we voor van alles een middenweg waarbij we ons aan elkaar aanpassen. Het is voor kinderen ook goed om te leren aanpassen, dat moeten ze hun hele leven overal nog. Nu ben ik wel van mening dat dit allemaal nog voor de toekomst is en dat je een baby het eerste halfjaar weinig kunt leren. Ik geloof wel dat het al van heel jong goed is om ze ook met andere mensen om te laten gaan, iets wat in deze coronatijd een hele uitdaging is.

Precies dit. En daarnaast is het een beetje rekening houden met het karakter van het kindje. Sommige kindjes houden nu eenmaal van wat meer rust om zich heen. Bij onze oudste hielp het dan vaak om haar in de reiswieg/buggy met de kap naar beneden te leggen in een rustig hoekje. Dan viel ze zo in slaap. Het blijft met alles een beetje zoeken en soms moet je je eigen schema een beetje aanpassen en soms moet het kind zich aanpassen. Mijn ervaring is in ieder geval dat je het snel genoeg merkt of je het anders aan moet pakken met je kindje. Ik vind het ook lastig om in te schatten wat de impact is van de coronamaatregelen op de ontwikkeling van onze baby. Is het haar karakter dat ze wat minder graag mee op pad gaat? Of komt dat doordat we gewoon niet zo vaak weg gaan nu en ze er dus niet echt aan kan wennen? (Iets met een kip en een ei ofzo 😉)

Wat je zegt klinkt inderdaad perfect! Een heel goed voorbeeld 🙏🏻 Zo zou ik het graag willen inderdaad.