Totaalruptuur?

Ik heb ook een totaalruptuur opgelopen. Te grote baby 4172 kg bij geboorte en ze maakte de spildraai niet... ben 6 weken na de bevalling op nacontrole geweest bij de gynacoloog.ea zag er goed. Alle hechtingen waren ook opgelost. Gebruik nog wel movicolon om de ontlasting soepel te houden.. het voelt nog wel gespannen af en toe.. Nog geen gemeenschap gehad overigens vind het nog een beetje eng..

Tijdens een mooie badbevalling op 5 december helaas ook totaal ruptuur. Onder narcose gehecht op de ok. Was de eerste2 weken erg gevoelig omdat het wat strak aanvoelde maar nu 10 weken later nergens meer last van en je ziet er niks van. Nog geen sex gehad trouwens, dat vind ik nog een beetje spannend.

Pittig he! Ik ben 6 weken geleden bevallen en ook een totaalruptuur opgelopen. Vind het herstel pittig... probeer dagelijks een klein rondje buiten te lopen, en de ene keer gaat het beter dan de andere keer. Had van de week ook wat bloedverlies en voelde het wederom heel beurs aan. Morgen heb ik een controle in het ziekenhuis, ben benieuwd!

Ja ik ook onder narcose, moest helaas toch omdat de navelstreng van de placenta afscheurde (kleine was gelukkig al gezond op de wereld toen) dus de placenta moest ook operatief eruit gehaald worden. Meest jammere vond ik dat ik direct naar de operatiekamer moest, mocht de kleine meid ook niet meer aanleggen helaas. Ze hadden bij mij wel nog een knip gezet om de ruptuur te voorkomen maar vervolgens is de ruptuur de andere kant op gegaan dus was meerdere richtingen kapot. Moet nu nog overdag veel liggen omdat het anders veel pijn gaat doen van onder. Heb ook nog movicolon inderdaad. Sex moet ik ook nog niet aan denken hoor. Komt wel weer.

Ik ben 10 weken geleden bevallen met behulp van een vaccuumpomp en een knip wat uiteindelijk ook een totaalruptuur werd. Het herstel vind ik ook erg pittig, vooral als ik lang sta voelt het zwaar van onder.. Fysio helpt mij goed en tip was om te gaan wandelen(langzaam opbouwen) dat doe ik nu regelmatig en merk wel dat het helpt. Bij mijn eerste kindje heb ik een keizersnee gehad dat herstel was niet prettig maar als ik moet kiezen tussen een totaalruptuur etc. en een keizersnee dan ga ik toch echt voor een keizersnee..

Hier ook. 10 weken geleden. Mijn baby was erg klein (schedelomtrek 33 cm), maar paste alsnog niet door geboortekanaal. Gynaecoloog was nét te laat met de knip. Ik heb het gebeuren als traumatisch ervaren. Nu nog heb ik zo ontzettend veel pijn. Ik kan niet lopen, lang staan/zitten of het huishouden doen en mag de naxi cosi ook niet dragen. Ik ben alleenstaande moeder dus dat maakt het niet makkelijker. Ik maak me veel zorgen of het ooit nog goed komt qua pijn en genezing van het litteken. Als ik niet 2 uur lig op een dag, wordt de druk te groot en kan ik niet meer van de pijn. Nu ook ziek gemeld op het werk. Ik vind het zo erg allemaal. Ook dat ik niet eens een rondje kan wandelen met de kleine :'( Dat moet ik allemaal missen. En hij ook! Blij met dit topic. Als traumaverwerking heb ik gepraat met de gynaecoloog. Ik neem haar kwalijk dat ze geen keizersnede heeft gedaan want daar heb ik nog zo hard om grvraagd. Ze zei dat het op dat moment niet slecht genoeg ging met mij of de baby, maar dat ze nu, alles overziend, inziet dat een keizersnede veel beter was geweest. Ik weet het, achteraf praten is altijd makkelijker, maar ben blij dat ze dat zei. Sorry voor het lange verhaal, maar het gaat gewoon niet goed hier :( Ps: ja, ik heb hulp van een gespecialiseerde fysio én ik ben van plan om nog een psycholoog in te schakelen.

Ik ook! Ik ben 10 weken geleden bevallen van onze dochter, 3270 gram, dus geen hele grote baby. Ik ben met 38+2 ingeleid vanwege mijn diabetes type 1. Door de weeënopwekkers in een weeënstorm terecht gekomen. Ik had vrij snel volledige ontsluiting, na een uur persen was de kleine er nog niet. Dus de knip werd gezet om te kijken of het met meer ruimte wel zou lukken. Echter lukte dat ook niet en kwamen ze na het maken van de echo er achter dat ze een sterrenkijker was dus besloten ze de vacuümpomp er op te zetten wat leidde tot een totaal ruptuur. De eerste twee weken was het herstel enorm pittig maar daarna ging het langzaam beter. Ik kan zelfs na 10 weken eindelijk weer normaal naar de wc. Ik durf wel te zeggen dat ik nu nog steeds meer last heb van de knip dan de ruptuur 😔

Wat goed dat je al deze stappen voor jezelf onderneemt, wat een verschrikkelijk nare ervaring. Probeer alsjeblieft te genieten van de mini dingen op een dag, een lachje, zonnestraal, lekker bakje koffie. Je kan nu niks aan de situatie veranderden behalve er anders mee omgaan (makkelijker gezegd dan gedaan, i know!) Het vliegt voorbij en hopelijk heelt de tijd alle wonden. Ik zat in een postnatale depressie na mn eerste, iets heel anders natuurlijk maar nu pas besef ik weer dat de zon toen ook scheen en ik een gezonde dochter in mn armen had die ineens nu al 2 is! Sterkte en altijd van je af blijven schrijven! Heel gezond:)

Jeetje dat is ook pittig. Heb je wel wat hulp in je omgeving? Familie en vriendinnen die je kunnen helpen? Even de stofzuiger door huis kunnen trekken en een paar wasjes draaien enzo? Hoop het voor je! Ik vind het gelukkig wel een steun dat er meer meiden zijn die dit hebben doorgemaakt en ook nog best wel veel klachten hebben. Dank voor het delen van jullie verhalen :)

Dankje voor je reactie, doet me goed. Ja, ik geniet wel van kleine dingen gelukkig. Vooral van de kleine, maar ook van de dingen die jij noemt. Daarom wist ik vanaf het begin dat het geen postnatale depressie was, dat bood me kracht. Dat lijkt me ook heftig om mee te maken zeg. Ik krijg gelukkig hulp in het huishouden vanuit de wmo. En vrienden komen hier wel eens voor me koken. Dus er wordt goed voor me gezorgd. Daar ben ik enorm dankbaar voor!

Ja, we zijn niet alleen. Zeker geeft dat steun! Daarom dat ik blij ben met dit topic :) Voor jou ook veel sterkte!!!

Dames hoe gaat het met jullie? Was gewoon even benieuwd :)

Hier goed! Ik ben de afgelopen week rondjes van 5 à 6 km gaan wandelen en ik kan weer naar de wc zonder tranen in mn ogen te krijgen🤐 en het ophouden gaat ook steeds beter. Hoe gaat het met jou?

Oh wat fijn, beetje vooruitgang! Moet je ook alweer aan het werk of voorlopig nog niet? Hier ook eindelijk wat progressie. Wandelrondjes van 20-30 minuten, als het kan 2x/dag. Heb vooral savonds nog veel last van de bekkenbodem.

Nee ik ben nog lekker vrij tot en met de eerste week van april. Ik vind het heerlijk zoveel tijd met m’n kleintje! Mijn vooruitgang ben ik erg blij mee. In de eerste week van mijn herstel had ii zoveel pijn dat ik dacht dat het nooit meer over zou gaan 😂 Vervelend dat je savonds toch nog veel last hebt. Is het meer als je gewandeld hebt? Anders misschien jezelf toch nog wat meer rust gunnen 😘