Driftbuien tot de top

Wat doe je als ze zo’n driftbui krijgt? Beetje lastig om zeg maar in te komen hoe het gaat. Wij hebben deze heftige periode ook gehad, dit ook als er een nee was. Kwamen in de spiraal van over vermoeidheid terecht waardoor de nachten ook een hel waren. Je bent zeker niet de enige! Waarschijnlijk een kindje met een sterke eigen wil. Geef vooral veel nabijheid. Een keuze zodat ze voelt alsof ze de regie heeft. Voorbereiden op wat er komen gaat. Zag laatst een tip voorbij komen dat je in de avond al de kleding aandoet die ze de volgende dag aan doet, scheelt weer stress met aankleden. Vooral hele veel zelf willen doen en probeer dit ook te laten. Belangrijkste is om zelf rustig te blijven (en geloof me ik weet hoe rot en intens dit is). Maar je doet het goed! Zodra je het gevoel boos te worden op je kindje probeer elkaar af te lossen (waar mogelijk). Ze heeft denk veel nabijheid nodig. Je kan dit mama 🤗

Sommige dagen zijn hier ook een groot drama. Wat hier helpt (geen wondermiddel maar het maakt wel verschil) is keuzes geven. Dus in de ochtend: wil je outfit a of outfit b aan. En met ontbijt: wil je pindakaas of jam op de boterham? Het werkt niet altijd en soms kan je keuze, maar het zorgt hier wel voor wat beter dagen

Wij hebben ook een kindje met een erg sterke eigen wil en die graag alles zelf doet en wanneer hij dat wilt. Hier helpt het ( lees echt niet altijd ) om hem het idee te geven dat die goed helpt, ze eigen keuze maakt etc. Dus wat wil je aan? Dit of dit? Wat wil je op je brood ? Samen smeren? Zulke trucjes. En wat hier helpt is altijd het tegenovergestelde doen. Ga je mee, we moeten weg = vooral niet komen en blijven doen waar die mee bezig is, dus dan is het okee dan ga ik wel even alleen boodschappen doen en dan wilt die toch opeens wel mee. Maar tis en blijft lastig. Succes

Hey ♥️ niet herkenbaar van het hoogtepunt, maar mijn zoontje heeft vanaf dag 1 al een pittig karakter met uiteraard nu de puberteit als hoogtepunt. Het-is-vermoeiend. Mijn zoon gilt, slaat en gooit. Gisteren een autootje tegen mijn hoofd aan geketst omdat hij de pen niet mocht hebben. Old school op de gang gezet. (Dit klinkt heel negatief, hij is verder ook een ontzettend blij ei met humor, dus zeker ook hele leuke dagen 🤭) Tips: - ga met je partner om tafel en maak op papier afspraken hoe jullie met situaties om gaan: hanteer dezelfde methode. Door constant dezelfde methode te gebruiken creëer je voorspelbaarheid en veiligheid. Je kleine leert dat ze zowel bij mama als papa het niet voor elkaar krijgt. - hou je emoties onder controle. Ga niet schreeuwen/boos worden. Laat niet zien dat een situatie je raakt, want dan leert je kleine dat datgene dat zij doet, werkt. Daarnaast moeten jullie het goede voorbeeld geven. Je wilt dat je kleine kalm is, dan moet je zelf ook kalm blijven. Schreeuw je tegen je kleine, dan leer je dat schreeuwen normaal is. -dit is wat ik s ochtends doe. Ik begin mijn dag soms met een platte hand op mijn gezicht vóór ik überhaupt de commode bereikt heb. Bij slaan onderbreek ik waar ik mee bezig ben, zet hem terug in zijn bed en zeg: 'nee. Je mag niet slaan. Dan gaat mama even weg'. En dan ga ik de slaapkamer uit. Meestal volgt hier een driftbui op. Na 1-3 minuutjes ga ik terug en vraag ik: 'ben je klaar? Stoppen met slaan!' In het begin moest ik dit meermaals herhalen, nu zitten we op het punt dat ik hem alleen maar kalm doch streng toespreek en soms ook zeg: 'je gaat terug naar bed als je niet stopt met slaan' en het resultaat is dat er rust is gekomen tijdens het verschonen. Als hij kalm is, zet ik weer een glimlach op en zing bijv. Een liedje om het weer gezellig te maken. - Bij gillen doe ik hetzelfde. 'nee, mama au aan oren' en dan ga ik zelf op de gang staan. Hij komt dan zelf achter me aan gerend en dan vraag ik weer hetzelfde: 'ben je klaar met gillen?' meestal krijg ik dan een 'ja' te horen. Eerst moest ik dit meermaals doen, tegenwoordig is het daarna ook klaar met gillen en het gillen is de afgelopen tijd echt afgenomen. *Zoekt hout en klopt af* als hij stopt beloon ik hem door samen even te spelen en het weer gezellig te maken. - Niet mee de deur uit: als ik 's ochtends weg moet en hij wilt niet: 'okay, dan blijf je hier. Mama gaat wel met de auto. Dag Jack!' - meestal heb ik een 'neeee Jacky ook meeee' achter me aan rennen. Daarna draai ik het positief om met stoeiende kus of knuffel. 'oh, nou kom mee dan! Gezellig dat je mee komt!' -ben je ergens en wil hij niet mee? Optillen en meenemen. Tantrum? Neerzetten en opties geven: 'wil jij lopen of gaat mama jou dragen? Jij mag kiezen. Of je loopt zelf of mama draagt jou!' 9 vd 10 keer is het: 'lopen'. Weer bij kalm gedrag: vertel waar je heen gaat en probeer 'm te enthousiasmeren. Wedstrijdje wie als eerste bij de deur is oid - bereid ze voor op wat er komen gaat: 'je mag nog even spelen, maar we gaan zi naar bed - we gaan zo de speeltuin uit en naar huis, want we gaan eten. - we gaan vandaag zwemmen, dus we moeten opschieten met aankleden en broodje eten'. Meestal lukt het al om hem te enthousiasmeren door te vertellen wat we gaan doen, zodat hij ook weet waarom we bijv. Moeten opschieten. - Met speelgoed of dingen gooien: speelgoed heeft een time out en wordt boven op de kast gezet. Zo min mogelijk aandacht aan geven. 'ik wil dieeee' - 'nee, jij gooit met die, dus dan is die klaar'. Als hij gekalmeerd is en nog steeds zijn speelgoed terug wilt vraag ik het volgende: 'ben je klaar met gooien? Ja- hier is je speelgoed'. - beloon positief gedrag. Heel vaak als hij lekker aan het spelen is, dat is juist het moment dat ik ook even aanhaakt en mee doe. Geef negatief gedrag zo min mogelijk aandacht of emoties van jezelf. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar ook voor jullie (en mezelf): oefening baart kunst. - ik geef ook altijd opties: wil je pindakaas of chocopasta? En soms is niks goed. Dan ben ik ook duidelijk: 'jij hebt zelf gekozen. Als je je broodje op hebt dan mag je een broodje pindakaas. Eerst je broodje opeten.' Wil hij niet meer eten, dan niet. Hij haalt het wel weer in bij de volgende maaltijd. Als ik het zo lees zit je nu ook echt in een behoorlijk negatieve spiraal. En je zal even door de pijn heen moeten om daar uit te komen, maar vind je eigen rust terug en welke aanpak je ook hanteert: trek 1 lijn. Ga niet met z'n tweeën tegelijk disciplineren, de ouder die met jullie kleine bezig is doet dit en de andere ouder negeert de situatie. En ik volg deze vrouw op insta. Zij heeft ook echt hele fijne tips: https://www.instagram.com/bratbustersparenting?igsh=c2w4ZjJxM3VtcDdp Niet alles werkt bij mijn kind, maar zij weet wel waar ze het over heeft om rust in je handelen terug te brengen. Heel veel sterkte ♥️♥️ Het is een vermoeiende periode als je kind al pittig van zichzelf is, maar zet 'm op 😘

Wij herkennen dit helemaal! Peuter is ook helemaal omgeslagen in de afgelopen weken, nu precies 2,5. Ik zie al ontzettend veel goede tips hoerboven die uit mijn ervaring écht werken Ik lees veel hierboven: geef inzicht. Twee dingen die wij doen om dat aan onze peuter te geven zijn een klein 'klokje' (timertje) en daar maken we een afspraak over. Dus: als het klokje klaar is gaan we opruimen en naar bed. M'n peuter checkt onder het spelen een paar keer het timertje, en speelt rustig verder. Als de klokje gaat zeggen we: het klokje is klaar! Wat gaan we dan doen? Yes! Wil jij de blokken of de boekjes omruimen? Een andere manier is een weekschema waarin te zien is wat je peuter elke dag doet. Dit kun je kopen of zelf maken, maar zo kun je op de planning zetten dat ze naar de opvang gaat en daar naar verwijzen. Nee, we gaan schoenen aandoen, want wat staat er op de koelkast? (Daar hangt 'ie bij ons). De frustraties kunnen hier ook flink oplopen hoor! Ik vind de tips over samen afstemmen met je partner heel waardevol, en ook over het reguleren van je eigen emoties. Succes, you can do it!

Zo heftig herken ik het niet, maar wel een meid met een sterke wil en veel pit. Ik merk dat bij haar voorspelbaarheid, eigen keuze en zelf de rust bewaren werken. Er zijn al veel goeie voorbeelden gegeven die ik ook gebruik. Soms pak ik een van de knuffels en doe dan net of het voor de knuffel heel belangrijk is. Ik leg altijd uit waarom we iets doen; als we nu niet naar de winkel gaan, hebben we vanavond geen eten. Dan draai ik er iets positiefs aan; we eten de groente die jij wilt hebben. En probeer vooral van de mooie momenten te genieten, hoe klein ze soms zijn. Als ze soms het bloed onder m’n nagels weet te krijgen, denk ik aan het moment dat ze me het meest gelukkig heeft gemaakt om rustig te kunnen blijven.

Eén simpele tip: gevoel erkennen. Erken je het gevoel van je kind, dan voelt hij zich begrepen en gezien en daarmee klaar je voor een heel groot deel de lucht. Ze zijn nog maar zo jong en zien de wereld heel anders dan wij. Ze zijn oprecht overstuur als een banaan door midden breekt. Dus wij zeggen dan ‘Vind je het vervelend dat je banaan door midden breekt? Ja dat snap ik, je wilde de banaan in zijn geheel eten. Vervelend als dat gebeurt! Maar hé nu heb je er twee! 😃’ Werkt als een tiet! En wij zien dit niet als een truc, maar proberen ons op die manier ook beter te verplaatsen in de belevingswereld van een 2-jarige

Hier ook 1 met af en toe van die buien 🙄 Wij proberen er vooral voor hem te zijn en zelf rustig te blijven. Maar soms trek ik het ook niet hoor pff. Ze ontwikkelen zich ook zo snel dus af en toe moet er even iets uit. Sterkte en houd moed!