Wat ga je/deed je anders bij een tweede

Toevallig had ik het gisteren over met mijn man. - mezelf meer stimuleren om langer borstvoeding te geven ( gaf het voor 5 maanden ) - mn baby zo lang mogelijk in mn armen houden als ik wil ( iedereen om me heen zei dat als ik hem te vaak vast houd dat hij elke keer vast gehouden wilt worden ) - meer genieten van de nacht voedingen - niet meteen naar huis als de baby honger heeft , maar buiten voeden kan ook

Meer knuffelen en huid op huid die eerste weekjes. Niet het verzorgend personeel de borstvoeding laten forceren maar het natuurlijk laten komen. Niet bijna 72 uur met gebroken vliezen lopen, maar na 24 uur een inleiding eisen (ons kind werd heel ziek geboren door de langdurig gebroken vliezen)

Leuk topic! - Had zelf eerder een handkolf willen kopen zodat ik bv eerder op rustige manier had kunnen stimuleren

Mooie punten 💕

Nu met nr 2: - kijk ik niet op de klok voor de slaapjes, maar naar of hij moe is (klinkt logisch maar bij nr 1 volgde ik 'de boekjes'. Werkte niet.) - kijk ik niet op de klok voor voedingen (bv) maar leg hem gewoon aan als ie honger heeft (klinkt ook logisch, maar liet me bij nr 1 vertellen dat er zoveel uur tussen moest zitten 'want anders doe je niks anders dan voeden'. Bullshit) - laat ik me niet gek maken door meningen van anderen: wij doen het op onze manier Ik zou willen dat ik er bij nummer 1 ook zo in had gestaan, had me zeer veel stress gescheeld. Oja en: - ik kleed hem niet na ieder spuugje om. Geen tijd meer voor 😆

- Ik wil tijdens mijn 2de zwangerschap meer aandacht besteden aan de sprituele connectie met mijn baby om prenatale trauma's te beperken/voorkomen. (Prematuur en dysmatuur kindje met spoedsectio) - Ik zou sws een caseload vk kiezen - Ik wil in mijn kraamweek volledig rust en helemaal geen bezoek. - Veel eerder een lactatiekundige inschakelen bij borstvoedings gerelateerde problemen. - Nestje of mozesmandje gebruiken en ik zou nog door kunnen gaan tot morgenochtend denk ik 😅🙈

Wat een leuke vraag! Ik zou veel beter voorbereid zijn op het gebied van borstvoeding en me daardoor veel minder aantrekken van wat 'deskundigen'van het consultatiebureau zeggen. Ik weet nu dat 10-12 voedingen per dag heel normaal is en 80 ml in een flesje ook voor een borstgevoed kindje. Man, wat een stress gaf het toen zij zeiden dat ik echt te vaak voedde en te weinig in een flesje gaf. Ook zou ik in de kraamweek helemaal geen bezoek willen, daar is nu zo over mijn en onze grenzen gegaan. Verder hoop ik dat ik veel zekerder en veel relaxter kan staan in de onrustige avonden, de onderbroken nachten en de slaapjes overdag, omdat ik nu weet dat het echt, echt wel goed komt.

Ohhhh geweldige vraag !! Hier ook een extreem prematuur en ondanks dat wil ik ook graag een tweede kindje. Want als je dit aan kan kan je alles haha Allereerst zou en hoop ik meer te kunnen genieten van m’n zwangerschap, de bevalling ,de kraamperiode, en het baby baby zijn op zich . Die eerste maanden leefde we zo in angst zoals jullie dat vast ook hebben gedaan dat ik eigenlijk mezelf weinig toe liet om te genieten van momentjes . Het was altijd 1 stap vooruit en drie stappen terug dus ik was heel voorzichtig daarin. Verder zou ik qua ontwikkeling me niet meer zo druk maken, zoals m’n mannetje bewezen heeft die kleintjes lossen het zelf wel op en alles komt wanneer het komt. Ik zou me minder aantrekken van het consultatie bureau , die hebben bewezen dat ze vast zitten in regeltjes en boekjes en zo werken kindjes nou eenmaal niet . Ik zou dolgraag borstvoeding willen geven , heb ik met m’n zoontje nooit kunnen doen ( heel lang sonde voeding nodig gehad en toen hij daaraf was maakte ik geen melk meer aan ) Verder zou ik ook heel veel hetzelfde doen hoor haha want hij doet het zo ontzettend goed dat ik ook vast een hoop goed heb gedaan ☺️

Lieve mama, mocht je er voor open staan dan is EMDR erg helend. Mijn kindje is dus ook extreem prematuur geboren en ik heb EMDR gehad hiervoor. Ik kijk nu met zo veel meer lucht erop terug. Liefs

🤍

Mooie punten allemaal zeg!! Echt heel leuk om te lezen 😊

Heel lief van je, dankjewel voor je reactie 💜 Ik heb EMDR ook gehad, en de trauma voor mij is idd wel draagbaar geworden. Wel heeft dit ook alles losgemaakt wat ik in mijn hele leven zo goed weg kon drukken. Daarvoor volg ik nog steeds behandelingen... Maar ik bedoelde meer de trauma voor mijn zoontje wat hij in mijn buik mee moest maken en dat hij buiten zijn wil en zonder zijn toestemming ter wereld moest komen. Ik wou dat ik het beter verteld had tegen hem en beter hem had voorbereid op zijn geboorte. ❣️

Het klinkt gek, maar als je het idee hebt dat jouw kindje daar nu nog last van heeft kan hij ook EMDR krijgen hè! Dat gaat via de verhalenmethode en ik heb er echt hele mooie resultaten mee gezien! Je kunt zoeken naar een IMH specialist bij jullie in de buurt.

Mijn oudste was niet prematuur maar wel twee weken in het ziekenhuis gelegen. Wel traumatisch voor ons allemaal. Achteraf had ik ook wel wat therapie kunnen gebruiken... Maar goed hij is nu 6 en helemaal prima. Wel prikkelgevoelig maar of die dat ook zonder alles was geweest weet ik niet. Maar nu hebben een meisje erbij van 9 maanden en daarbij is alles zo goed gegaan. Ik heb een kraamweek thuis gehad en gewoon rust en gezelligheid. Zooo anders. Echt fantastisch. Ook zo jammer dat dat bij mijn oudste niet zo was maar toch fijn om nu toch te hebben meegemaakt. Ondanks onze oudste merk ik weer nieuwe vragen of ik weet gewoon niet meer hoe we het deden. We laten iig meer los en nemen haar gewoon overal mee naartoe. Wat meer relaxt. Maar het is ook een heel ander kind moet ik zeggen! Dus idd je minder druk maken over alles. En direct hulp zoeken als het niet gaat met iets.

Een cosleeper kopen ipv een wieg. W😍😅 ik dacht wiegje is prima maar een cosleeper gaat er dan sowieso komen. Hmm en verder... Meer rust nemen na de bevalling en niet gelijk denken dat je al ontzwangert bent en de wereld aan kan.

Geen kraambezoek in de kraamweek op de opa’s en oma’s na. Meer hulp vragen. Me niet weg laten sturen bij de huisarts met “baby’s huilen nou eenmaal” want we hebben nu pas na 8,5 maand de diagnose; koemelkallergie. (En vele excuses van de huisarts, CB arts en kinderarts) Na de bevalling echt rustig aan doen. Meer aan mezelf denken. Tijdens de bevalling meer voor mezelf opkomen en vooral veel meer genieten. Ik moet eerlijk zeggen dat er bij ons wrs nooit een tweede gaat komen. Als ik nu waar dan ook een baby hoor krijsen, krijg ik paniek door het krijsen en gillen wat onze kleine altijd nachten en uren lang kon doen.

-Co-sleeper nemen, nu hadden we een wieg maar was toch onhandiger denk ik. -Heel rustig aandoen na de bevalling, proberen overdag te slapen. Sowieso veel in bed doorbrengen. Ik zat direct na de bevalling al hele dagen beneden en het lukte niet om te rusten. -Een zzp’er kraamzorg regelen ipv een grote kraamzorg organisatie. Kwamen 2 verschillende vrouwen en met 1 hadden we geen klik en heeft kut adviezen gegeven over borstvoeding. -Een andere verloskundige praktijk kiezen -De eerste week een lactatiekundige mee laten kijken. (Of het moet vanaf moment 1 goed gaan deze keer) -In de nacht m’n kind niet wakker maken voor een voeding de eerste weken. Gebeurd schijnbaar in heel veel landen helemaal niet. Ze kwam prima zelf in de nachten en overdag voor voedingen. -Geen lijstjes voor de kraamzorg bijhouden met luiers en hoe lang bv etc. Had ik voor m’n gevoel een dagtaak aan en was totaal niet van toegevoegde waarde voor ons. Kan nog wel meer bedenken waarschijnlijk.

Mooi hoe je afsluit met dat je ook veel hetzelfde zou doen, omdat het ook hartstikke goed gaat nu. Dat zette mij weer aan het denken 😊

Ik heb bij mijn dochter een heerlijke bevalling gehad en ook ontzettend genoten van de eerste periode. Ik zal dus niet veel anders doen. Ik was ook een veel relaxtere ouder dan ik van te voren had verwacht en ik denk dat me dat heel goed heeft gedaan. Ik ben inmiddels zwanger van de tweede, dus ik zit wel eens te denken wat ik anders wil doen. Grootste wat me te binnen schiet is dat ik niet wil dat er andere mensen zijn als we voor het eerst thuis komen. Kraamzorg prima, maar die eerste uren niemand anders. Vorige keer waren mijn schoonouders er, wat toen ook noodzakelijk was doordat de CV kapot was en zij toen regelden dat die het deed met een monteur. Wel zo fijn met een newborn midden in december. Maar ik vond dat zo heftig thuis komen. Ook heb ik de eerste weken gigantisch gefocust op de temperatuur en het gewicht van mijn dochter. Terwijl ze het eigenlijk super goed deed, maar net elke keer ietsje achter bleef op wat 'moest'. Ik hoop dat ik dat ook meer los kan laten de volgende keer. Maar betwijfel het beetje, zo zag ik laatst een baby van twee weken in een zomerpakje. Het was 25 graden, dus niet gek. Maar het triggerde me enorm nadat wij wekenlang in de weer waren met genoeg kleren, dekens, kruiken, huid op huid onder dekens en alles.

Ik merk dat ik mezelf daar eigenlijk altijd aan moet helpen herinneren , soms blijven we zo hangen in de moeilijke fase , terwijl als ik nu terug denk waren er meer mooie momenten als zware . Een voorbeeld : dat moment dat ik m’n laatste pers wee had en hij deze wereld in kwam was het angstigste moment van mn leven tot nu toe …MAAAAAAR de seconde dat hij er uit kwam en geluid maakte is het gelukkigste moment in m’n leven. Dat verdient de ruimte in m’n gedachtes . Hij kan dit !! Ik kan dit !! Wij kunnen dit samen !!