Geboorteplan

Ik lees mee 😊

Ik wilde mijn eerste bevalling onder zonder pijnbestrijding maar kwam in een weeen storm terecht en toch in overleg met de verloskundige voor de ruggenprik gekozen! Erg blij mee geweest, heb toen nog een uurtje geslapen en toen ik wakker werd van de weeen weer mocht ik al persen, met ruggenprik in dus niks van gevoeld😌 daarna ook geen last van gehad!

Hi! Dit is misschien een fijne site om goede informatie te vinden over bepaalde onderwerpen rondom de bevalling. Dan kan je naast de ervaringen hier op het forum, ook mooi de feiten lezen over onder andere pijnbehandeling: https://deverloskundige.nl/bevalling

De eerste keer ben ik bevallen in het ziekenhuis. Uiteindelijk zonder pijnstilling maar heb toen dat gedeelte heel erg open gelaten met de gedachte ik zie het wel. Het enige wat ik echt niet wilde was morfine vanwege een verleden aan verslaving ermee. Het is uiteindelijk een hele snelle bevalling geweest en ik vond het ziekenhuis een prima ervaring waarin ik best los gelaten werd en alles gedaan werd in overleg. Dit keer wil ik het denk ik thuis proberen maar ook dat laat ik open staan. Wat ik vooral belangrijk vind is luisteren naar mijn lichaam En vooral door houdingen/bewegen en ruimte de bevalling laten vorderen. Wat ik nu heel belangrijk vind is een Coordring gebruiken ipv navel klem. Niet meteen een muts op vanwege hormoonboost. Baby niet schoonmaken na de geboorte en ik wil proberen een halve lotus bevalling zodat de navelstreng echt goed uitgeklopt is. Qua pijn bestrijding kan je ook werken met een tens apparaat en tijdens het persen warme washandjes op je perineum

Ik heb ook altijd flinke pijnklachten gehad tijdens de menstruatie en bij mijn eerste bevalling kwam ik direct in een weeenstorm met rugweeen. Ik heb een ruggeprik gehad en ik vond het goddelijk. Ik kreeg alleen koorts, maar dat was ook zo weer weg toen de medicatie stopte. Ik zou bij de tweede zeker weer voor een ruggenprik gaan mocht de pijn niet te doen zijn

Is dit een optie? Dat je probeert zonder maar zodra je wil toch een ruggenprik? Moet je dan voor een ziekenhuis bevalling kiezen of geboortehuus?

Ik was bij de eerste medisch, dus in het ziekenhuis bevallen. Ik kreeg ook een weeenstorm en heb toen ook gekozen voor een ruggenprik. Had ik echt eerder moeten vragen! Dus sta daar deze keer ook wel weer echt voor open. Ik heb ook gekozen voor cordring, en wil dat deze keer weer. Ik ben nu weer medisch, dus weet niet of een ruggenprik ook in een geboortehuis kan, maar dan kan je natuurlijk wel aan de verloskundige vragen

Je zou ook lachgas kunnen overwegen; dat heb ik gehad in het geboortecentrum voor de laatste paar cm. Had een natuurlijke weeënstorm en dat was na 6u wel pittig; het lachgas haalde de scherpe randjes eraf en mocht gewoon door de vk worden toegediend. Persoonlijk ben ik geen fan van de ruggenprik, maar als dat bij deze bevalling toch nodig is dan kies ik er ook zeker voor

Bij de eerste wilde ik in het ziekenhuis bevallen en was mijn plan proberen zonder, ging het niet meer, dan ruggenprik. Was verder ook weinig variatie in pijn medicatie in dat ziekenhuis. Plan liep anders... Ben heel vlug thuis bevallen en dus zonder medicatie. Bij de 2e was de wens thuis bevallen en dan mag je gewoon weinig qua medicatie dus het tens in huis gehaald. Nóg vlottere bevalling en niet aan medicatie gedacht überhaupt.. Nu wil ik hetzelfde erin staan als bij de 2e x maar mij wel verdiepen wat tegenwoordig de mogelijkheden zijn in dat ziekenhuis qua medicatie

Mits je ontsluiting nog niet te ver gevorderd is kun je een ruggenprik krijgen. Hiervoor moet je wel in het ziekenhuis zijn

Ik was heel bang (gemaakt) van de ruggenprik. Horrorverhalen gehoord van (buiten NL) dat er vrouwen de ruggengraat beschadigd kregen on konden niet meer lopen ofzo. Nooit heeft iemand on NL hiervan gehoord maar dat bleef dan in mijn hoofd spoken. Mensen zeggen ook dat als je je goed ontspant en in je bubbel blijft, het doet dan niet zo veel pijn. En dat een 'natuurlijke bevalling' beter is. Dus ik ging aan de slag met Mindful birthing, wilde in bad bevallen en geen pijnstilling/wel bad bevallen . Ik merkte maar na een paar uur dat ik was mezelf aan het verliezen van pijn. Ik wilde het nog steeds doen op een natuurlijke manier, want ik dacht andere doen het ook, ik miet het ook kunnen. De lat was niet hoog genoeg. Uiteindelijk heb ik wel voor een ruggenprik gevraagd, dat was toen ik schrok dat ik niet meer kan in de taal nadenken en praten (er kwamen uit oonzinnige zinnen terwijl ik had een9 antwoord bedacht op een vraag, bijvoorbeeld - ik kan het niet uitleggen, het was alsof mijn IQ voor de taal kelderde terwijl ik was nog in staat om te denken - misschien omdat dit niet mijn moedertaal is, wie weet). Toen was ik zo geschrokken dat ik toch voor ruggenprik vroeg. Ow, wat was het een verademing, ik was ook niet verlamd ervan, maar kon energie verzamelen voor de volgende fase. Ik kon slapen en avondeten nog. Maar daarna had ik een schuldgevoel dat ik het voor mezelf makkelijk heb a afgemaakt. Het duurde lang tot dat ik tot besef kwam dat ik in de ergste moment toch voor mezelf heb gekozen en dat het mag. Uiteindelijk heb ik geen makkelijke bevalling gehad maar mijn lichaam heeft het toch gedaan misschien ook dankzij het feit dat ik nog eventjes kon energie verzamelen. Deze keer zal ik me niet meer schamen voor ruggenprik te vragen. Ook als het nig 'vroeg' is. Pijn is pijn. Bij hoofdpijn neem ik ook normaalgesproken zo snel mogelijk naproxen/Aleve (met zwangerschap Paracetamol natuurlijk) en verwacht niet dat te moeten kunnen uitleggen. Okay, dat is dan misschien de emotionele kant van pijnstilling keuze. 🤭 Sorry voor zo'n lamge verhaal. Verder, zoals eerder benoemd kies ik voor coordring, uitkloppen navelstreng, zoveel mogelijk huid op huid contact met de baby en proberen borstvoeding geven. Maar dat zijn kleine practische dingetjes. Ow, en een bevalbad ga ik niet meer aanvragen/huren. Dat heeft geen zin, aleen maar extra kosten en de bevalbad was niet eens opgemaakt. 🤭🤣😇

Lees het boek “vrije geboorte” daarin vind je veel informatie over het medische achter bevallingen hoe de middelen en ingrepen werken en wat eventuele gevolgen zijn. Ook veel bekrachtigende tekst vind ik veel verhalen van moeders die het zonder middelen hebben gedaan of het nou thuis was of in het ziekenhuis. Ik ga lekker thuis bevallen, het zal vast pijn doen ik ben niet naif. Maar angst is je grootste vijand!

Ik ken in de naaste omgeving ook teveel negatieve verhalen over de ruggenprik waardoor ik deze niet wilde. Hier in ziekenhuis zijn ze blijkbaar ook geen voorstander als je de informatieavond moet geloven. Ik heb ook altijd hele hevige menstruatie gehad. Maar ook wel vrij hoge pijngrens. Hier kreeg gelijk lage rug weeën en die waren irritant maar menstruatiepijn was erger. De rug weeën zelf bleven maar komen en had weinig rustpauzes. Ik ben thuis gestart en vond het heel goed te doen. Met 5 cm moest ik naar ziekenhuis vanwege meconium houdend vruchtwater. En de weeën bleven maar komen helaas na 10 uur nam de intensiteit van de weeën af en vorderde de ontsluiting niet. En moest dus aan de weeën opwekkers. Aangezien ik wel uitgeput was gekozen voor Remifentanil pompje. Hierdoor heb ik 2 uur kunnen bijkomen. Maar ik heb de bevalling dus echt niet als pijnlijk ervaren. De kleine is gehaald met vacuümpomp en de knip moest gehecht worden. Dit gebeurde zonder verdoving, dat was niet fijn en eigenlijk het enige pijnlijke moment tijdens de bevalling 😅

Ik wou bij de eerste poliklinisch bevallen in het ziekenhuis, zonder pijnstilling dus. De verloskundige had bepaald geen haast om mij naar het ziekenhuis te sturen. Pas toen ik aangaf een ruggenprik te willen zijn we erheen gegaan, ik had toen 5 cm ontsluiting. Toe ilwe aankwamen had ik 8 cm en was het te laat. Uiteindelijk dus precies zo bevallen als ik wou: zonder pijnstilling in het ziekenhuis. Tegen de tijd dat ik om een ruggenprik vroeg had ik het ergste achterad al gehad. Als ik niet om een ruggenprik had gevraagd was ik denk ik thuis of op de ring van Groningen bevallen 🙈

Das idd een fijn boek om informatie uit te halen. Vroedvrouwmargot op insta deelt ook veel info. Ik ben van de eerste thuis bevallen. Het ziekenhuis wilde ik zolang het niet nodig was niet en pijnbestrijding alleen in uiterste noodzaak. Het is mij heel erg meegevallen, qua pijn. Ongemakkelijk wel, maar pijnlijk vond ik het niet (behalve de hechtingen naderhand). Ik heb een lage pijngrens maar zou dit zo weer doen. Moet ik er wel bij zeggen dat ik me héél erg had voorbereid door hypnobirthing & oefeningen, waardoor ik heel veel aan m’n ademhaling heb gehad tijdens de bevalling.

Ik was al medisch geworden door langdurig gebroken vliezen. En wou sowieso in het ziekenhuis en toen kreeg ik een weeën storm na twee uurtjes zei de verloskundige je hebt straks geen energie meer om te pushen. En zo voelde het ook was erg blij met de ruggenprik. Zou het nu ook weer zo doen!

Ik zou vooral gewoon kijken hoe het gaat en de optie van pijnbestrijding open houden. Misschien gaat het je heel goed af en heb je het niet nodig, en je kan altijd gedurende de bevalling beslissen dat je pijnstilling wil als je al in een geboortehuis of zkh bent. Ik stond zelf bij de 1e helemaal niet negatief tegenover pijnstilling en heb hier op een gegeven moment ook om gevraagd, maar toen ging het ineens zo snel dat het er niet meer van gekomen is.