🪣 Hyperemesis Gravidarum Survivors 💪🏼

Poeh.. helaas is het ingekikt.. continu misselijk/ duizelig en zojuist weer overgeven hopelijk zet deze trent niet door zoals mijn HG zwangerschap bij de 1e .. toen elke dag meermaals moeten spugen tot het laatste aan toe

Pff moet ook zeggen dat ik het heel pijnlijk vind om te lezen dat zo veel andere, lieve vrouwen, hier ook mee kampen. Tuurlijk is het mooi dat we elkaar hier kunnen steunen maar ik had jullie allemaal, een makkelijkere, zwangerschap gegund.. waarin je niet het hele eerste trimester(of langer) ziek bent...

Bij mijn zwangerschap van mijn zoon met 6+0 begonnen… ik ben nu 6+5 en nog nergens last van. Fijn hoor, maar tegelijkertijd ook stressvol omdat het een soort maatstaaf is geworden en ik al 3 miskramen heb gehad😢

Miss echt een domme vraag, maar ik heb de héle tijd last van vastzittende boeren. Wanneer ik hem eruit probeer te krijgen, ga ik bijna over mn nek. Hebben jullie tips? Want ik vind dit zo vervelend.

Hier is de misselijkheid begonnen. Ik zit op het randje van overgeven. Voel me zooo slecht. Heb al medicatie gehad maar word niet beter.

Slokjes cola drinken helpt hier

Ik heb dat nu ook. Ik heb nu gelukkig nog niet overgegeven maar het zit er op sommige momenten tegen aan. Dan neem ik eigenlijk op voorhand medicijnen in om spugen etc. te voorkomen. De angst om mij weer zolang ellendig te voelen zie ik als een berg tegenop.

Ik heb precies het zelfde 😥

Ik zit er echt doorheen. Ben sinds donderdag begonnen met zofran maar soms nog regelmatig misselijk. Spugen gelukkig niet meer. Door de zofran heb ik heel erg obstipatie waardoor nu heel erg buikpijn heb. Ik ben te moe om ook maar iets te doen en ben het echt zat. Ik voel geen blijdschap voel gewoon niks. Ik lig alleen maar en kan bijna niks. Ik voel me soms zo verdrietig dan kan ik alleen maar huilen het lukt me niet positief te zijn of te denken. Ik word gek als mensen zeggen “ nog ff volhouden je weet waar je voor doet” dat maakt het allemaal niet minder Sorry even hele hoop geklaag

Herkenbaar! Ik gebruik sinds week 6 al zofran en de misselijkheid komt wel gewoon doorheen. Je kan niet anders dan doorzetten.. ookal heb ik eerlijk gezegd vaak genoeg gezegd dat ik het wil laten weghalen. Puur omdat ik het gewoon niet meer trok. Ik schaam me daar enorm voor maar zo heftig is het wél. Ik werd laatst ook een beetje pissed, in een groep... Ik zei dat ik jaloers was dat sommige vrouwen bijna geen klachten hadden. Kreeg ik terug, nou ik ben jaloers op jou. Ik dacht, sorry maar jullie zijn echt niet goed. Dat je dit durft te zeggen tegen iemand die er zó doorheen zit. Ik herken je in al je klachten helaas, vermoeidheid en obstipatie... Als het echt niet meer lukt, poepen, kan je bij de huisarts laxeermiddelen krijgen. Dit zou ik echt aanraden, want zofran poep, is echt hell. Heb in mijn vorige zwangerschap vaker een klysma moeten gebruiken. Dus wees er voor aan... HG is gewoon een ziekte waarin je enorm eenzaam bent en jij je totaal niet gehoord kan voelen.. dat is ook heel pijnlijk... Maar weet dat je niet alleen bent, ik lig helaas ook al bijna 4 weken op de bank en op bed met mijn tijltje... En ik weet dat dit voor jou het niet beter maakt, voor niemand eigenlijk.. maar weet wel, dat het over gaat. En het tijdelijk is. Ookal is het voor nu zo ontzettend moeilijk 🥲

Het valt hier een beetje stil... Hoe gaat het met jullie allemaal?

Ik lig nu aan infuus in ziekenhuis.. hopelijk helpt het snel

Pffff, wat klote zeg! Ik hoop voor jou ook dat het in ieder geval wat helpt... Hoeveel week ben je nu?

Ja weer even 3 liter. Had ook vanmiddag helemaal niet lekker pijn op de borst en kaak dus hart filmpje etc gemaakt was gelukkig oké. Ik ben nu 8+3 ( kan nog wat veranderen ) hoe is het met jou

Hier inmiddels aan de emesafene.. maar toch helaas nog meerdere momenten per dag duizeligheid/ hoofdpijn en een misselijk gevoel.. vanmorgen weer randje spugen dus nu eerst maar proberen een klein beetje yoghurt naar binnen te werken voordat ik weer ga staan … 😅

Update, zit aan 40mlg xonvea, ondanks die medicijnen overgeven misselijk niet naar wc kunnen hele dagen bed en me verschrikkelijk voelen...niks smaakt alles is vies en van elke geur ga ik over mn nek , zelfs de haarlak van kids kan ik niet hendelen , of als mn vriend gedoucht heeft en zich met axe zeep heeft gewassen...brrr vies! Water en thee komt me ondertussen mn neus uit...mijn hoofd staat op ontploffen want wil zoveel doen maar kan niks...gelukkig hebben de mooie echo foto's me er aan herinnerd afgelopen maandag waar ik het allemaal voor doe ! Dat houden we vast en hopen echt hopen dat het bij 12 wkn weg is...ben nu 10 wkn dus dat zal nog 2 wkn zijn...hoop van zege dan maar! 21 juni trouwen we...zo naar uitgekeken, maar hoop wel met een bloemmetje ipv een kots emmertje🫣 Sterkte komende tijd allemaal ! 🫶❤️😘

Ik hoop ook voor je dat het in iedergeval te verdragen is vanaf 12 week! En je gewoon weer kan eten en drinken ❤️. Die geuren vind ik zelf het ergste van alles.. ik kan ze zo slecht verdragen en ga van de kleinste stinkende geurtje al over m'n nek.

Hoe gaan jullie om met de mentale last? Het valt me soms zo zwaar dit voor de 2de keer. Ik ben zo zat dat mensen zeggen “ nog ff volhouden je weer waar je voor doet” ja dat weet ik maar het idee dat ik straks halve nacht wakker ligt en morgen weer alles opnieuw begint vind ik echt een hel. De medicatie helpt gelukkig goed maar alsnog voel ik me nog verre van goed. Voel me zo down. Het idee om nog weken zo te liggen echt vreselijk.

Huilen 😂. Ook om het misselijkheidsgevoel wat bij mij ondanks de medicatie niet weg gaat. Ik voel me ook vooral schuldig dat ik niet zo'n actieve, blije mama meer kan zijn.

Haha even goed huilen lucht soms wel op ja! Ja herkenbaar ik kan ook slecht tegen prikkels van mn zoontje. Als die bij me is wilt ie springen en klimmen en dat trek ik niet en hij snapt er dan niks van zo zielig