Wie kan ook niet meer werken?

Ik ben nu 17 weken zwanger en werk in overleg nu halve dagen. Ik ben vanaf week 9 extreem moe en duizelig (lage bloeddruk) en heb een dochter van bijna 2. Ik werkte normaal 32 uur. Ik merkte ook dat ik rond 15 uur instortte en duizelig werd. Heb me dan ook vaak een dag ziekgemeld of ben eerder naar huis gegaan. Nu sinds 2 weken halve dagen en dat gaat tot nu toe goed.

Wat vervelend dat je niet gesupport wordt op werk! Wat niet gaat gaat niet.. en je werkgever kan daarvoor als het langer duurt gewoon een uitkering krijgen bij het uwv, ze hoeven het niet eens zelf te betalen dan. Heel vervelend voor je dat ze zo reageren! Sterkte!

Ik ben nu 16 weken zwanger van een tweeling en ben echt kapot. Kan me slecht concentreren en ben echt niks waard op werk. Soms kan ik nog doen alsof maar dat kost ook veel van mij. Mijn contract verloopt 1 januari en ik werk hier pas 2 maanden (hiervoor andere locatie zelfde werkgever) dus ik probeer door te zetten in de hoop dat ze m'n potentie zien en contract verlengen. Maar het is zo zwaar nu al.. 😭

Ik heb ontslag genomen na mijn eerste zwangerschap. Dit was tijdens corona en had 7 jaar vol gegeven aan ze, maar tijdens mijn zwangerschaps kreeg ik toen zo weinig begrip, dat ik niet meer voor zo een bedrijf wilde werken. Soms leer je zowel mensen als een bedrijf pas echt kennen wanneer jij ze zelf nodig hebt. Sterkte! En laat je niet gek maken, geen enkel bedrijf is de gezondheid van je kindje waard.

Momenteel bijna 18 weken en ik ben sinds 14 weken ziekgemeld. Bij de 13-wekenecho is er een groeiachterstand geconstateerd die waarschijnlijk te maken heeft met een slechte doorbloeding van de placenta. Zelf ben ik te vroeg geboren en mijn zusje ook vanwege dezelfde reden. We hebben om de 3 weken echo's in het ziekenhuis en op de vorige echo bleek het buikje nog erger achter te lopen dan eerst en ook met de doorbloeding ging het niet goed. Eventueel wordt er een vruchtwaterpunctie geadviseerd als de groei bij de volgende echo nogsteeds zo achterloopt. Al met al een hele onzekere tijd en ik merk dat ik ik mijn hoofd nergens bij heb en dat terwijl ik juist meer taken zou op gaan nemen. Daarnaast ook sinds week 12 flinke bekkenpijn. Gelukkig is mijn werkgever heel begripvol, maar toch voel ik me bezwaard dat ik niet "gewoon" aan het werk ga zeker omdat er nog niets 100% duidelijk is over de oorzaak van de groeivertraging. Wel kan ik op deze manier voldoende rusten als mijn dochter (20maanden) naar de opvang is. Sterkte aan iedereen die om wat voor reden nu niet kan werken ❤️

Momenteel 19 weken zwanger. Last van bekkeninstabiliteit, vermoeidheid en duizeligheid. Vooral erg last van onderrug na lang zitten/lopen/staan. Heb dan de hele nacht pijn waardoor ik niet kan slapen. Bij mijn vorige zwangersxhap had ik hoge bloeddruk en dus vergiftiging. Stress dat ik dat weer ga krijgen. Daarnaast ook werkdruk wat voor meer stress levert. Kreeg van de arbo arts tehoren dat ik niet mag werken. Met dit advies heb ik een soort last van mijn schouders weggekregen ondanks ik het moeilijk vind om niet te werken. Blijf niet te lang indien je ergens mee zit maar geef het tijdig aan bij de leidinggevende/ arts want jij en de baby gaan eerst. De rest volgt later wel

Zojuist het verlossende woord gehad, ik ben afgekeurd tot aan de bevalling👏 echt wat een opluchting! Contract loopt tot eind juli, maar werk op een school, dus is al bijna niks meer te doen. Dit geeft zoveel rust. Lekker genieten van mijn zwangerschap nu

Ik ben nu 17+1 en heb zwangerschapsischias. Ik mag van de fysio niet langer dan 4 uur werken op het moment.

Ik ben nu 17+6 en heb al 5 weken een flinke hematoom (bloeding)tussen de vliezen. Het heeft al meerdere keren voor bloedverlies gezorgd. Ik heb nu ook nog eens heel veel harde buiken en nu jn overleg met de bedrijfsarts besproken dat ik beter kan stoppen met werken of max 1/2 uurtjes per dag “simpel” leeswerk. Ik baal ontzettend, ik moet vooral heel veel rusten. Hoe ervaren jullie dit? Tijdens mn vorige zw werd ik echt een beetje depri toen ik niet meer kon werken (na 25 week).

Ik snap wel dat sommige meiden hier een drempel voelen om je ziek te melden! Je hebt toch verantwoordelijkheidsgevoel en je wil je collegas ook niet met meer werk op zadelen. Op mijn werk, wat fysiek erg zwaar werk is, hield ik het ook niet meer vol door de misselijkheid en lage bloeddruk. Vanaf week 12 ging ik van 28 naar 20 uur en vanaf week 14 ben ik naar 15 uur gegaan (3 halve dagen). Het voelt alsof ik me aanstel, maar ik trok het gewoon echt niet. Ik had de hele tijd koortsachtige verschijnselen als ik thuis kwam van werk en ik kon dan ook echt niks meer eten, wat m'n misselijkheid nog erger maakte. M'n baas begrijpt het niet en vind het waarschijnlijk allemaal maar bullshit, hij behandeld mij op het werk als vuil (terwijl ik normaal gesproken z'n rechterhand ben) , laat mij alle kut klussen op knappen en zegt geen woord tegen me. Voelt heel naar en oneerlijk en zorgt er ook voor dat ik soms denk ; ik ga wel weer hele dagen werken. Maar zoals jullie ook zeggen: je hebt nu iets belangrjjkers om voor te zorgen en dat is je lichaam en je kleintje.. Meer mensen die 'last' hebben van zo'n baas? Ik vind het ook eng om ontslag te nemen omdat ik dan helemaal geen inkomen meer heb.. wie herkent dit?

Ik bedoel overigens met mijn bovenste stukje: ik snap jullie gevoel maar het zou niet hoeven/moeten!! Je bent het belangrijkste ooit aan het maken in jouw lichaam en dat verdient alle aandacht en zorg. Ik las m'n bericht na en het klonk wat streng haha.

Ik heb me sinds zondag ook officieel ziek gemeld alleen het nadeel is vind mijn werkgever en de bedrijfsarts dat ik wel een paar uur kan werken minstens de helft van mijn uren werkte er 40 moet nu ongeveer nog 25 uur werken hopelijk hou ik het vol. Heb behoorlijk veel last van duizeligheid en bekkeninstabiliteit ben nu 14 weken. Nog iemand die een werkgever heeft die vind dat je wel een paar uur kan blijven werken

Ik werk sinds week 14 niet meer door alle klachten, ben nu bijna bij week 19. Ik voel me helaas nogsteeds echt niet beter, en begin me steeds vaker af te vragen of ik überhaupt nog wel weer kan gaan werken voor mijn verlof, of dat ik de rest van mijn zwangerschap thuis zit.. hoe is dat bij jullie dames? Zijn jullie vanaf de ziekmelding thuis gebleven? Of werd het nog beter?

Ik ben sinds anders halve week weer voor 20 uur in de week aan het werk maar het valt me zwaar weet niet hoe lang ik het nog vol hou. Ben nu bijna 17 weken zwanger. Maar de gynaecoloog en fysio zeiden al wel met die klachten duurt het niet lang meer en je zit volledig thuis

Mag ik vragen welke klachten je hebt? Ik ben ook gestopt, nu 20 weken zwanger. Ik heb een korte baarmoederhals en heb dus grote kans op vroeggeboorte. Daarnaast heb ik al sinds 10 weken een hematoom tussen mijn vliezen zitten, wat voor op en af bloedingen zorgde. Mn baarmoeder raakt super snle geïrriteerd met veel harde buiken. Sinds ik ben gestopt is mijn baarmoeder veel rustiger. Ik ga niet meer werken deze zwangerschap.. de bedrijfsarts heeft dit voor me besloten.

Wat vervelend dat je zoveel klachten ervaart! Bij mij is het vooral extreme vermoeidheid, moet iedere dag overdag zeker nog een uur slapen naast ‘s nachts wel zo’n 10u, zelfs als ik niets doe op een dag. En als ik langer dan 5/10 minuten loop of een paar minuten stil moet staan dan wordt ik erg duizelig/val ik flauw (als ik niet op tijd weer ga zitten/liggen). Ik mag dinsdag weer naar de verloskundige, zal het met haar ook weer overleggen. Tot nu toe zegt ze; het hoort gewoon bij zwanger zijn! M’n ijzerwaardes en bloeddruk waren normaal (getest in week 13), een beetje aan de lage kant maar niet zorgelijk.

Wat vervelend voor je! Mag ik vragen wat voor klachten jij ervaart? Goed aan jezelf en de baby denken dan, en met de bedrijfsarts in gesprek blijven! 🍀

In week 14 had ik ook bloedverlies trouwens, maar dat is daarna wel gestopt!

Ik zit met bekkeninstabiliteit en kans op vroeggeboorte en lage bloeddruk.

Wat pittig! Veel sterkte en succes de komende tijd! 🫶 hoop dat je werk een beetje met je mee denkt.