De klaagmuur

Beterschap.Hier ook gehad.Nu 10 wk en 4 dagen. Heb helaas een baas niet niet snapt dat je de hele dag misselijk kan zijn.

Ik ben ontslagen geworden wegens mijn zwangerschap. Ben zo boos. Ik moest mij maar de komende maanden daarop gaan focussen. Dat gaat niet samen met werken. En dan werk ik op een gemeente.

Wat verschrikkelijk! Dat mag helemaal niet!!! Echt actie ondernemen. Is tegen de wet in

Ik begrijp het niet waarom ze mij dit flikken. Ik heb altijd mijn werk goed gedaan en nu krijg ik dit. Smerig streek. Heb een maand om iets nieuws te zoeken, dat in de vakantieperiode😔

Schandalig!! Dat mag echt niet hoor dit kan je gewoon aanvechten.... Echt belachelijk

Whitney1989 als ik jou was zou ik even informatie inwinnen bij mensen die hier alles van weten want dit mag je baas jou echt niet flikken in jouw positie als zwangere vrouw... Ik zou echt actie ondernemen en nergens een handtekening onder zetten wat hij ook aanbiedt

Huh dat mag helemaal niet! Ik lees overal dat je tegen ontslag beschermd bent vanaf het moment dat je het hebt verteld. Ik zou als ik jou was rechtsbijstand en als je dat niet hebt het juridisch loket eens inschakelen. Succes!

Ik werk via een uitzendbureau. Blijkbaar kunnen ze dan alles wat tegen de wet is. Ik vind het beschamend dat dit nog steeds in 2019 gebeurd. Het uitzendbureau heeft mij een nieuwe baan bij hun zelf aangeboden en kijken al met mij mee naar toekomst mogelijkheden als ons kleintje er is. Kreeg net een mailtje van hun. Ik ga zeker even info inwinnen via de rechtsbijstand. Wie weet kan ik er een schadevergoeding uittrekken. Overheid heeft geld genoeg😊

Echt belachelijk!! Laat je niet afschepen meid. Ik werkte ook via een uitzendbureau en ze hebben me tijdens een ziekte periode helemaal gek gemaakt! Terwijl ik in het ziekenhuis lag. Denk 2 stappen vooruit en advies vragen bij rechtsbijstand of juridisch loket. Je kan evt ook bij de meeste advocaten kantoren 1 keer per week juridisch advies krijgen (gratis).

Ik heb zelf net te horen gekregen dat ik aangenomen ben ben bij een nieuwe baan (reintegratie traject) maar maak me zo zorgen dat ze het straks niet meer willen omdat ik zwanger ben. Blijf er ook de hele tijd aan denken en over de toekomst😞 heeft iemand dit toevallig ook meegemaakt en hoe zijn jullie ermee om gegaan

Hoi Sue, ik moet beginnen met reintergreren maar mijn werk (ik zit bij een detacheringsbureau) doet nu al niet zo goed hun best. Ik wacht al 2 maanden om te beginnen na een jaar ziek thuis. Nu durf ik dus ook niet te vertellen dat ik zwanger ben want ik ben bang dat ze dan helemaal niet meer proberen mij te laten integreren en dan kom ik straks in de WIA ofzo terecht. Dat wil ik niet. Ben heel benieuwd of mijn ziekte periode op pauze gaat als ik zwangerschapsverlof krijg bijvoorbeeld.

Als 't goed is gaat 't inderdaad op pauze wanneer je zwangerschapsverlof in gaat. Ik heb een jurist na alle gedoe met ze. Dus voor mij doen ze wel iets meer hun best. Ik moet zelf op zoek naar een nieuwe baan omdat ik al 2 jaar ziek ben maar zij blijven verantwoordelijk voor me. Ik maak me zelf meer zorgen om m'n nieuwe werkgever.. Je kan gewoon blijven zoeken als je wordt aangenomen met een buik (kans is niet groot maar goed😞) en anders kan je na de bevalling hopelijk aan de slag!

Oh dat is pittig. Normaal horen zij toch te zoeken voor je? Ik snap dat je het dan heel spannend vindt om bij een nieuwe baas te gaan werken. Ik hoopte voor mijn zwangerschapsverlof al wat gewerkt te hebben en dan na de bevalling een goede start maken. Maar vrees voor het ergste. Zit jij ook gedetacheerd of uitgezonden, dat je zelf iets moet zoeken?

Ja dat hoop ik dus nu ook, 5maanden werken zodat ze me leren kennen en op basis daarvan kunnen beoordelen. Ik denk dat ik na een paar weken pas vertel dat ik zwanger ben. Als ze dan in zee willen gaan met me dan prima zo niet jammer. Ja ik ben uitgezonden maar ben al meer dan 2 jaar ziek. Zit nu in spoor 2 traject waarbij ze een jaar doorbetalingsplicht hebben gekregen van het UWV.

Pittig hoor. 2wil je het 5 maanden geheim houden🙉🙊🙈.. Ik zelf werk binnen de gehandicaptenzorg en heb momenteel een jaarcontract. Per september wordt dit een onbepaalde tijd contract. Tot die tijd durf ik niets te zeggen en hou ik het geheim, ik ben dan 18 a 19 weken zwanger als het goed is. Maar echt wT een gedoe zeg, en vrouwonvriendelijk.

Nee niet 5 maanden geheim houden 😂. Maar in ieder geval eerst beginnen en dan na een paar weken vertellen. Dan hoop ik nog 5 maanden te kunnen werken voor zwangerschapsverlof. Oei spannend! Vooral wijde kleding aan doen denk ik 😂

Heel naar om te horen dat je ontslagen wordt door zwangerschap, belachelijk. Daarnaast krijgen bedrijven/werkgevers een soort “uitkering” voor hun werknemers die met zwangerschapsverlof gaan. Het is onzin om je te ontslaan om te bezuinigen of je niet door willen betalen. Ze krijgen dit namelijk gewoon. Sommige bedrijven weten dit niet eens. Ik ben zelf ZZP’r en moet mijn eigen uitkering voor verlof gaan aanvragen bij het UWV.. heel fijn dat ze dit tegenwoordig doen!

Het is toch erg dat we over dit soort dingen moeten nadenken in deze tijd. Ikzelf twijfel om van baan te wisselen en zou wel graag eerlijk zijn bij mijn sollicitatie. Ik zou het echter niet gek vinden als ze iemand anders kiezen wanneer ze weten dat ik binnen 6 maanden 4 maanden met verlof ben. De enige manier om deze ongelijkheid tegen te gaan is naar mijn idee door mannen hetzelfde verlof te bieden, óf de overheid het verlof te laten uitbetalen (zoals nu voor mannen tijdens hun verlof gedaan wordt).

Ga je op restaurant, vraag je uitdrukkelijk zeker geen rauwe groenten, OF ze zeer goed te wassen word er gezegd dat er geen rauwe groenten bij het gerecht zijn. Krijg je een bord voor je met een berg rucola op ... 🤬

Het kan ook goed gaan; tijdens mijn vorige zwangerschap gesolliciteerd bij een andere werkgever, tijdens sollicitatiegesprek open verteld over zwangerschap, aangenomen (er werd een constructie bedacht dat een tijdelijke kracht die al een zwangerschapsverlof opving langer bleef om ook mijn verlof op te vangen), januari begonnen, april met verlof gegaan, werk er inmiddels alweer 2.5 jaar. We (de werkgever en ik) kenden elkaar al wel uit eerdere samenwerkingen, dat scheelt denk ik wel, dat je van beide kanten al enigzins weet wat je aan elkaar hebt. Dan durf je je ook eerder kwetsbaar op te stellen (zowel zij als ik).