De klaagmuur

Dat was bij mij dus ook de reden waarom ik het al moest gaan zeggen.... Zat pauze te houden met mijn bedrijfsleidster en ze zei het tegen me toen vroeg ze van wanneer was je van plan om het aan al je collega's te vertellen want ik krijg nu al regelmatig de vraag of dat jij soms zwanger bent... En ik zeg niks zolang jij dat niet wil maar ze vermoeden dus wel iets... Dus toen besloten om het maar tegen al mijn collega's te zeggen

Normaal ben ik niet emotioneel. Word nog wel eens gezegd dat ik geen hart heb omdat ik niet huil bij titanic of wat voor film dan ook. Maar maandag met mijn hond naar de kennel brengen kwamen de waterlanders hoor: waarom huil ik in hemelsnaam schaaaaat! Hij natuurlijk grinniken. Zelfs de hond begon mij aan te kijken van mens ben je wel helemaal lekker 😂

Mijn man wil constant aan me zitten, knuffelen en/of sex. Laat me met rust en laat me slapen! Ps. Ik hou wel van hem hoor 😉.

Erg hè! Mijn vriend wil hetzelfde en ik wil nu helemaal niks! 🙈

Zelfde hier.. Ik vind het ook nog een beetje een vreemd idee (ben zwanger van de 1e)

Heeel herkenbaar haha. "Ja nu heb je zo'n mooie grote borsten en mag ik er niet aan zitten" Inderdaad, blijf af, doet pijn! 😅

Ik heb dat ook. Wij hebben al en hele tijd geen seks gehad, omdat ik er gewoon echt geen zin in heb. Vind het wel een beetje zielig voor mijn man maarja 😛

even klagen over mijn schoonzusje hoor! Negeert al 3 weken het nieuws over onze zwangerschap omdat ze het te confronterend vindt (2 maanden bezig, 2x positieve test en 2x na week bloedingen). Begrijp haar verdriet en gevoel en dat het confronterend kan zijn. Maar om vervolgens mijn zwangerschap te negeren vind ik moeilijk om mee om te gaan.

Pff moet mij ook iets van t hart.. Na dat we verteld hadden dat we in verwachting zijn van ons 1e kindje was iedereen heel blij en enthousiast (alleen ouders/schoonouders en zusjes omdat het nog pril was). Daarna bleef mn moeder maar zeggen "ja wacht maar eerst tot t 12 weken is" en nu is het 12 weken zegt ze "wacht eerst maar op de uitslag van de NIPT"... Man man om moe van te worden het lijkt wel of ze het ons niet gunt.. Van de week kwam mijn beste vriendin (die het als eerste wist) langs en die feliciteerde iedereen. Waarop mijn moeder ons de hele avond genegeerd heb want ze vond het niet kunnen dat ik het iemand anders verteld had. Pff ik had gewoon iemand nodig om mee te kunnen praten en daar leek zij mij geschikt voor maar daar denkt mn moeder blijkbaar anders over.

Jeetje wat een nare reactie zeg! Jij bepaalt toch lekker zelf aan wie je het wil vertellen , het gaat om jouw kind en jouw zwangerschap.

Ik herken je helemaal! Ik denk een overbezorgde ouder. Je wilt beschermen voor als het toch fout zou gaan, je niet iedereen weer moet vertellen. Maar dat ze je erna negeert is wel sneu. Misschien voelt ze zich gepasseerd dat je haar advies negeert. Maar dan nog blijft het jouw keuze om te vertellen! Hoop dat het snel bijtrekt. Bij mij was het in ieder geval zo dat ze het na een poosje graag aan hun vrienden wilden vertellen terwijl ze ons eerst zeiden nog te wachten... dat maakte mij juist boos.

Dat snap ik ook mijn schoonouders wilde het ook graag vertellen maar vooralsnog hebben ze braaf hun mond gehouden gelukkig. Wat mijn moeder wilt snap ik niet. Ze praat er niet met me over maar wordt wel boos als ik er dan met iemand anders over praat.. Misschien moet ze nog aan t idee wennen. Is immers eerste kleinkind. Maar vind t wel lastig, zou graag met mijn moeder er over praten maar heb t gevoel dat die optie er niet is.

Balen zeg!. Wel goed dat ze hun mond gehouden hebben. Hoop dat je toch snel met je moeder kan praten. Kan goed zijn hoor dat ze het moet verwerken. Ik merk dat naarmate ik thuis kom met baby spulletjes of boeken dat ze steeds makkelijker beginnen te praten. Ze beseffen denk ik dan pas dat het "echt" is.

Dat vind ik niet zo netjes van haar, moet jij straks wel blij zijn als het hun wel lukt?! Of moet je dat dan ook negeren. Sorrie mijn hormonen kunnen hier niet tegen!

Waarom je dochter onnodig stress geven, ik snap dat niet! Lekker genieten meid! Je kunt wellicht voorzichtig aansnijden dat je het je vriendin verteld hebt omdat ze( je moeder) niet enthousiast lijkt en jij dat zelf wel bent en dit graag met je moeder had willen delen maar dat dit steeds uitgesteld wordt door je moeder terwijl jezelf op hete kolen zit qua enthousiasme of wordt ze dan boos/ verontwaardigt?

Jeetje wat vervelend! Juist mocht het misgaan is het fijn om er met mensen over te kunnen praten.

Ja dat dacht ik ook daarom juist.. baal er enorm van. Maar andere kant denk ik ja pech dan als ze er niet betrokken bij wilt worden. Zij mag hiervoor moeite doen t moet mij juist nu toch geen stress en moeite kosten om dit op te lossen.

Idd, lekker voor jezelf kiezen. Stess is niet goed en al helemaal niet met deze hitte.

Ik had dat in het begin met mijn vader, toen kon het mijn ouders vertelde reageerde mijn ma heel enthousiast en was zo blij terwijl mijn pa heel stil was en niks zei, hij heeft me letterlijk 3 dagen genegeerd tot mijn moeder er wat van had gezegd nu istie er wel aan gewend en istie superblij en zelfs trots hij vind het alleen niks dat ik zo misselijk ben

Aahh je moeder wil je behoeden voor teleurstelling! Heeft ze zelf ervaring met miskramen? En denk dat ze van de oude stempel is dat ze het niet leuk vindt dat je het iemand buiten de familie hebt verteld. Probeer je moeder wat meer bij te betrekken, vraag haar eens of ze mee wil naar de echo of iets dergelijks. Ik ben benieuwd hoe ze daar op reageert.