Drama aan tafel bij het avondeten

Hier vergelijkbare uitdagingen. Echter moet mijn zoontje aan tafel blijven zitten, of hij nu eet of niet. Ik maak er ook geen strijd van.. wil hij niet eten? Dan eet ie lekker niet...( krijgt wel altijd een bakje kale yoghurt als toetje) ze gaan vanzelf wel.weer eten...

Hier ook nog steeds hetzelfde liedje. Soms eet ze wel soms niet. Ze krijgt wel evengoed yoghurt. Als ze een paar dagen achter elkaar niet heeft gegeten dan krijgt ze een potje. Dat eet ze gek genoeg wel. Ooit at ze alles...

Hier is het ook lastig. Bram lust nu veel minder dan pakweg een jaar geleden. Hij krijgt zijn toetje (yoghurt) tegelijk met de rest van het eten. En er zit altijd iets bij dat hij zeker lust. We laten hem soms meehelpen met koken. Op het kinderdagverblijf eten ze warm tussen de middag en daar lust hij meer dan thuis. Dus hij krijgt in elk geval wat verschillende vitamientjes binnen, denk ik dan maar 😅 Bij het ontbijt wil hij ook vaak niet aan tafel komen trouwens. Dat hoeft dan van mij ook niet. Hij wil dan op de bank eten en tv kijken. Dat mag niet. Hij zit dan meestal even op de bank te wachten, en dan komt hij toch aan tafel en dan eet hij wel wat. Dus dat is bij ons thuis goed op te lossen! Maar het avondeten... poeh!

Kindjes (die niet geforceerd worden om te eten) hebben een natuurlijk gevoel voor honger. Hebben ze honger dan gaan ze eten, hebben ze het niet, dan niet. Ik probeer mijn dochter altijd aan tafel te krijgen (wat meestal wel lukt omdat er verder niets interessants in huis is op dat moment) maar forceer haar nooit om te eten. Ik ga het haar verschillende keren vragen of ze bepaalde dingen wilt. Eet ze niet, dan eet ze niet. Rond 2 jaar veranderen hun smaak blijkbaar ook en is het mogelijk dat ze moeilijke eters worden. Ik bied altijd alles nog aan, bvb champignons, soms eet ze het, soms niet. Maar ik blijf het aanbieden... Dit is vaak ook de leeftijd van model zijn, je kind gaat doen wat jij doet en niet wat je zegt. Succes!