😢 Deel je angst topic 😢

Het heeft lang geduurd, maar nu begin ik vertrouwen te krijgen in een goede afloop!!

De hele week verlies ik al bruine afscheiding & afentoe kleinen stolseltjes, gister ochtend had ik een flinke bloedstolsel op mijn toiletpapiertje, ik schrok dus belde de vk, die stelde me gerust dat het kan zijn dat wanneer je ligt, het kan gaan opstapelen. Oke. Maar gister avond, heb ik dik een uur met krampen in bed gelegen.. maar geen of bruin bloedverlies en nu denk ik dat ik mijn symptomen ook minder voel zoals mijn borsten.. morgen avond heb ik echo, hoop dat ik tot dan kan wachten, maar ik ben bang voor het ergste😔

Ik heb sinds vrijdag heel licht bruinverlies met slijmstukjes. Ik ben best bang dat het door zet. Al heb ik wel veel bewogen, gestaan en gezwommen afgelopen week. En ik heb naast bandenpijn geen krampen. De verloskundige zegt dat we moeten afwachten en dat dit bij 30-40% van de zwangerschappen voor komt. Ik hooooop dat het nog gewoon oud bloed is van de innesteling.

Hopelijk zet het niet door en was het oud bloed van de innesteling

Ik was vanmorgen ook een klein beetje bang. Had opeens wat roze slijm met afvegen. Heel klein beetje. Nu niet meer was eenmalig. Kan denk ik ook af en toe voorkomen vooral als je de hele nacht niet na de wc bent geweest. Ik heb donderdag 1e echo ben de dag erna 7 weken.

Zo heb ik het ook gehad. Uiteindelijk miskraam geworden.

Dit stelt me niet echt gerust.. Het hoeft niet foute boel te zijn. Is het bij jou over gegaan in rood bloed?

Heb ik veel gehad bij mijn eerste. Hij is nu 6😅. Kan dus nog goed gaan

Precies dit , zit op mijn eerste echo te wachten maar door de verhalen hier heb ik alleen maar meer stress. Terwijl ik het ook geruststellend vind dat je ergens je ei kwijt kan. Ik ben bijna 5 weken en ben zo blij maar ik zie zoveel berichten dat het veel nog fout gaat bij 8 weken stress ! Nog meer als van stoppen met roken

Poeh mijn hart breekt dit te lezen hoop zo dat het goed gaat bij jullie 🙏🏽🙏🏽 bij iedereen. Natuurlijk 😉

Mijn angst is de verandering in mijn leven... nog vrouwen due deze angst hebben? (Heb wel last van angsten..)

Welke verandering ben je het meest bang voor?

Ik ben een piekeraar, zie al gauw beren op de weg. Daar ben ik nu met hulp mee aan het werk gegaan. Ben niet zozeer bang voor het leven dat verandert, maar vind de verantwoordelijkheid die je vanaf nu eigenlijk al draagt groot en dat brengt ook spanning met zich mee. Ook moet ik wennen aan het feit dat ik überhaupt moeder wordt. Mijn vriend is gelukkig nuchter en maakt zich niet zo'n zorgen. Hij is vooral blij 🙂💙💕

Vandaag een echo gehad. Was 5.2 weken. Twee vruchtzakjes, 1 ervan zag er niet goed uit en konden ze ook niet goed het vruchtje zien. Nou hopen dat het niet allebei eindigd in een miskraam. Over 2.5 mag ik terug op controle.

Zelfde hier.. jaa ik ben wel bang bij ond was het mijn man die een heel grote kinderwens had, ik had dit niet zo .. maar we zijn 10 jaar samen 2 jaar getrouwt .. en dit is zo wat de volgende stap, mijn man is een echte ‘mama’ klinkt raar haha.. ik heb vooral angst voor de veranderingen in mijn leven, ben op dat vlak nogal een angstig persoon want ik heb veel last van angten en veranderingen in mijn leven. Mr dit uitspreken is soms een groot ‘taboe’ .. als je snapt wat ik bedoel.. soms is dit wel moeilijk.. weet niet goed hoe me te voelen.. ik wil t wel andere kant weet ik t ook niet maar mijn man gaat een super papa worden! Ben ik de enige?

Ja het nieuwe leven, verantwoordelijk zijn, misschien niet meer zo vrij.. jaa ik weet het niet zo.. mijn man is een super man en hij steunt mij maar weet dit ook van mij en stelt me gerust. Ben soms wel ‘autistish’ op vlakken van veranderingen.. ‘wat als’

Nee ofcourse ben je niet de enige 😊 Same here! Hoe leuk ik het ook vind (want dat vind ik ook), vind ik dit soort veranderingen ook heftig. En super spannend allemaal. En ik kan me af en toe afvragen; is dit wel echt wat ik wil? Moet ik dit wel doen? Maar ik weet inmiddels dat het bij me hoort en maak me voor mijzelf hierom geen zorgen meer. Ik ben gewoon niet iemand die makkelijk in het diepe springt! Ik weet dat het allemaal vanzelf wel wat gaat groeien en dat het uiteindelijk (ook al komen er moeilijke momenten) goed komt...

Jaa hetzelfde bij mij maar dat is iets dat je moeilijkt uitspreekt .. ik weet niet soms ben ik blij dan weer minder .. ja moeilijk voor mij wel, ik kan het moeilijk loslaten percies.. hele tijd aan denken op een negatieve manier en wil dit niet .. hopelijk word ik wel iets positiever .. heb ik verleden al wel last gehad van angsgedachten. Dit is er ook weer eentje.. maar weet dat het goed komt maar toch altijd die ‘wat als’ dit en dat..

Spannend zeg! Maar het kunnen dus ook nog 2 kloppende hartjes worden? Sterkte met afwachten!

Ik snap het heel goed. Voor ons wordt het de 4e. Het had niet perse gehoeven voor mij, maar mijn man wilde er heel graag nog eentje. Ik herken de gevoelens van soms heel blij, en soms wat minder. En soms de angst of ik het allemaal wel ga aankunnen. Maar eigenlijk is dat toch allemaal ok? Daarom hebben we ook nog bijna 8 maanden om eraan te wennen. Die verschillende gevoelens mogen er allemaal zijn. Misschien zijn ze zelfs wel nodig om straks echt goed voorbereid te zijn...