Zwanger..

Kies wat voor jou de beste keuze is anders hoepelt die maar op jij als mama maakt de juiste keuzes en je red het wel ! Denk er goed over na en neem geen overhaaste beslissingen

Dankjewel voor je berichtje, ik schrijf dit echt met tranen in mijn ogen. Aan de ene kant denk ik, hij mag mij niet dwingen om zo'n keuze te maken, maar ik kan hém ook geen keuze opzadelen.. nog een keer vader worden terwijl je het absoluut niet wilt vind ik net zo erg als een abortus opdringen terwijl ik dat niet zeker wil.. Ik wil voor mezelf juist zsm een beslissing maken, ik wil niet nog langer wachten dan nodig.. het kindje groeit natuurlijk ook door

Volg je mama hart meid! Zoals hierboven aangegeven, hij mag ophoepelen. We hebben in Nederland gelukkig voldoende hulp en zorg. Hoe dan ook red je het zeker weten.. en zodra je je tweede ukkie in je armen hebt, zal je wederom dolblij zijn.. nogmaals; volg je moeder hart!

Dankjewel❤️ Ja dat denk ik ook, maar ik heb zoveel twijfels..

Twijfels zal je altijd hebben bij situaties die je vooraf niet kan schetsen. Hoe dan ook, je tweede wondertje leeft momenteel in je.. Als ik in de zelfde situatie zou zitten zou ik er geen minuut over nadenken. Ik zou het zeker houden en mij focussen op de mogelijkheden.. Komt echt wel goed. En wie weet draait je partner ook wel bij nadat de tweede er is.. de keuze is dan natuurlijk aan jou hoe jij verder je pad wilt bewandelen.. Je bent een vrouw dus ook oersterk. Vergeet dat niet..

Ik zou het houden je hebt meer voor het zeggen en met 6 weken heb je al een kloppend hartje ik denk dat je het erg moet na denken want een kind weg laten halen gaat je heel veel spijt krijgen ik zou er echt heel goed over nadenken

Maar hij was er toch bij toen je zwanger werd? Dus je zadel hem geen keuze op..

Hoe is jullie relatie verder? En hoe is zijn omgang met de baby nu? Je zegt dat hij denkt dat jij het niet aan kan, maar hoe is hij zelf? Is het mogelijk om een gesprek met een soort intermediair of relatiecoach aan te vragen. Dit is niet zomaar een beslissing.

Hij doet er nu al vrij weinig voor. Heb met hem gepraat, hij zegt het is jouw keus als je het wil houden ga ik er niet om weg maar ik wil het eigenlijk niet. Hij vind dat hij de eerste 2 jaar moet kunnen genieten van ons eerste kindje. Ik zei ook, ik kan geen kind weghalen omdat het alleen voor jou nu even niet uitkomt omdat je wilt genieten terwijl ik nu al 100% van de zorg op me neem..

En in de toekomst zou hij dus wel een tweede willen? Volgens mij maar ik ben geen arts, zijn de risico's na een abortus er ook dat je niet meer (makkelijk) zwanger raakt. En als hij er niet om weg gaat... Dan zou ik denk ik vooral het gooien op een stuk communicatie. Hoe kunnen jullie ervoor gaan zorgen dat jullie zo gelukkig mogelijk worden ondanks dat dit niet de juiste timing is? Wat is ervoor nodig, ook qua extra hulp? Dat jij beter in je vel zit? Heb je baat bij extra opvang, zelf een coach ... En ook voor hem natuurlijk. Je hebt nu nog bijna 8 maanden om dit voor te bereiden 😊

Als ik zelf in deze situatie zou zitten, zou ik het houden. Nu ik zelf kijk naar mijn kleintje zou ik het niet over mijn hart kunnen krijgen om zo’n wondertje weg te halen. Kijk naar jouw kleintje en denk na of je dit zou kunnen. Uit jouw verhaal merk ik dat je het zelf wilt houden. Denk ook aan het voordeel dat je kinderen later maar weinig schelen en het voor hen super leuk zou zijn. Dat ze samen kunnen spelen en elkaars beste vriendjes worden!

Zulke dingen snap ik dus echt niet hé, als alles goed mag gaan dan ben je 8 maanden verder als het er is. Dan is dat andere kindje toch bijna 2 jaar. Het is uiteraard je eigen keus, maar zou het zelf sowieso niet weg laten halen.. en daar kan ik je wel 100 redenen voor geven!

Ik verbaas me toch over mensen die zo praten over haar partner. Hij moet en mag haar niet dwingen abortus te plegen, maar hij was erbij toen het gebeurde dus WAAROM in godsnaam mag hij niet meebeslissen?! TS: bespreek het goed met elkaar. Even neutrale omgeving. Hopelijk komen jullie tot een oplossing die voor beide goed voelt. Wat anders ook kan helpen is een afspraak maken bij een abortuskliniek en daar het gesprek aangaan samen. Wees niet bang, zolang er twijfels zijn doen ze niets. Het is echt alleen praten. Zij maken dit vaak genoeg mee en kunnen goed helpen. Zo kan jij en je partner ook normaal een gesprek voeren zonder dat hij onredelijk gaat lopen doen, als dat het geval is. Stay stong!! 💜

Waarschijnlijk is je partner net zo in shock als jij. Dit komt toch onverwachts, ook al ben je er zelf bij. De eerste reactie 'ik wil dit niet' is dan al snel gezegd. Om je relatie zomaar overboord te gooien is ook nogal wat. Ik vind dat niemand jou/jullie kan zeggen wat te doen, die keuze moeten jullie echt zelf maken. Ik kan alleen het advies geven om de tijd te nemen om over de eerste shock heen te komen (ook je partner) en om daarna te bekijken wat jullie gaan doen. Het kan goed zijn dat je partner er anders over denkt nadat dit even heeft kunnen bezinken. Ik las je argument over het kloppend hartje, maar neem vooral geen overhaaste beslissingen waar je later spijt van kunt krijgen. Succes meid ❤.

Nee dan is het andere kindje 12 a 13 maanden

Wist het ww niet meer vandaar dit account... Ik heb nog eens met mijn vriend gepraat, zijn reactie kwam vooral uit eerste schrik.. hij vind abortus alsnog de beste keus maar staat achter mij wat ik kies. Ik heb een gesprek met de verloskundige gehad, niet heel veel mee opgeschoten. Maandag heb ik een echo. Ik ben vooral bang (de zorg komt bijna allemaal op mij neer, overdags werkt mijn vriend de hele dag en savonds vaak nog weg oid) dat ik het niet aan ga kunnen, ik heb het nu al erg zwaar af en toe met mijn zoontje, laat staan met een dreumes er dan nog bij.. ik weet niet wat een kind van 1 ongeveer al kan, alleen dat ze nog totaal niet zelfstandig zijn, en 2 totaal afhankelijke kinderen van mij lijkt me echt zwaar.. Maar aan de andere kant denk ik, ze worden natuurlijk ook ouder en het zal niet zwaar blijven, en tweelingen worden ook groot.

En ik ben erg bang dat ik mijn kindje van nu te kort ga doen..

Wat wilde je bereiken met je gesprek met de verloskundige? Waarom heb je het idee dat je niks bent opgeschoten? Wat fijn dat je vriend wat gekalmeerd is. Ik snap dat de keuze vooralsnog moeilijk is!

Ik hoopte eigenlijk dat ze me een advies konden geven.. dit kunnen ze natuurlijk ook niet, maar ik heb nog net zoveel twijfels als eerst. Ze legde eigenlijk alleen uit hoe een abortus te werk ging

hmm daar heb je ff simpel gezegd niks aan nee. Je kan ook bij je huisarts terecht voor een gesprek mocht dat fijn zijn. Anders kan je online praten met fiom, zij kunnen je misschien iets meer handvaten bieden dan je verloskundige!