Bange voorzichtige dreumes?

Omze dochter is ook geen waaghals. Kijkt de kat uit de boom. Wij zijn blij dat ze niet zo wild en ondoordacht is. Wat is het probleem precies bij jullie? Snap het niet helemaal 😅

Wat heerlijk dat ze uit zichzelf al zo uitkijkt en voorzichtig is, mijn dochter van 13 maanden lijkt nergens bang voor met gevolg dat ze over straat rende en met haar gezicht tegen een parkeerde scooter aan viel. Gelukkig niets aan de hand maar dat moet je ook niet willen. Ze rent soms over de bank. Nu klinkt ze erg losgeslagen, dat is het ook niet haha ze luisterd gelukkig wel goed. Maar als moeder zeg ik juist heel vaak doe nou voorzichtig schat! Het zorgt voor grappige momenten maar ook dat ze dus wat vaker uit balans raakt en valt. Ik heb het idee dat het misschien gewoon bij haar hoort en dat je daar nu vooral blij mee mag zijn

Het is dus met specifieke dingen dat ze voorzichtig en heel bang is. Zo is ze bang met hoogtes.. (hier huilt ze gelukkig niet want ze weet dat ik er dan wel ben en haar altijd help). met nieuwe mensen.. nieuwe omgevingen raakt ze heel erg in paniek. Een voorbeeld: douches van andere mensen. Dan wordt ze oprecht gek en is dan niet stil te krijgen door de ondervloer. Zo is dat ook met structuren zoals zand.. ik heb het idee dat ze daarom té voorzichtig en té bang is. Alleen op ‘ondergronden’ die ze kent is ze volledig haar zelf. Ik vraag me vooral af hoe mama’s hiermee dealen met deze voorzichtigheid en huilbuien.

Awh wat een poppetje 😍😍. Ja.. dit soort gedrag ben ik meer gewend van een baby.. ik was zelf ook een enorme waaghals hahaha.. en de kinderen in mijn familie ook. Ze valt buiten de boot, heel erg, en ik merk dat dat meer te zien is als we naar buiten gaan. Binnen kan ze goed haar zelf zijn en speelt ze goed. Maar buiten lijkt ze voortdurend angstig. Als haar hand al zand aanraakt raakt ze in paniek.. en daarna wil ze zich niet meer verroeren.