De klaagmuur 😑

Nou ik trap af: zit de vlog van nienke plas te kijken over haar derde bevalling. Die meid was gewoon aan het winkelen en druk en vrolijk aan het doen terwijl ze weeën had en nadat de de camera uitzette was de baby er na 7 minuten.. Het is haar van harte gegund en is natuurlijk nummer 3. 2800 gram. Mijn eerste was een hele nacht en dag weeën en na 30 uur mocht ik 1,5 uur persen ik was kapot en klaar met de pijn kreeg een knip, was bijna keizersnede geworden. Baby 3800 gram. Ik ben klein. Nienke is groot. My goodness ze laat het lijken alsof bevallen iets is dat je even tussendoor doet, terwijl ik het best zwaar vond.

De vriend van mijn man heeft samen met zijn vriendin ook een dochter (1 maand jonger dan onze dochter). Continue scheppen hun op over het feit wat hun dochter wel kan, dat hun dochter tandjes heeft, dat hun dochter geen moeilijke nachten heeft, dat hun dochter nooit ziek is, dat hun altijd verse maaltijden maken.. Niet alles is een strijd 🥲 En dan vragen hun zich af waarom het lang duurt om een playdate in te plannen

Pff.. ik herken dit zó. Hier is het dochtertje in kwestie 2 weken ouder dan onze zoon. Hun dochter gaat al bijna naar het gymnasium. Ik kan alleen maar denken: arm kind, er wordt nu al zoveel van je verwacht…

Dat mijn vriend niet zo’n babypapa is wat ik gehoopt had. Dat hij alles maar te zwaar vind en dat zijn leven heel erg veranderd is. Goh, die van mij niet dan 😅. De eerste maanden heb ik als vreselijk ervaren, ik voelde me zo alleen. Het gaat nu beter, maar ik word soms zo jaloers hoe ik sommige papa’s zie met hun kindje..

Pff schoonouders..

Dat iedereen om me heen zegt: je moet je kind gewoon laten huilen snachts. Drie nachten en dan slaapt ze door. Wordt daar zo onzeker van en voel me dan totaal niet gesteund bij nachtvoedingen wat t zwaarder maakt en gevoel geeft dak t verkeerd doe

Dat ik me zorgen maak wat betreft kinderopvangkosten. Ik wil de kleine graag binnenkort naar de kinderopvang sturen, maar maak me enorm zorgen. We leven in een duur huurhuis van €1000,- exclusief alle andere kosten (het huis alleen al is mijn gehele salaris) en daar bovenop een kinderopvang is echt too much. Met alle prijzen die ook stijgen, maakt alles mij enorm onzeker wat betreft financiën. Ik wil heel graag voor een tweede gaan, maar de kosten financieel houden me tegen. Ik denk dan, het werken loont niet. Door het werken zit in een veel te duur particuliere woning en daardoor moet ik oppassen met mijn maandelijkse kosten.

Dat ik me erger aan heel mijn schoonfamilie Omdat ik mijn kind wel goed te eten geef en zij netjes op de lijn ligt... Wordt ik benadeeld omdat ze lichter is dan haar neefje van anderhalve maand ouder. Dat kind eet te weinig, krijgt te weinig aandacht en er wordt niet mee gespeeld.... But in the badguy.....

Ik irriteer me er steeds meer aan dat alles rondom kinderen uitmondt in een wedstrijdje. Mijn tante heeft een kleinkind en is gewoon snel met alles. Continu dat opscheppen met "Oh zij kon al ... toen ze ... oud was hoor"

Ja hier zelfde situatie, alleen ik werk wel parttime, vrijwel zelfde salaris. Toch doordat we wel wat terugkrijgen van de belasting voor de opvang loont het werken nog steeds onderaan de streep. Maar de zorgen over de kosten als we nog een kindje krijgen heb ik ook. En zo irritant dat we meer dan 1000 euro huur betalen voor een huis waar anderen een paar jaar geleden een hypotheek afsloten voor 600 euro per maand.

Ik wil je graag een hart onder de riem steken, hier heb ik ook een vriend die totáal niet van baby’s houdt. Hij vind de babyfase echt verschrikkelijk, dat zegt hij zelf. Hij doet het liefst ook zo min mogelijk en als hij wat doet dan is het met veel gekreun en gesteun. Maar met onze oudste (nu 2,5) doet hij het hartstikke leuk 🥰

Ik wordt wakker met mn dochter samen knuffelen in bed 💕 en ik wil helemaal niet werken vandaag! Ik wil haar niet naar de opvang brengen. Ze is zo schattig ik wil gewoon bij haar zijn en samen een gezellige dag maken. Blegh

Ik wèèt dat manlief sinds heel lang een burn out heeft. Vertrouwenspersoon hielp niet vorig jaar. En ik heb er al alle geduld in dat zijn hoofd vaak omloopt. Maar moet ik hier dan àlles zelf doen??? Wel aan zijn hobbys in de schuur, maar de lege pizzadozen en de zak met vieze luiers konden niet mee?? Soms spring ik echt uit mijn vel. In mijn hoofd som ik op wat ik zelf doe. Het liefst zoveel mogenlijk, maar dat mijn moeder oppasoma is, is echt goud. Want manlief hoeft enkel de door mij afgewassen vaat weg te ruimen, de vuilnis weg te ruimen en eens per week een bak a.d. weg. En zelfs de vuilnisbak sta ik nog weleens te legen. Of een bak aan de weg. En hij maar soms zuchten hoe vol zijn hoofd is. En de zaterdag met Teun ook nog veelal op mij schuiven. Zondag start hij wel met Teun en mag ik blijven liggen. Zelf heb ik epilepsie en kan geen 40 uur werken. Ik werk naar wat ik kan, zon 14 uur als huishoudelijke hulp. Ik heb soms al genoeg aan mezelf. En meneer soms ook nòg meer eigen tijd vragen in het weekend... Evenweerklaarmee...

Nog een iets om over te klagen: schoonouders hebben gisteren opgepast en zeiden dat onze dochter 2x diarree heeft gehad. Kan gebeuren. Totdat ik vandaag erachter kwam dat hun de meegegeven melkpoeder niet eens hebben aangeraakt. Wat hebben ze nou gedaan een oude melktorentje, die weet ik veel hoelang daar staat, gegeven 🥲

Mijn schoonmoeder verwijt me dat ik doe alsof onze dochter mijn kind is (duh 🙄) omdat ik haar o.a. bij de start vast heb als we bij ze op visite zijn. Zoiets heet hechting en genieten van het kindje dat al zo zo snel groot wordt… Ze zeggen dat het goed is voor haar hechting als ze ook tijd met andere mensen door kan brengen. Onze dochter gaat 3 dagen naar de opvang, speelt hartstikke leuk met de leidsters en andere kindjes. Mijn schoonouders komen nooit op visite en verwachten ondertussen dat we haar wel bij ze afzetten om hele dagen op te passen. Hoe dan!? Ze kennen haar helemaal niet!

Pfff wat heb ik met je te doen met zulke mensen. Mn nekharen gaan ervan overeind staan. Mijn ouders, die ervaring hebben met meer kleinkinderen, zeggen uit zichzelf als we elkaar zien van nou wacht maar even, laat haar eerst maar even wennen als ik haar wil overhandigen. Die snappen dat het voor zo'n kleintje even wennen is. Vreselijk als mensen je iets gaan opleggen of afdwingen.

Nou hier ben ik dan met mijn klagen op de vroege zondagochtend. Ik word zo ontzettend gefrustreerd van mijn schoonmoeder. De frustratie is al aanwezig vanaf de geboorte maar heb het tot nu toe elke keer kunnen wegslikken maar nu begint het toch over te lopen. Mijn vriend en ik hebben gewoon paar dingen duidelijk besproken met alle opa’s en oma’s: - niet kussen op de mond (vinden wij niet nodig) - niet om de haverklap cadeaus (willen geen over verwend kind) - geen bemoei met onze manier van opvoeden, advies altijd welkom maar niet je eigen mening door drammen. Ze houd zich aan geen van alle… ze kust ons kind gewoon op de mond ondanks dat wij al meerdere keren haar aangesproken hebben en vorige keer met de koortslip gewoon een kus op haar voorhoofd … ik ben toen als een achterlijke met water en zeep aan de slag gegaan. Wij zeggen we willen geen cadeaus met Sinterklaas dit jaar want we willen liever dat ze mee doet met cadeaus tijdens kerst omdat ze het nu toch nog niet begrijpt. En ze haalt als enige oma toch weer cadeaus en zodra ik zeg dit hebben we liever niet krijg ik het antwoord “doe het lekker toch!” Uitgelegd waarom we dit verwennen liever niet willen dan krijg ik terug ik ben oma en ik wil haar verwennen. Kijk ik snap dat een oma haar kleinkind graag verwend dat snap ik en is ook niet erg maar elke week een cadeautje en dan nog dure dingen ook vind ik niet nodig… En ze heeft zeker ook een duidelijke mening over wat wel en niet goed doen. Ze passen elke maandag de hele dag op en dan toch ook verwachten dat ik elke weekend een gaatje vrij hou voor hun zodat ze voor ons kindje kunnen langs komen en dan ook echt alleen voor haar want er word niet eens aan eigen zoon gevraagd hoe het gaat met hem.. Heerlijk zo even te klagen op de zondag ochtend en misschien hebben jullie nog tips om hier mee om te gaan.

Pfff… heb nu al geen zin in de kerst… mijn familie kan dit jaar alleen 1e kerstdag vieren. En mijn schoonfamilie eist al jaren dat we 1e kerstdag bij hun vieren, omdat mijn schoonvader de dag na 2e kerstdag moet werken en dan al om 3/4 dochters uit zijn bed moet. Toen we het een paar jaar terug aan hadden gegeven dat we 2e kerstdag bij schoonfamilie zouden vieren was het huis te klein en werd ik voor weet ik het wat allemaal uitgemaakt en was mijn schoonmoeder weer enorm in het slachtofferrol gedoken. Zie nu al op tegen het vertellen dat we 2e kerstdag bij hun gaan vieren😖 Zo paste mijn schoonmoeder eerst ook standaard op de woensdagen op mijn dochtertje bij ons thuis, er is het een en ander gebeurd waardoor ze nu niet meer oppast en onze dochter tot (als het goed is) februari bij een gastouder zit en dan van februari naar de kinderopvang gaat. Ze heeft het super erg naar haar zin met de andere kindjes, maar mijn schoonmoeder zit nu iedere keer zielig te doen over hoe ze haar kleinkind mist enzo. Toen ze nog wel oppaste was het iedere keer dreigen dat ze niet meer zou oppassen als we iets niet deden wat zij wilde. Dus we liepen enorm op eierschalen. Ben zo blij daar vanaf te zijn nu. Manlief zegt alles met een korreltje zout te nemen, maar ik wordt er niet goed van. Ook dat continue verbeteren over hoe wij ons kind opvoeden. Zoals gisteren ook weer (ze waren hier om Sinterklaas te vieren) mijn dochtertje is al iets meer dan een week verkouden. Drinken gaat daardoor niet super goed. En hebben haar om die reden een tijdje pap in de avond gegeven, want dat ging wel even een tijdje er goed in. Mijn schoonmoeder kreeg hier lucht van(bedankt manlief🙈) en die zegt meteen: ja, maar ze is die melkvoeding ook gewoon zat. Je moet haar andere dingen gaan geven en minder melkvoeding. Mijn dochter krijgt fruithap, brood en eet savonds met de pot mee. Ja, ze krijgt nog 4 flessen, maar ze drinkt ze meestal niet allemaal leeg. Als je het bij elkaar op telt zit je op ongeveer 3 flessen alleen dan verspreid over de dag in plaats van 3 vaste momenten. Ander soort drinken vind mijn dochter ook niet echt interessant, over neemt ze een paar slokjes van en dan is ze er alweer klaar mee. Dus als ze met die 4 flessen tenminste wel genoeg vocht binnen krijgt maakt het mij niet uit.

Mijn schoonvader klaagt continu dat hij zijn kleinzoon zo weinig ziet. Doet zelf geen enkele moeite om hem te zien. Verwacht dat iedereen, dus ook een baby van 9 maanden, zich aanpast aan zijn schema. Als hij uitgenodigd wordt, dan kom hij gerust 2 uur later. Gister vierden we sinterklaas en hij is niet eens komen opdagen. Kerst wilden we vroeg inplannen, maar dat vond hij te vroeg. Heeft vervolgens al allerlei plannen gemaakt en verwacht dat wij ons weer aanpassen aan wanneer hij kan. He-le-maal klaar met die vent. Er zijn zoveel rare dingen gebeurd met hem. Bij elk belangrijk moment, al sinds de start van de relatie met mijn man, drukt hij zijn negatieve stempel. Wat mij betreft, is hij niet meer welkom en mijn man neigt daar intussen ook naar.

Sorry maar wat is er mis met die opmerking van je schoonmoeder?