Krijsen in de supermarkt

Ik geloof dat we langzaam aan de peuterpuberteit beginnen hier. Normaalgesproken is boodschappen doen geen probleem. Misschien was ze ook moe, maar ze zag aardbeien en wilde die (ze kan aardbei zeggen) dus ik legde ze in de winkelwagen waarin ze zat. Ze had verwacht dat ze meteen een aardbei kon eten en begon te krijsen zich uit het zitje te wurmen. Ze gooide een speeltje dat ze vasthad op de grond. Ik zei nee mama moet eerst centjes betalen (alsof ze dat snapt) en ze bleef maar krijsen. Ik moest nog m'n hele rondje boodschappen doen en ze stopte niet. Voor ik zelf moeder was vond ik het altijd asociaal als mensen hun kind eten gaven voordat ze hadden afgerekend. Bij het brood leek het me een goed idee om haar toch maar een kleine krentenbol te geven, puur om haar stil te krijgen, want ik had inmiddels al een geïrriteerde blik van een man ontvangen. Na haar krentenbol bij de kassa begon ze weer opnieuw. Ik vind ik lastig ik wil haar eigenlijk niet altijd haar zin geven en leren dat we eerst moeten betalen. Maar of het realistisch is om dat geduld van een kind van 1,5 jaar te verlangen.. Hoe gaan jullie hiermee om? Gewoon laten huilen tot ergernis van andere mensen of een quick fix?