4 Reacties

één jaar geleden

Je bent vast niet de enige die wel is ruzie heeft bij zijn kind. Maar het is al goed dat je er bewust van bent toch en het de volgende keer wellicht anders aanpakt. Ik ben afgelopen januari gescheiden maar daarvoor hadden we ook vaak geschreeuw naar elkaar door dat we niet op één lijn lagen. Maar probeerde er wel altijd rekening mee te houden dat we dit deden als het kind bijvoorbeeld weg was na de opvang. Je kan bijvoorbeeld even zeggen van we praten hier later over nu niet en je partner erop wijzen wat voor impact dit kan hebben op een kleintje. Meestal ben je niet bewust ruzie aan het maken op dat moment maar is dat een frustratie die opkomt. Vorige week was ik nog zo gefrustreerd dat m’n zoontje niet wilde slapen na 10 pogingen terugleggen op bed dat ik ook even me stem verhoogde achteraf ook spijt van en nu probeer ik dat gewoon niet meer te doen. Maar het komt goed en dat je hierdoor moe en gefrustreerd is normaal dit zal elke moeder wel is hebben als het maar niet structureel wordt het schreeuwen en je kindje gewoon jullie liefde merkt toch 🙌🏻🥰.

één jaar geleden

Ruzie hoort erbij. Niet leuk natuurlijk maar zo laat je je kind zien dat je je gevoelens uit. Wel belangrijk om dan ook te laten zien dat jullie het goed maken. Misschien kan je kindje een weekendje uit logeren. Dat helpt hier altijd wel, even tijd voor elkaar zonder het moeten zorgen voor een kind.

één jaar geleden

Ja en zelfde liedje ook tegen elkaar stem verheffen waar zij bij is. Verschrikkelijk daarna voel ik me altijd schuldig, maar in de heat of the moment kan ik zijn bloed wel drinken en vind ik het moeilijk rustig te blijven. We proberen nu wel als we weer eens woorden hebben elkaar te attanderen van doe rustig. Dat lukt soms.. Half..

één jaar geleden

Hier niet echt ruzie, soms eens wat frustratie. We hebben de cursus OuderTeam gedaan in de zwangerschap en daar hebben we echt veel bewustwording gekregen hoe je als partners, ouders en individuen met elkaar om gaat in deze nieuwe situatie. Als ik de topics hier soms lees, kan ik me bijna niet voorstellen dat je zo een relatie wilt/kunt hebben. Anyways, als we thuis de struggles hebben, dan trekken we gelijk ergens aan de rem. Óf een van ons gaat lekker even iets voor zichzelf doen. Óf we plannen juist tijd samen. Óf we zorgen dat we samen in huis met de kleine meer ruimte in ons hoofd hebben. Wij hebben in ieder geval de conclusie getrokken dat wat er was nu even niet kan. En dat helpt ons om concesssies te doen, begrip voor elkaar te hebben en elkaar de ruimte te geben.