Beval verhalen

Heel veel succes nog met de laatste loodjes!

Aller eerst, alle moeders die al bevallen zijn, gefeliciteerd!! Ten tweede vraag ik mij af of er tussen deze moeders ook Vbac bevallingen zitten en hoe dit gegaan is. Is het gelukt, hoe is het gegaan, is het (helaas) toch een keizersnede geworden etc. Ik hoor het graag. Ik zou namelijk ook graag na mijn vorige keizersnede omdat onze dochter in stuit lag, vaginaal willen bevallen.

Daar ben ik ook wel benieuwd naar. Vorige keer ook keizersnede gehad na niet gelukte inleiding. En wil het nu vaginaal proberen. Ben nu 39+1 dus ben af aan het wachten tot het begint. Zo benieuwd of het nu wel vaginaal lukt

Yes ik! Mijn 2e bevalling was een vbac. De weeën begonnen spontaan met precies 40 wk en de bevalling zette vlot door na het doorprikken van de vliezen. Helaas dipte de hartslag van de baby tijdens het persen en is mijn dochter met de vacuümpomp gehaald. Ik ben nu zwanger van de 3e (38+6) en hoop op een vbac2 😊

Ik!☺️ Vorige bevalling was een keizersnede ivm stuitligging. Deze keer ben ingeleid na langdurig gebroken vliezen (m’n bevallingsverhaal staat in het geboortetopic) Het begin duurde erg lang maar uiteindelijk van 7 naar 10 cm ontsluiting in 45 min en toen vaginaal bevallen van onze dochter.

Aah fijn om te horen dat het goed gegaan is. Hoe ben je ingeleid, balkonnetje, pilletjes?

Hoop het ook voor je 😊

In eerste instantie met pilletjes, dat duurde te lang. De volgende dag heb ik een ruggenprik en een infuus gekregen, toen ging het beter☺️

Ik heb een vraag voor de dames waarbij de bevalling natuurlijk is begonnen. Hadden jullie de dag voor de bevalling al “klachten” of merkte jullie niks totdat de weeen bijvoorbeeld spontaan begonnen?

Ik ben de dag voor de bevalling nog op verjaardagsvisite geweest, nergens last van gehad. Die avond seks gehad (met de bedoeling op te wekken), meteen daarna slijmprop verloren en stijve onderrug, die nacht om een uur of 3 wakker met echte, regelmatige weeën.

Ik ben nu 39+1 en ik hoop zo dat de baby snel komt. Ik ben zo benieuwd naar hem en ook een beetje klaar met de zwangerschap.. bedankt voor je verhaal. Nu hopen dat het net zo begint bij mij. Ik voel namelijk ook nog niks geks

Bij mijn eerste is de bevalling natuurlijk begonnen. Helemaal geen voortekenen. Ik moest snachts rond 04:00 uur gewoon plassen, zoals ik wel vaker deed, en kwam er toen achter dat ik kleine beetjes vruchtwater verloor (lichtroze vocht).

Ik had 30 januari ingepland keizersnede maar 28ste had ik krampen toen belde ik de spoed en hij stuurde gelijk ambulance en dan kreeg ik infus op mijn arm toen ik ziekenhuis was zei de dokter ik moet opgenomen en de kamer gebracht toen lag ik in de monitoren toen zeide de verpleegster en verloskundige we gaan effe overleggen komen we 1 uur later terug en dan kwamen ze 1 uu later terug en toen zeiden ze dat ik moet naar de ok om 01:45 werd ze geboren met de keizersnede 37 weken en 4 dagen oud en toen terug de kamer waren de kinderarts zei dat haar glucose te laag was en spoed naar kinderafdeling ging ze 2 dagen lang toen kwam ze weer terug 1 dag later mogen we naar huis 1 nacht in ons huis kunnen slapen en dan volgende dag kwam de verloskundige ze zegt dat ze geel zach bij haar en dan naam ze bloed af van mijn dochtertje krijg ik eind van de middag te horen dat moeten we naar ziekenhuis onder de blauwe lamp ik hoop dat we morgen naar huis mogen en niet meer naar ziekenhuis komen en genieten van mijn kraam tijden en van mijn kindje

Ik heb gehoord dat pilletjes en infuus niet mag want ze zijn bang dat het litteken scheurt. Ik zou het met een ballonnetje moeten doen (als het zou moeten). Heel apart over het litteken, want ze weten niet hoe mijn litteken hersteld is en hoe het er nu van binnen eruit ziet. Kun je nagaan dat ieder ziekenhuis weer anders is.

Dat was bij in eerste instantie ook gezegd inderdaad. Met de pilletjes konden ze het heel rustig opwekken. Zat wel heel veel aan de ctg

Achteraf gezien heb ik me die dag al wel heel onrustig gevoeld, maar ik ben nog overal heen geweest op de fiets. Aan mijn lichaam kon ik dus niet echt iets merken vooraf.

Ik ben gisteren bevallen van een jongen Loàn! 40+1 . Ons eerste kindje, een snelle bevalling zonder pijnstilling. Vond de bevalling zelf 'goed' te doen. Helaas was ik binnen in mijn vagina gescheurd waardoor er zwelling ontstond en ik alsnog naar de ok moest. Ik ging thuis weg met 4cm ontsluiting en ben 3u later in het ziekenhuis al bevallen. Even bijkomen en dan volop genieten

Ik had de dagen er voor geen klachten. Wel heb ik in de 2 dagen ervoor tegen meerdere mensen gezegd dat ze eerder zou komen. Zo “voelde” het. Maar daar bedoelde ik niet met 36 weken mee 😅

Eergister bevallen van mijn meisje Luna. Donderdag middag is er een ballonnetje geplaatst, vrijdag ochtend had ik om 7uur al 4cm ontsluiting alleen mijn baarmoedermond lag nog te hoog waardoor ik elke 2 uur een tabletje moest nemen. Diezelfde avond begonnen de weeen steeds regelmatiger te worden en rond 2 uur snachts werden mijn vliezen gebroken met 5cm. Hierna ging het erg snel en werden de weeen steeds intenser waardoor ik om een ruggenprik vroeg, deze kreeg ik om half 4 met 6/7 cm , wachtende op het effect werd de pijn steeds ondraaglijker en kwamen we tot de conclusie dat de ruggenprik niet goed was gezet dus niet werkte. Hierdoor was ik super angstig en had paniek aanvallen door de pijn. Uiteindelijk is het gelukkig heel snel gegaan en is mijn meisje om 06:14 geboren na 44 minuten persen. Ik kan er nu wat nuchterder over nadenken gelukkig. Maar respect voor alle vrouwen die dit vrijwillig zonder pijnstilling doen. 💗

Gisteren was ons zoontje Eddie geboren! Zondagavond had ik een soort weeënstorm van veel weeën na elkaar binnen twee uren. Ik was juist aan het denken om naar ziekenhuis te gaan toen die stopte. Dan verder niks tot maandagavond hetzelfde was begon. Maar deze keer voelde ik een pop in mijn buik, precies alsof een ballon was geprikt. Dan liep het water uit en wij waren vertrokken! Na halfuur aan de monitor had ik 4cm ontsluiting. Rustig in de verloskamer geïnstalleerd maar ik had al het gevoel dat het niet lang ging duren. De vroedvrouwen hadden geen haast, ze dachten dat het nog de ochtend ging duren. Ik was effkes in de bad gaan liggen om de rugpijn te verminderen en toen zijn mijn weeën van aarde veranderd. Mijn man heeft de vroedvrouw gehaald en ze wou rustig een lavament prepareren, een infuus steken, enz. Ze heeft eerst een vaginale onderzoek gedaan en ik hoorde zegen 'oei, zijn hoofd is er al!' Dan was het ineens rap rap de gynaecoloog halen, de monitor aansluiten en blijven persen! Twee uurtjes later lag ons jongetje op mijn buik. In totaal maar 5 uren van het begin van de weeën thuis tot hij er was.