Onaardig naar mijn vriend/ ongepland zwanger :)

Niet herkenbaar, maar ik vind je gevoelens wel heel begrijpelijk. Het enige wat ik je mee kan geven is: blijf met elkaar in gesprek (desnoods met een professional erbij). Dat hoeft niet zo serieus en zwaar als het klinkt, maar het is wel belangrijk om met elkaar in contact te blijven en eruit te blijven komen samen. Desalniettemin begrijp ik heel goed waar jouw kritische noot vandaan komt en in combinatie met de zwangerschapshormonen is het logisch dat je wat negatieve gevoelens hebt jegens je partner.

Ik stuur je even een vriendschapsverzoek, vind je dat goed?

Bedankt voor je berichtje en je advies 🙏

Ja hoor dat is goed ✨

Hi! Persoonlijk voor mij niet herkenbaar maar je verhaal komt op mij over alsof je al langere tijd meer een vriendschappelijke band voelt met je partner en dat je nu vast zit in een relatie waar je over twijfelt? Jullie “moeten” natuurlijk niets. De zorg voor een kind kan je samen ook op een andere manier invullen zonder echt bij elkaar te zijn. Ik snap heel goed dat mensen bij elkaar willen blijven voor de kinderen alleen ben ik het daar niet zo mee eens. Ben zelf opgegroeid bij ouders die jarenlang in een ongelukkig huwelijk zaten waarvan ik denk dat wij beter af waren geweest als ze uit elkaar waren gegaan. Je eigen geluk is immers net zo belangrijk.

Ik vond het wel opeens heel definitief na de test. Wat ik aan de ene kant heel fijn vind maar aan de andere kant ook wel beetje spannend, zo van ja we zitten dan wel echt aan elkaar vast (in welke vorm dan ook). Dus kan me voorstellen dat jij dat ook hebt en alles waar je op focust zie je dan alleen nog maar, dus dat helpt dan natuurlijk niet. Wellicht dat met iemand praten idd goed idee is, volgens mij kom je daar alleen maar sterker uit

Heel erkenbaar. Ik ben nog meer gefrustreerd op hem dan anders maar durf ook wel uit te spreken waar ik me in frustreer naar hem toe. Of de twijfel ooit weg zal gaan, geen idee maar zolang wij kiezen om er samen voor te gaan ga ik me hier ook echt blijven voor inzetten.

Verliefd of niet ik denk dat een zwangerschap toch echt wel voelt als: 'en nu zit ik voor altijd aan de ander vast' wat ook voor 100% klopt. Dat kan een heel benauwend gevoel geven. Ik ben zelf gescheiden van de vader van mijn zoontje, maar zelfs dan blijf je altijd aan elkaar vast zitten want je blijft samen ouders van een kind. Dus ik begrijp je helemaal. En dan nog de hormonen die zorgen voor extra opvliegend heid... Voor deze zwangerschap irriteerde ik me nooit aan mijn huidige vriend, nu elke dag. Gelukkig is hij heel geduldig maar hij heeft het zeker niet makkelijk!

Deels herkenbaar. Bij de eerste waren wij 6 jaar samen maar woonden wij bijv nog niet samen. Ieder ons eigen leven vonden wij wel prima, lekker ons eigen ding doen. We wilden heel graag een kindje hoor, maar met de huidige woningmarkt wisten we ook niet zo goed hoe en wat. En toen diende zoon zich aan, waardoor mijn vriend bij mij is ingetrokken. Een hele aanpassing en tijd om te wennen kregen we niet, want 2 dagen daarna beviel ik onverwacht al (met 32 weken). Maar, gek genoeg, ik had het niet anders willen hebben. Het klopte gewoon op deze manier. Ik snap je angst en 'koudwatervrees' dus echt wel. Een kindje is enorm definitief, ik heb geloof ik de eerste 3 dagen ook gedacht 'wat hebben we nou toch weer gedaan' 😅🤣. Nou ja, fast forward, we zijn 9 jaar samen en geregistreerd partners sinds feb en nr 2 komt eraan. Blijf idd in gesprek met elkaar, want elkaar kwijtraken na een baby is heel makkelijk door slaapgebrek, hormonen, verschillende persoonlijkheden.

Het lijkt net of ik me eigen verhaal aan het lezen ben ! Vergeet niet dat je nu struggelt met hormomen je kan spontaan je vriend niet meer luchten(letterlijk) of zien. Ik heb dit ook en hij wilt het kind opeens niet en is heel onaardig tegen mij en negeert me om druk op me te leggen om het weg te halen wat ik absoluut niet ga doen. Maar goed anyways je bent overwhelmed op dit moment ..laat het allemaal voor wat het is nu focus op jezelf en je baby en met de tijd ga je er achter komen wat je gevoelens tegenover hem precies zijn! Sterkte 🤍

Zeker herkenbaar! Wij woonde ook nog niet samen en zijn lekker apart blijven wonen. Ik vind het heerlijk samen met mijn kindjes. Hij is ongeveer 3 tot 4 dagen per week betrokken bij het gezin, zijn familie ook. Maar ik ben ook 3 dagen per week alleen met de kids en dat gaat heel goed. Een relatie gaat voor ons niet werken…. En ik ben super dankbaar dat we nog nooit 1 x ruzie hebben gehad waar ons kindje bij is. Af en toe weleens een meningsverschil op app. Maar voor de baby willen we het beste ❤️

Ik ervaar hetzelfde en wel met de twijfel erbij of ik het kindje wel echt wil houden. Ik heb er al een van 3 uit een vorige relatie en had daarna nooit meer een kinderwens.. Weet niet goed hoe ik mij moet opstellen naar mijn vriend toe want hij is wel heel geduldig en begripvol.

Dankjewel en jij ook veel sterkte 🙏✨

Sterkte pinkkiee en ik hoop dat jij en je vriend erover kunnen praten samen 🙏