Grenzeloos

Ik herken dit niet van onze dochter, wel vanuit mijn werk. Het kan een teken zijn van overprikkeling, waardoor ze overactief kunnen worden. Zijn er veel dingen die voor prikkels zorgen op het moment?

We zijn momenteel met vakantie wat wellicht meespeelt… Het is ook een jongetje met een druk karakter maar heb zelf het idee alsof het volledig uit de hand loopt 😅

Herkenbaar bij ons zoontje van 20 maanden... Wij noemen hem ooit wel eens "bezeten" 😂 Hij is altijd al erg actief geweest, zit geen seconde stil en wil alles, maar dan ook alles zien en ontdekken... In de avond word het bij ons vaak nog erger, nog drukker, nog meer streken, en nog veel meer grenzen opzoeken. Ik wijdt het altijd aan vermoeidheid, einde van de dag en door zijn karakter absorbeert hij echt onwijs veel prikkels op een dag (en dan hoeven we echt niet heel gek te doen) Mogelijk werkt jullie vakantie nu mee aan zijn gedrag en dat dit nog erger is dan je gewend bent... Vandaag was ons zoontje even uit mijn zicht en ik was hem kwijt... Traphekje was open dus meneertje zat boven op de badkamer met de toiletborstel de wc-pot schoon te maken 🙈 En zo was ik laatst heel snel een romper pakken boven en bij terugkomst was meneer op het keukeneiland geklommen, had de kraan opgezet en was met het vaatdoekje (zonder uit te wringen uiteraard) het aanrecht aan het schoonmaken 😂 Helaas geen tips... 😉

Haha fijn dat er wel herkenning is 🙈 Vind het een vermoeide periode, niks maakt indruk. Hoe pak jij dit aan? Wij stellen zeker wel grenzen maar het lijkt hem niks te interesseren. Hij kan ook echt geen tel stilzitten dus zitten tijdens een maaltijd is ook van korte duur, ook daar hanteren we gewoon de regel dat je blijft zitten totdat we allemaal klaar zijn. Dan moppert meneer al flink aan tafel 😅

Ik kies wel echt mijn "gevechten". Als ik op alles moet reageren dan ben ik aan het einde van de dag doorgedraaid 😂 Wat je bijv. schrijft over je zoontje met de wc-rol? Dat zie ik echt als streek... Ik zou hem zeggen "nee, dat doen we dus niet" bij zijn handje pakken en meenemen naar een andere ruimte. Als jij moppert dan moppert hij maar maar hij gaat wel gewoon mee, reageer daar dan verder niet op. Ik reageer vooral op situaties die echt niet kunnen of gevaarlijk zijn. Mijn zoontje klimt steeds op een barkruk, gaat er op staan of vanuit daar hangen op het aanrecht. Ik ben daar wel heel duidelijk in. Of hij gaat gewoon zitten of hij gaat er vanaf. Ik ga dan wel altijd op zijn hoogte zitten, kijk hem aan en zeg " kijk eens naar mama" en spreek hem dan wel streng toe dat als hij niet gaat zitten, hij van de barkruk afgaat... Vervolgens doet hij het weer want zo is hij dus 😂 maar dan gaat hij er ook af... dan ben ik wel consequent... vervolgens wil hij dan nog vaak een aantal keren proberen om toch erop te klimmen maar dat laat ik dan niet toe... En, ik heb hem vorige week voor de eerste keer in de hoek gezet haha... dat maakte wel indruk... maar tja, vandaag dreigde ik er mee als hij iets nog een keer zou doen en toen liep hij er vervolgens zelf heen en ging met zijn handjes over elkaar in de hoek staan 😂😂😂 Het komt vast goed... Geduld hebben, honderden keren herhalen, afleiden en je "gevechten" kiezen... en af en toe er maar mee proberen te lachen 😉

Ja herkenbaar bij onze dochter. Maar dat doet ze eigenlijk altijd als ze heel moe of overprikkeld is. Dus bijvoorbeeld aan het einde van de dag na het eten. Dan gaat ze als een speer door het huis rondjes rennen. Ken het nog van mijn jongens toen ze kleiner waren. Maar gewoon uit het niks herken ik het niet. Dan zou je indd kunnen denken aan overprikkeld. En deze leeftijd zoeken ze ook wel de grenzen op hoor!

Ik reageer even op het eten. Is zoontje is ook vrij actief met af en toe het concentratie vermogen van een goudvis, dus stil zitten aan tafel is ook niet echt realistisch. Wij hanteren de regel dat eten aan tafel blijft en gebeurd. Maar hij mag wel tussendoor van tafel als wij nog bezig zijn. Ik weet niet hoelang jullie over het eten doen, maar half uur stil zitten door een dreumes is al lang :) En ze zijn ook nog steeds alles aan het ontdekken, zowel acties als grenzen. Ik kan me best voorstellen dat het voor een dreumes heel mooi is om te zien hoe al dat wc papier van een rol af gaat. En dan vervolgens al het wc papier in stukjes te scheuren (ja hoor, dat gebeurd hier ook ;)) Het is gewoon herhalen , uitleggen, herhalen en nog meer geduld. Misschien kan je hem bij bepaalde dingen betrekken? Of aangeven wat hij el mag doen ipv alles niet? Voorbeeld: Wij hebben steentjes in de tuin en die zijn natuurlijk leuk om mee te spelen en te gooien. Maar ik wil ze niet in het gras of de moestuin hebben. Dus ik zet dan een emmer neer en dan mag hij ze daarin gooien en dat gaat meestal goed. En ja, dat moeten we ook wel eens herhalen. Als hij echt niet luistert is het klaar en halen we hem uit de situatie. Oké, iets langer bericht dan gepland. Misschien kan je er wat mee :)

Herkenbaar! Bij mijn zoon helpt het om veel naar buiten te gaan, zwemmen, klauteren, wandelen etc. Hij moet echt zijn energie kwijt. Als we dan weer binnen zijn dan is hij een stuk rustiger, geduldiger en beter te instrueren.