Ik ben twee en ik zeg nee

Herkenbaar en een teken van een hele gezonde normale ontwikkeling 😌 Het gaat dus niet zozeer om zijn gedrag maar meer wat het bij jou triggert en hoe je daar het beste mee om kan gaan. Probeer jezelf er aan te blijven herinneren dat je zoontje dit alles niet doet om te manipuleren, dwars te liggen of ‘vervelend’ te zijn, hij heeft nog geen impuls controle en kan simpelweg zijn emoties nog niet reguleren en heeft jou (jullie) nodig om hem daarbij te helpen. Hoe moeilijk het soms ook is, kalm blijven is wat nodig is en waarmee je hem helpt. The louder his behavior, the calmer you need to be. En als je je eigen geduld af en toe verliest is dat ook gewoon menselijk, belangrijk is dan om je excuses aan hem aan te bieden, dat dit niet is hoe je wil reageren, dat het niet zijn schuld is en dat je je best zal doen om de volgende keer kalm te blijven. 🙏🏼

Heel veel herkenning! Hier wordt ze boos als ze uit de kinderstoel wil, of als iets niet mag. Als ze niet mag ontbijten met een ijsje, niet de paaseitjes mag in de winkel, etc. Ze gaat dan op de grond liggen huilen en schreeuwen. Consultatiebureau zegt dat ze gewoon erg veel temperament heeft. Het schijnt te helpen dat je benoemd dat je ziet dat ze boos/verdrietig zijn. Ik merk daar zelf nog niks van, want ze schreeuwt en huilt zo hard dat ze me niet hoort. Verder heb ik geen tips voor je, ik hoop dat het snel overgaat🤪

Zo herkenbaar, ben hardop aan het lachen haha. Onze dochter wil alles, maar dan ook alles zelf doen en o wee als je helpt. Ze is opeens een kei in treuzelen, drentelen, niet luisteren, overal uitvluchten voor verzinnen om maar niet hetgeen te doen wat verlangd word. Vaak heb ik geduld, maar we stellen wel een grens. Je mag nog 1x dit en dan gaan we naar de auto bijvoorbeeld. Daarna luistert ze natuurlijk niet en word ze boos als je de "consequentie" uitvoert. Opvallend genoeg vertoont ze vele malen minder van dit gedrag bij de opvang en bij de opa's en oma. Bij mijn man is het ook minder, maar bij mij is het echt vaak. Alsof ze na zich een dag gedragen helemaal los gaat en op alles tegengas geeft. Is dat herkenbaar bij anderen? Of tips wat ik kan doen?

Herkenbaar en ook het stukje schreeuwen. We zijn ook maar mens en een uitval na de zoveelste waarschuwing is niet leuk, maar soms wel nodig. Enige wat ik kan delen is de herkenning en toch elke minuut weer geduld, liefde en corrigeren aanbieden. Ze zijn 2, alles willen ze leren en dat is heel zwaar. Ze weten het niet en leren van ons. Je komt er wel doorheen

Ook hier herkenbaar! Ons zoontje is sinds een paar weken ook echt een draak en ook ik verlies soms mijn geduld hierin... Hij zoekt echt alle grenzen op, tijd rekken en vanalles verzinnen om maar niet te doen wat ik wil. Daarnaast is hij de laatste tijd ook een kei in bepalen... Bepalen waar ik moet zitten, zijn knuffel op de grond gooien en zeggen dat ik het op moet rapen etc etc. We stellen wel duidelijk grenzen hierin en ja dat gaat dan weer gepaard met driftbuien... Consequent blijven denk ik zo, denk dat je daar het meeste mee wint! Hoop ik dan maar 😂

Ik heb geen tips helaas maar heb wel gelezen dat ze dit gedrag vaak laten zien bij de persoon waarbij ze zich het veiligst voelen zeg maar . Vaak is dat mama . Dat is wellicht een en verklaring dat het bij jou vaak gebeurt

Ook heel herkenbaar! Sinds een week ook een draak in huis. Niet meer in z’n stoel willen eten, niet meer aangekleed willen worden, niet meer uitgekleed willen worden. Bij alles wat meneer niet wil: schreeuwen, huilen, slaan en zich op de grond gooien. Merk dat het geduld bewaren voor mij af en toe ook echt lastig begint te worden! Krijg vaak de tip om te benoemen: mama ziet dat je boos bent etc maar ik heb niet het idee dat hij dat hoort. HELE lastige fase dit!

Heeeeel herkenbaar. De pubertijd is hier sinds een week begonnen 😂 ook met naar bed brengen is het sinds 2 dagen ineens drama. Echt op zoek hoe ver ze kan gaan. Pittig hoor

Ik sluit mij aan bij het feest der herkenning: 2 is nee en heeeeel tegendraads!

Ik wilde net een topic openen.... Hier precies zoooo. Nu heb ik al een kind dat niet luistert omdat ze een eigenwilletje heeft maar nu doet ze dingen keer op keer terwijl ik 10x heb laten weten/gezegd dat het niet mag en niet kan. Stel ook voor om andere dingen te doen zoals boekjes lezen of spelen met ander speelgoed maar NEE. Ik heb er ook eentje bij van 7 maanden dus ik ben echt de heledag bezig en wordt enorm moe van alles. Ze huilt meer dan normaal en wordt sneller boos om dingen en blijft ook langer boos terwijl ze daarvoor niet zo lang boos bleef. 😭 soms wil ik gewoon alleeeen in een hoekje huilen. Ik voel me schuldig omdat ik vaak nee zeg en zoals jij het ook vermeldt ik voel me ook schuldig over het feit dat ik me uiteindelijk genoodzaakt voel om te schreeuwen😪😪😪😪😪maar ik kan echt niet alles toelaten. Ik laat al best veel toe! Ze maakt soms een rommel en rotzooi van alles waarmee ze niet eens speelt (geen speelgoed) of ze wil veel ontdekken en dat mag ze ook. Ik geef haar genoeg aandacht en veel liefde, ook voor deze moeilijke tijd. Ze is nu de laatste tijden begonnen met nagelbijten en dat maakt me ook zo verdrietig omdat er dan wordt aangegeven dat het komt door negativiteit (ik denk dat ik niet veel op het internet moet kijken). Dat nagelbijten maakt me dus soms ook erg verdrietig en boos terwijl ik echt altijd eerst heeeeel geduldig ben met alles. Ze is nu ook ziek dus dat werkt ook niet echt mee. Kiezen zijn aan het doorkomen waardoor ze ook weleens wat moeilijk doet met het eten. Ze heeft de afgelopen 2 weken geen eetlust waar ik me ook zorgen om maak want het is anders dan normaal 🙄 Ik wil haar absoluut niet dwingen maar soms eet ze echt weinig 😒 ik probeer echt van alles ik dans ik spring ik zing liedjes. Heb gewoon geen puf meer aan het einde van de dag😅 We zijn denk ik echt niet de strengste ouders of gemene ouders. Vooral in deze tijd is alles zo erg. Je wordt gelijk bestempeld als slechte moeder of vader als je al NEE zegt of even je stem verheft. Ik denk dat dit ons ook zo enorm slecht laat voelen. Dat slecht voelen zorgt alleen maar voor meer frustraties 😪

Kinderen van 2 zoekt grenzen op, omdat ze aan het uitzoeken zijn waar de grenzen liggen. Als je geen grenzen geeft, raken ze nog meer in de war en worden ze nog "vervelender". Gewoon omdat ze het zelf ook niet meer snappen. Ze gaan juíst heel goed op duidelijkheid en consequent gedag. Dus ik zou me zeker niet zorgen maken of je te streng bent. Dit is een fase waarin het goed is om streng te zijn. Dat is niet "gemeen", dat is duidelijk zijn. HOE dan ook, of je nou "streng" bent of alles toelaat, kindjes van deze leeftijd zijn gewoon pittig (en mega schattig). Gewoon omdat ze door krijgen dat ze een eigen wil hebben en zelf dingen kunnen bepalen. Ze hebben jou nodig voor de grenzen. Je doet het goed, het is een fase. Een hele pittige. Niet twijfelen aan jezelf. Juist bij jezelf blijven. Doen wat jij denkt dat nodig is om je kind op te voeden. En dan komt er vanzelf weer een fase met meer rust. Toi toi toi!

Heel herkenbaar hoor! Ik hoop dat deze fase ZSM voorbij is! Enige tip die ik kan geven en wat bij mij (soms) werkt is consequent zijn! Ik verlies mijn geduld ook heel snel omdat ik nu ook zit met relatieprobleem (partner) en een zoontje heb van 6 maanden. Dit maakt het voor mij nog extra lastig, maar ik weet dat het een periode is en vaak neem ik haar gewoon lekker mee naar de Monkey Town of naar de speeltuin. Dan kan ze daar al haar energie kwijt en dat maakt dat ze het rustiger volhoudt en ik ook! Wij hebben ook bijv. een veranda waar ik haar buitenspeelgoed heb neergezet. Het is nog wel een beetje koud dus wanneer ik wat voor haar maak of even bezig ben mag ze daar gewoon spelen en doen wat ze wilt. Vaak neemt ze zelf een puzzel mee naar buiten om ermee te spelen en dat maakt mij dan weer blij. Ze wilt alles zelf doen dat maakt me soms wel gek maar goed ik blijf naast haar een laat haar ding doen zodat ze meer zelfvertrouwen krijgt en ook meer kan bepalen. Dat schijnt gewoon goed te zijn voor hun.