Is die slaapregressie echt een fase 🙃

Herkenning is zo groot.. wij zitten er al vanaf halverwege september mee en het lijkt maar niet over te gaan. Ook zo uit het niets was altijd en goeie slaper. Voor ons gevoel al van alles geprobeerd 😭

Herkenbaar... Ons zoontje, die 9 januari, 2 jaar word ligt ook te rommelen met zijn slaap sinds een weekje of 2... Hier zit denk ik ook een stuk verlatingsangst bij, hij heeft ineens heel veel behoefte aan knuffelen en huilt ook redelijk veel... Het zal wel weer een fase zijn haha en die gaat ook wel weer voorbij... Zonet ook, nadat hij 10 min in bed ligt begint hij te huilen, na 10 min denk ik toch, ga even kijken... Ik loop de trap op, sta voor zijn slaapkamerdeur en stil! Omgedraaid en weer terug naar beneden gelopen en hij slaapt 😂 Gisterenavond hetzelfde toen hij om 23.30 begon te huilen... Snap ooit niks van die kinderen 😉

Zo herkenbaar, mijn meid was altijd heel erg geduldig in bed als ze wakker werd maar nu is het gelijk schreeuwen, ook in de nacht! Maar ze doet het niet elke nacht. Overdag is ze ook anders dan voorheen maar goed, sommige dagen is ze eigenwijzer dan andere dagen. Het gaat wel steeeds beter! Het is ook niet echt makkelijk voor hun he, ze dromen vaker of zien nachtmerries. Ze kunnen de werkelijkheid en dromen niet zo goed scheiden van elkaar en dat leren ze steeds beter. Wij hebben ook nachten gehad dat ze gewoon uit bed wilde en ook uit haar kamer.. en als we haar dan naar ons bed namen ging ze gewoon zitten, het heeft ook een keer echt lang geduurd voordat ze in slaap viel...

Ooo jaaa ze knuffelt echt veeel meeer en komt vaker bij ons zitten, dit doet ze normaaaaal niet echt

Zo herkenbaar!!! Hier ook. Hopenlijk is t snel voorbij hahhaha. Ze vroeg net wel zelf 18.15 mag ik slapen JA tuurlijk

Haha dit hebben wij ook een paar dagen gehad ... Ik wist niet wat ik hoorde 😂

Hebben jullie tips hoe je omgaat met een peuter die na 2u slapen wakker is en niet meer wil slapen? Ze wil er alleen maar uit, absoluut niet meer slapen. Alles is nee. Enige optie is om haar bij ons in bed te nemen... dit nu al 5 dagen achter elkaar. En dan nog wil ze niet slapen.... We zijn altijd erg verwend. Ze sliep super goed en nauwelijks problemen met in slaap vallen. Maar dit is echt drama en we lopen inmiddels op onze laatste benen.

ik wil even laten dat het inderdaad een fase is. Voor iedereen die er midden inzit! Het wordt hier alweer beter. In slaap vallen schiet nog niet op, maar ze slaapt weer door 💤

Bij mijn zoontje is dit nu al 2 maanden aan de hand.

Ons zoontje is sinds mei (ineens) een slechte slaper. Daarvoor altijd doorgeslapen in z’n eigen bedje. Maar sinds mei eindigt hij altijd bij ons. Hij begint wel altijd eerst in zijn eigen bedje, maar wordt dan wakker en kan echt niet meer slapen anders (we hebben van alles geprobeerd) op een gegeven kies je je slaap 😴 Maar nu sinds 1,5 lijkt het wel nog erger te zijn geworden 😱😰 Daar waar hij zijn middag dutje wel gewoon in z’n bedje doet, doet/wil hij nu überhaupt geen dutje meer doen. En in de avond is het echt een drama… driftbuien, boos, stampen, alleen maar willen spelen… Hoop dat dit niet lang duurt, vind het vooral voor hem vervelend maar omdat het al geen “makkelijke” doorslapen is breekt het ons nu wel meer op 😰

Hier is het nu, na 2,5 week, voorbij en valt hij weer rustig in slaap. Wat bij ons uiteindelijk heeft geholpen is om hem nog wat extra aandacht te geven op zijn slaapkamer... Nog even in de stoel zitten, boekje lezen, knuffelen (want daar zit bij hem heel veel behoefte) en dan knuffelt de dag doorspreken maar ook duidelijk zeggen dat het tijd is om te slapen en waarom, dat hij een grote jongen is en ook zonder huilen kan slapen... Het werkte blijkbaar want dat was ook meteen de dag dat hij niet huilde bij het wegleggen...

Oh fijn! Vandaag ging t al wat beter. Na 10min om mama te hebben geroepen ben ik bij haar op de kamer gaan zitten. Na 20min viel ze in slaap en ben ik langzaam stap voor stapje de kamer uitgeslopen. 2x keek ze op 🤭. Ze heeft sinds paar dagen de waterpokken en problemen met de stoelgang (door de pokken) dus algehele malaise hier momenteel 🙄

Hi allemaal, ik zit al een tijdje mee te lezen en nu toch maar een bericht. Mijn dochtertje wordt donderdag 2 jaar en het is al sinds midden december een drama met slapen.. zowel in de middag als ik de nacht. Inmiddels zit ik met mijn handen in het haar, het wordt maar niet beter.. Met haar middagslaapje lijkt ze haar rust niet te kunnen vinden. Ze is doodmoe, maar wordt na 5min in bed weer schreeuwend wakker dat ze niet kan slapen. Savonds valt ze wel lekker in slaap, maar wordt op een gegeven moment in de nacht ook schreeuwend wakker. IK krijg haar dan ook echt niet meer in slaap in haar bed. Het enige wat werkt is bij ons in bed, maar ik wil niet dat dat iets normaals wordt. Daarnaast is ze een echte wiebelkont en krijgen wij geen slaap. Eerst dacht ik, komt goed het is een fase en gaat vanzelf over. Ze is ook verkouden en sinds een aantal dagen van de speen af. Ik dacht dat het daar misschien ook wel aan kon liggen, maar inmiddels weet ik het echt niet meer. Ze sliep altijd super goed en de nachten door, daar hadden wij echt geluk mee. Komt dit nog terug? Wat is nou de tip om het slapen weer wat beter onder controle te krijgen. In ieder geval het slapen in haar eigen bed.. Is dit herkenbaar bij iedereen en is dit echt een fase? Bedankt alvast voor de reacties en (nog) gefeliciteerd voor iedereen waarbij hun kleintje al jarig is geweest!

Mag ik vragen waarom je besloten hebt sinds een paar dagen de speen te stoppen als ze al een tijd zo slecht slaapt? Ik denk dat juist nu de behoefte aan een speentje groot is en dat het juist nu ook meer troost geeft... Nu zit ze in de slaapregressie en ook nog zonder speentje... Ik zou deze lekker terug geven en over een tijdje, als ze ook weer beter slaapt, de speen alsnog stoppen...

Bedankt voor je reactie. Ik snap wat je zegt. Ze wilde zelf de speen al niet meer overdag, alleen met slapen. Met slapen had ze hem vaker niet in dan wel. Als ze snachts dan huilend wakker werd, gooide ze extra haar speen uit bed om vervolgens te schreeuwen "ik heb speen niet" zodat papa of mama komt. Wij dachten als we dat wegnemen, zal ze wellicht ons niet meer roepen in de nacht, omdat ze de speen niet meer als reden heeft. Ze heeft ook sinds de speen weg is er niet om gevraagd. Wij hebben desondanks, zoals je zelf ook adviseert, de speen gisteravond weer teruggegeven precies om de reden zoals jij vermeldt, voor troost. Kreeg dit advies namelijk ook van kdv. Ze wilde de speen niet meer en zegt zelf dat speentjes voor babies zijn en ze zelf een kindje is.

Duidelijk... Als ze zelf de speen niet meer wil dan heeft ze daarvan de troost niet nodig lijkt me en snap ik ook dat je de speen niet meer aanbied. Heeft ze wel een knuffeltje op iets dergelijks, ook dat kan vaak troosten of geborgenheid geven... Ons zoontje slaapt nu weer goed maar wat ons opviel is dat hij zich echt tussen de knuffels in ging leggen in zijn bedje (er liggen er een stuk of 6). Voorheen deed hij dit nooit maar nu lag hij echt onder zijn knuffeltjes begraven te slapen... Ik denk dat hij op die manier geborgenheid zocht...

Thanks, ik ga het eens proberen! Ze heeft wel een favoriete knuffel waar ze mee slaapt en die overal mee naartoe moet. Misschien nog wat extra knuffeltjes in haar bedje leggen. Fijn dat jullie zoontje inmiddels weer goed slaapt. Heeft het bij jullie lang geduurd, die slaap regressie?

Toch wel een week of 3... Bij ons lag vooral het probleem bij inslapen, dat was echt drama en huilen... Gelukkig zijn de nachten redelijk rustig verlopen, soms wel in de nacht huilend wakker maar na troosten ging hij weer slapen...

Herkenbaar. Bij ons lijkt t verlatingsangst. Ik laat nu haar slaapkamerdeur op een kier en de lamp op zolder aan. Ik zeg dat mama op de gang wacht tot dat ze slaapt. Soms wordt ze 's nachts ook nog wakker en dan zeg ik hetzelfde; het is nog nacht, alle kindjes slapen nog. Ga maar weer liggen, mama blijft op de gang wachten totdat je slaapt. Dan gaat ze weer proberen verder te slapen en ik ga weer naar bed ipv op de gang wachten 😅. Eerst haalde ik haar ook bij ons in bed maar dan werd ze onrustig, sliep ook wel onrustig en sliepen wij echt niet meer. Voor nu helpt dit en hopen dat t snel overwaait. Ik merk ook op dat ze meer interesse heeft in haar knuffels. Alle knuffels (3 in totaal) moeten ook ondergestopt worden en ze praat er tegen. "Gezellig slapen" zegt ze dan 🥰

Wat fijn. Ook fijn dat het achter de rug is. Onze meid heeft idd ook problemen nu met inslapen en zelfstandig in slaap vallen, wat voorheen nooit een probleem was. En dan idd dat ze snachts huilend wakker wordt en schreeuwt om ons. Dan kan het ook wel 2 uur duren voordat ze weer slaapt. Ik vind het ook zo zielig dat ze haar rust niet kan vinden.. Gelukkig is vanavond het wonder boven wonder weer wat beter gegaan. Ze sliep erg snel. Ze werd zojuist wakker en ik heb haar in haar bedje laten liggen en over haar rugje gewreven, haar slaap lekker gewenst en gegaan. Ze bleef rustig liggen en is nu ook zelfstandig weer in slaap gevallen🙏🏼 Ik wil niet te vroeg juichen, maar ik hoop dat er vanaf nu ook verbetering weer is.