spanning? Tics? Even mijn hart luchten

Jeetje toch mama, ik denk dat je echt moet stoppen met Googlen... De angst neemt een loopje met jou! Het moet echt niet zo zijn dat je mensen en situaties uit de weg gaat vanwege je kindje dat vreemd knippert met de ogen. Ga het echt proberen los te laten, eventueel met hulp van een poh. Zoals je zelf al benoemt, je man heeft tics maar functioneert ook prima toch? Er zijn zoveel gradaties in het hebben van tics en gilles de la tourette. Jezelf zo bang maken is niet realistisch en het kost je zoveel energie, zonde! Heb zelf ervaring met tics en ik kan je vertellen dat deze als kind toch echt behoorlijk aanwezig waren. Als ik gespannen was, nerveus of moe kwam deze veelvuldig op. Ook in de klas. Ik ben nooit gepest geweest. Nu ik volwassen ben heb ik er soms nog steeds last van, ook bij spanning of moeheid maar in mindere mate. Ook ik functioneer gewoon prima in deze maatschappij. Ook geen last van adhd o.i.d. en waarschijnlijk ook niet erfelijk bepaald... In mijn familie heeft verder niemand last van tics. En stel nou dat ze het wel zou hebben... Dan ga je waarschijnlijk de allerbeste moeder voor haar zijn, haar helpen en ondersteunen en alle liefde geven die je hebt om haar zo goed mogelijk te begeleiden in deze maatschappij..!

Tics bij kinderen zijn volgens mij heel normaal. Wie had als kind niet de dwang dat je alleen oo de gele tegels mocht lopen van jezelf? Als je je zorgen blijft maken kan je altijd een verwijzing vragen van de huisarts voor een kinderpsycholoog.

Tics is iets anders dan dwanggedachtes of dwanghandelingen, zoals alleen op de gele tegels lopen. Dus deze vergelijking klopt niet helemaal. Daarbuiten, ik werk als kind- en jeugdpsycholoog. Tics bij kinderen komen echt heel vaak voor! Dat is echt lang niet altijd Gilles de la Tourette. En als het dat wel is, tja, dan is het zo toch? Ik lees in je verhaal sowieso ook echt medische factoren. Wat maakt dat je de huisarts niet vertrouwt? Je dochtertje heeft het ook over pijn aan haar oogjes, logisch dat ze daarmee knijpt toch? Ik vraag me ook echt af of het wel Tics zijn of dat het last is van geïrriteerde oogjes. En als het wel tics zijn, maak je dan niet zo’n zorgen. Veel kinderen hebben dit en het kan ook prima weer verdwijnen. Knijpen met de oogjes is ook nog eens heel onopvallend. Sorry dat ik het zeg, maar ik denk dat je dochter meer hinder ondervindt van jouw spanning hieromheen dan van het knijpen met haar oogjes. Als het al tics zijn, is het advies altijd om er zo min mogelijk nadruk op te leggen. Je doet nu onbedoeld het tegenovergestelde. Alstjeblieft, ga je kindje niet weghouden van dingen enkel hierom! Ze verdient het om op deze leeftijd echt nog zorgeloos te mogen zijn op dit vlak. Wat betreft de erfelijkheid; we geven allemaal onze genen door, waarbij we niet kunnen kiezen wat we wel en niet doorgeven. Laat dat los, hier heb je geen invloed op. En ik vind het ook een beetje sneu voor je man, het komt over dat als je dit geweten had, je hem niet als vader voor je kind had willen hebben. Zorg dat je richting hem iets anders uitstraalt.

Persoonlijk zou ik een verwijzing naar een oogarts vragen, wellicht kan die eens goed kijken, ook omdat ze pijn aangeeft

Tics zijn heel normaal, en gaan vaak ook weer over. Ga nog eens naar je huisarts voor een cerwi naar de oogarts. Ze geeft aan ook pijn te hebben. Heeft ze geen allergie? Ik heb bijvoorbeeld enorme huissfofmijtallergie en hooikoorts en heb dan echt zere ogen. Ziet ze goed, of moet ze turen bijvoorbeeld? Hele andere dingen om aan te denken dan direct grote medische diagnoses zoals jij beschrijft.

Ons dochtertje heeft dit ook als ze moe is en tv kijkt dan gaat ze ook knijpen met haar oogjes. Ik was ook heel bang voor een tic bij haar. Maar kwam er gelukkig snel achter dat ze dit deed wanneer ze moe was en tv keek. Gebeurt nu nog wel eens.

Zoals ik het lees lijkt er echt meer iets met de oogjes te zijn dan een tic. Misschien ziet ze niet goed en is ze zich hier bewust van en knijpt ze daarom met de ogen? En idd droge ogen zijn ook super vervelend, heb dit zelf ook en krijg hiervoor oogzalf voor de nacht (kan bijvoorbeeld ook geen lenzen dragen daardoor). Misschien de oogdruppels ook iets langer geven dan 1x. Dan kun je ook testen of het daar dan echt beter mee gaat en of de ‘au’ verdwijnt die ze benoemd. (Persoonlijk zou ik ook geen 6 weken wachten om met zoiets een huisarts te bezoeken als je kindje zegt pijn te hebben…. Liever dan maar wat vaker naar de huisarts en komen tot een oorzaak dan jezelf gek googlen )