Leeg vruchtzakje

Heel veel sterkte 🙏

Als je het fijn vindt kan je mij een persoonlijk berichtje sturen via Instagram om mij op de hoogte te houden of om vragen te stellen of gewoon te kletsen. Ik heet daar j.ulie.x veel succes!

Mijn gevoel zegt nu nog wachten maar ik weet het niet zo goed. Denk dat ik 2 weken wacht en wellicht alsnog voor medicatie ga.

Heel veel sterkte

Dat is lief!

Dat wilde ik eerst ook, maar voor me gevoel kan ik het pas afsluiten als het ‘gedaan’ is. Mentaal kan ik niet nog een week wachten. Afgelopen week was al slopend en slechte nachten.. maar je eigen gevoel volgen is het belangrijkste hierin!

Ik heb vanmorgen daarom ook aangedrongen op medicatie, maar het mag echt nog niet tot een volgende echo. Dat valt me zo zwaar dat ik zelfs begin te twijfelen aan het hele (KID) traject. Hopelijk zakken die emoties nog met de tijd.

Wat vervelend om te horen. Ik denk dat er nu zoveel emoties zijn waarvan we niet wisten dat we die konden voelen. Hoe moeilijk ook, laat het heel even rusten. Misschien gebeurt er wel wat komende dagen en anders weet je dat het na je volgende afspraak kan. Probeer niet te overhaasten maar geef het wel een plekje voor jezelf. Sterkte!

Hebben / hadden jullie ook dat je je nog zo zwanger voelt? En dat je een buikje hebt / deze groeit? Ook al weet ik dat de kans minimaal is, ik begin hierdoor zowat weer hoop te krijgen 🥺 zo tegenstrijdig allemaal

Ik heb dat ook gehad… begreep dat je dat ook nog wel even kon blijven voelen 😔

Wat verdrietig om al deze berichten te lezen, heel veel sterkte allemaal ❤️ Wij hebben afgelopen vrijdag ook bij 7+4 weken gehoord dat het vruchtzakje leeg is en wij waren zo overdonderd in het ziekenhuis dat we weinig vragen hebben gesteld. Ik merk alleen dat het besef steeds meer komt dat het echt niet goed zit en merk ook dat ik het heel lastig vind om me wel te concentreren op werk. Heb dus fysiek nog geen klachten maar mentaal iets opleveren lukt gewoon niet. Daarnaast heb ik ook veel spanning over wat er nog komen gaat. Donderdag hebben we de 2e echo dus dan zullen we ook horen hoe nu verder. Hoe hebben jullie dit op werk aangepakt? Gewoon eerlijk gezegd, vrijgenomen of doorgewerkt? Merk dat ik lastig vind hoe ik dat kan aanpakken want ik wil ook niet dat ze denken dat ik niet capabel ben.

Heel verdrietig 😢 ik heb het eerlijk gezegd en me iom mijn leidinggevende ziekgemeld. Ik kon / kan me ook echt niet concentreren. Ga het morgen weer proberen, wat afleiding helpt wellicht, maar ze laten mij er (gelukkig) heel vrij in. Gaat het en wil je werken, prima, gaat het niet dan meld je je weer af.

Wat ontzettend verdrietig!! Ik weet hoe je je voelt.. wij stonden ook buiten en dachten ‘wat is er nou gebeurd?’. Je krijgt ook zo weinig uitleg terwijl je gewoon van een roze wolk getrapt wordt. Er zijn verhalen waarin het de week erna goed bericht was, maar ik wist zelf wel beter. Heb het aan 2 collega’s en mijn leidinggevende verteld, wel doorgewerkt maar niet 100%. Waar kon wat eerder naar huis gegaan en snel afgeleid. Van het weekend de miskraam gehad en vandaag ziek gemeld. Morgen twijfel ik nog.. Heel veel sterkte. Doe vooral wat goed voelt voor jezelf. Het is niet niks..

Zeker, heel confronterend steeds. Woensdag eindelijk de 2de echo en hopelijk medicatie. Ik hang nu in een naar soort vacuüm en dat maakt me gefrustreerd over die stomme protocollen van een week wachten. Alsof er nu, na 8 weken ineens in een week een 7 a 8 weken oud vruchtje als een wonder op gaat ploppen. Had ik niet verwacht, maar het uit zich bij mij vooral in een soort boosheid daarover, naast het verdriet.

Ik bedoelde te reageren op de vraag van ddvdh, oeps.

Ik heb de dagen erna vrij genomen en ben naar familie gegaan (zit in een BAM KID traject zonder partner). Vandaag werk ik weer, en ik heb het zo goed en kwaad als het kan maar even geparkeerd tot de 2de echo en de boel er uit kan. Of het slim is weet ik niet, maar 2 weken helemaal van de kaart zijn schiet ook niet op. Ik troost me met de gedachte dat er min of meer geen vruchtje was waar ik dus ook geen afscheid van hoef te nemen dit keer (2x hiervoor wel). Maar dat kan voor iedereen anders zijn, dus ja…ik probeer er zo goed mogelijk mee om te gaan, maar het blijft heftig en bizar dat je zwanger bent van…ja de helft? Niks?

Heel veel sterkte voor iedereen I. Dit schuitje. Heeft geeft me steun dat we het kunnen delen. ❤️

Ik heb die week wachten ook als vreselijk ervaren, maar ergens had ik toch ook nog een beetje hoop. Je hoort wel eens dat je minder ver bent of dat je baby even pauze genomen heeft oid. Maar eigenlijk weet je diep van binnen al dat je wacht op niks. Ik probeerde het te zien als dat ik die week me lichaam al de kans gaf om het zelf te doen en anders koos ik voor de medicatie, wat ik nu ook gedaan heb.

Ik was de eerste dagen vooral heel verdrietig, geen enkele hoop. Sinds gisteren heb ik wel weer hoop, maar ergens zit ook weer de stem die zegt dat dat uitgestelde teleurstelling is. Vreselijk, al dat wachten.

Mooi dat je dat zo kunt zien, ik probeer dat ook inderdaad. Want liever natuurlijk dan opwekken met pillen. Maar ik achtte de kans meteen wat klein in omdat het in feite dan al 4 weken zelf had moeten gebeuren. Ik heb geen idee hoe lang het duurt voor het lichaam het in de gaten heeft. Las ergens dat dat tot wel de 13de week kan duren. Maar goed, het wordt tijd dat ik dit verzet opgeef en me overgeef aan de realiteit: het is wat het is. Dank je wel voor je steunende woorden.