Klaagmuur

Jeetje ik schrik altijd als ik dit soort dingen lees. Ik ben net lekker gaan douchen en boven op bed een boek gaan lezen, mijn man zorgt al 3 uur voor de kleine dame. Even mijn rust moment. Ik kan me niet voorstellen als papa’s vooral naar mama kijken. En ja, dit is onze tweede maar bij onze eerste was hij ook al zo.

Heel fijn dat het bij jou zo gaat 🥲 fijn ook om te lezen nadat ik mijn beklag even kon doen. Verder doet hij alles voor onze zoon (we zijn pas 6 weken ouders) hij in gewoon het gehuil niet goed hebben. En ik wilde gewoon even mijn frustratie daar over kwijt. Gewoon even mijn frustratie 😅😂 en ja die zit hoog. Maar nee mijn man kijkt niet naar mama als er iets moet gebeuren, hij verschoont z’n luier ook als hij thuis komt en hij knuffelt met hem. Maar waar ik het sneu vind dat de kleine huilt vindt hij het vooral lastig en ik vind het lastig om te zien dat hij het lastig vindt dus heb ik daar last van.

Ja snap ik, kwam toevallig net een ander verhaal tegen, dus excuses als het veroordelend over kwam richting je partner. Mijn man heeft dat ook nog wel hoor, vooral omdat ik vaak de enige ben die haar dan ook rustig krijgt. Ze zijn 9 maanden bij ons geweest, mijn hartslag kent ze. Hij wil vooral weten wat er is zodat hij dat kan oplossen. Als ze huilt omdat ze honger heeft, kan je dat handelen. Als ze gewoon een lastig momentje heeft en er geen direct oplossing heeft, vind ie dat ook lastiger

Ik heb buikgriep, baby van 6 weken wil vandaag niet slapen en alleen aan de borst hangen en peuter van bijna 3 is (logisch) vervelend want die krijgt te weinig aandacht. Man is veel weg voor werk deze week dus sta er tot een uurtje of 11 vanavond alleen voor 😭

Na veel aanleggen, kolven, bloed, zweet en tranen eindelijk voldoende melkproductie.. om dan een borstontsteking op te lopen en een productie die dramatisch gekelderd is😭😭😭😭

Zo frustrerend dat mijn kids slechte slapers zijn…. Zowel overdag als ‘s nachts is het een drama, bij allebei… Mijn hele leven staat in het teken van slaap inmiddels, zowel de slaap van m’n jongens als m’n eigen slaap waar ik veeeeel te weinig van heb Vaak denk ik: als je kids goed slapen is alles zo’n makkie.

Een maand geleden bevallen. En het gevoel hebben dat er niet wordt geaccepteerd dat je nog niet overal komt qua verjaardagen. Je geeft duidelijk vantevoren aan dat het niet kan. Toch wordt er doorgedramd waardoor jij je rot gaat voelen

Hier een overenthousiaste schoonmoeder wat me echt op m'n zenuwen werkt. Wanneer ze langs is geweest en op het punt staat te vertrekken is het iedere keer 'ik kijk wel of ik (bijv) maandag wel weer langskom'. Pardon? Jij kijkt wel of je langskomt? Wat dacht je ervan dat wij laten weten of je uberhaupt langs mag komen. Nu had ze mijn zoontje laatst ook in haar armen, ik moest hem verschonen voor zijn fles en zij besloot dat even te doen. Zomaar. Ik. Wil. Het. Niet! Laat me dit soort dingen gewoon zelf doen. Ik snap dat het lief bedoelt is, maar vraag gewoon eerst hoe of wat. Daarnaast geeft ze hem ook ineens kusjes, terwijl we hebben aangegeven voorzichtig te zijn ivm de kinkhoest en het rs virus. Ik kan er zó pissig om worden en iedere keer als ze langskomt wil ik mijn zoontje eigenlijk niet aan haar geven... wat ik echt heel naar vind, want ik wil ze ook niets ontnemen. Maar m'n irritatie/frustratie zit denk ik te hoog...

Vervelend zeg. Ik herken dit juist niet, krijg eerder de vraag of ik zeker weet dat ik wel wil komen, want ik heb juist behoefte om met haar de deur uit te gaan en die verjaardagen te doen. Maar gewoon je eigen grenzen bewaken hoor ;) tis jouw leven

Klopt dat zegt mijn man ook. Het gaat dan van. We begrijpen dat je net bent bevallen, maar daarna spelen ze in op je emotie. Met 1 a 2 week is begrip. Maar nu is dat gewoon weg en wordt er zo gedaan. Dit maakt je verdrietig en zorgt ervoor dat ik me al een paar dagen vervelend voel. Jouw grens wordt niet geaccepteerd. En dat is niet fijn.

Ogh ik herken het. Het klinkt alsof je mijn schoonmoeder hebt.. continu wil ze onze baby vasthouden of foto’s, filmpjes ontvangen. Minimaal 1 per dag.. Daarnaast houden wij onze baby niet langer dan een uur wakker, want daarna is hij over zijn slaap heen en gaat die miepen.. Het liefst houd ze hem de hele dag in haar armen en houd ze hem bewust wakker.. dat zegt ze dan ook hè, nee hij hoeft nu niet te slapen…. (Bepaal jij dat?) Laatst had ze hem in der armen, dus toen vroeg ik hem terug. Deed ze alsof ze me niet hoorde, door verliefd naar hem te blijven kijken. Ook kuste ze hem, gelukkig zei m’n man daar ook meteen wat van.. Dat accepteerde ze gelukkig wel, maar ben bang dat als ze gaan oppassen het alsnog gaat gebeuren.. Het is allemaal liefdevol bedoeld, maar ik kan er ook slecht tegen. Dit gedrag deed ze al een beetje met onze hond, ze zei ook zo vaak ‘onze hond’ nee het is niet jou hond. Ik ben nu al bang dat ze gaat zeggen ‘onze baby’ uh, nee het is je kleinkind! Oja en ze wil geen Oma genoemd worden want dan voelt ze zich oud. 😒 Dat ik dan denk; Oké hoe wil je dan worden genoemd?? Het is vast allemaal heel liefdevol bedoeld, maar ik kan er ook slecht tegen. Het is too much..

Hier juist een tegenovergestelde situatie. De kinderen van mijn zus waren eind januari en begin februari jarig. Wordt ik niet uitgenodigd voor de verjaardag, omdat ik het al druk genoeg heb met de baby en alle kraamvisite. Lief dat ze zo mee denkt hoor, maar je had op z’n minst het kunnen aangeven toen ik vroeg wat de kinderen voor hun verjaardag wouden. ( ik heb toen gevraagd of het nog gevierd werd vanwege een sterfgeval in de familie van mijn zwager. Daar in stuurde ze dat ze het klein hielden met opa’s en oma’s. Maar dus ook blijkbaar voor ooms en tantes maar dat wist ik niet. Ik heb de cadeautjes dus maar opgestuurd)

Dat is ook erg vervelend. Mensen kunnen beter gewoon overleggen. Voorkomt een hoop misverstanden. Wij hebben ook erg veel verjaardagen. Ook van kinderen. Heb vooraf al afgesproken wat zij willen. Toen ze op kraamvisite kwam kreeg het kind alsnog haar cadeau. Dat was wel erg leuk. 😉 Ben niet naar de verjaardag geweest.

Voor mij een reden dat oma’s dus niet oppassen. Liever een paar euro’s kwijt aan opvang maar dan heb ik tenminste zeggenschap. Mijn schoonmoeder zou ook ja zeggen en nee doen namelijk. Ze is gek op der kleinkinderen en met de dood van haar man en mijn man die enig kind is, zijn ze ook haar wereld, maar vaste oppas is een no go. Mijn zoontje gaat er wel regelmatig in de vakanties logeren zodat wij niet met werk in de knoop komen, maar die is inmiddels bijna 5 jaar oud ;) de baby gaat pas logeren als wij ons er goed bij voelen.

Mijn man is dus ook enigst kind, dus het is haar eerste kleinkind en ze heeft dus alle aandacht voor voor hem. Hartstikke lief bedoeld, maar ben wel echt bang voor de enorme verwennerijen.. daar moet ik wel grenzen gaan trekken straks denk ik. Om de week passen m’n schoonouders op en de andere week doen m’n eigen ouders. Dus gelukkig niet elke week bij dezelfde. Mijn eigen moeder is wel heel fijn qua oppassen, dat zie ik bij m’n nichtje en neefje heel goed gaan. We gaan het zien, maar echt grenzen aangeven. Zo belangrijk denk ik, maar ook zo lastig! Vrijdag gaat de kleine 3 uurtjes naar m’n schoonouders, vind het echt niks, nu al.. maar er zijn geen opties mogelijk. We hebben een afspraak staan waar de baby even niet bij mee kan. 🥺 We gaan t zien..

er achter komen dat je geen vriendinnen/vrienden meer hebt na een 2e kindje krijgen. behoorlijk frustrerend om met niemand over je ervaringen te kunnen praten en alleen maar bij de Kids te zijn.. 0 tijd voor mezelf helaas.

Wat is de reden dat het is stukgelopen? Willen ze niet meer afspreken of komt het van 1 kant?

het komt maar van 1 kant. en schijnbaar is een vriendschap aanpassen na kids om het even zo te zeggen heel moeilijk voor mensen.

Hoe komen jullie je dagen door? Ben nu een maand thuis met de kleine, heerlijk natuurlijk. Maar ik ben een beetje op een punt dat ik de dagen ( op haar verzorging na ) steeds moeilijker door kom.. serie is voorbij, wasjes zijn gedraaid, huis is schoon…. Hoe houden jullie jezelf bezig en nuttig in deze weken?

In het weekend vrienden uitnodigen. Wandelen met de kleineZ