Ligt het aan de hormonen?

Ik herken het niet. Waarom kun je met 36 weken niet mee doen met gourmetten? Met bolwen zou ik sowieso al nooit mee doen. Of ik nu zwanger ben of niet 😅

Ja dat is zo. Ik kan natuurlijk gewoon niet mee doen met het bowlen. Gourmetten is inderdaad geen punt.

Je zou eventueel mee kunnen gaan voor de gezelligheid met de rest van de familie. Je hoeft zelf niet te bowlen. Je zou ook even een gesprek aankunnen gaan met je schoonmoeder en uitpraten wat je dwars zit. Misschien zit het jou dwars en heeft ze geen idee wat het met je doet.. en gourmetten kan altijd. Lekker iets eten wat mag! 😊

Hier ook mijn schoonmoeder is knetter dominant bij de 1e al nu weer.. bemoeit zich overal mee.. lig op dit moment op bed ivm hernia en van de trapgevallen met 32 weken zwangerschap nu wil ze elke dag komen verteld hoe wij met onze dochter om moeten gaan en wil nu ineens ook alle baby kleren wassen en strijken lief bedoeld hoor maar door alles er om.heen zo irritant... mijn moeder heeft hier schoongemaakt zaterdag en ook daar commentaar op.. dus snap je helemaal sommige mensen hebben dat en dan kun je t gewoon ook ff nier erbij hebben..

Ooo hier nog zo’n schoonmoeder. Laats kwam ik mn dochter afzetten en het eerste wat ze zei was: ‘bEn jE mOe oFzO!?!!’ ‘ lijkt wel of je net wakker bent’ etc etc. Het was zaterdagmiddag 16.00 uur. Vrouw, ik werk heel de week, zorg voor het huishouden en ben zwanger. Bied dan gewoon je hulp aan 🙄.

Misschien ligt het ook beetje aan de moeheid. Dat alles wat mensen doen teveel is en dat ik daarom zo heftig reageer erop. Laat het bij haar ook nooit merken omdat ik weet dat het misschien wel heel onredelijk is. Ze bedoelt het immers goed :)

Ik vind je reactie ook best heftig. Lijkt inderdaad wel hormonen. Met 36 weken bowlen zou ik zelf dan ook geen probleem vinden en lukt het niet, dan dus lekker niet. Zou me daar verder niet druk over maken. Het klinkt niet alsof ze dingen bewust doet, maar meer alsof ze met haar gedrag onbewust in jouw allergie zit wat je haar wel kwalijk neemt. Is wel zo eerlijk om dat dan te zeggen zodat ze er met bepaalde dingen gewoon rekening mee kan houden..

Heb het hier juist andersom, kan me eigen moeder niet luchten gewoon. Me schoonmoeder is een toppertje! Me moeder claimt de baby nu al, moet nog 12 weken… ik heb iedereen in de kraamweek even geparkeerd. Niemand komt op bezoek en wanneer we daar toch behoefte aan hebben zijn ze zo gebeld allemaal, mijn moeder wil elke dag op bezoek komen. Nu zie ik haar 1x in de week soms in de twee weken, bij me schoonouders ben ik elke dag ook omdat de hond daar gewoon welkom is… mijn moeder zit nog al kantje smetvrees. Nu hebben wij ook verteld mocht je willen oppassen op de kleine meid, dan ook de hond er bij. Nu is ze dus beledigd, echt werkelijk waar ik wordt een beetje lichtelijk geïrriteerd van alles. Ze is van mening dat als de kleine straks geboren is, dat we elkaar elke dag moeten zien. Ik vind dit dus echt niet nodig en ben daar inmiddels op doorgedrongen, ze zegt ook met enige regelmaat dat het voelt alsof ze zelf zwanger is 🫠 heb haar wederom duidelijk gezegd dat ik zwanger ben en zij oma… Mensen iemand tips…? Ben bang dat hier straks echt een groot drama van komt als de kleine geboren is, ze vindt zichzelf geen kraambezoek maar oma… terwijl me schoonmoeder zoveel soepeler is waardoor ik daar dus echt graag ben, het is ons eerste kindje laat me dit maar even met me man uitzoeken…

Ik herken vooral dat vergelijken met haar zwangerschap 20 jaar geleden. Mijn moeder doet dat ook en ik word daar zo moe van omdat ze als dingen nu anders gaan ze daar dan constant opmerkingen overmaakt. Die "ik moest dat altijd wel" herken ik heel hard. Ik heb dit laatst bij mijn moeder aangegeven dat ze daar echt op moet letten en dat ik dit ook niet wil in mijn kraamweek als ze baby er zo is. Moet zeggen dat dat erg veel heeft geholpen en ik met haar heb afgesproken dat als ze dat weer doet ik zeg "nu doe je het weer".

Ja precies. Daarom ook mijn vraag. Ik kom er ook op terug merk ik. Maar meer, is er herkenning dat onredelijke gedrag... want na een uurtje sta ik weer heel anders in.

Oh wat fijn dat je dat kan zeggen tegen haar.

Hmm. Denk inderdaad ook wat pindaklaasje heeft gedaan. Aangeven wat je voelt... Ik had het er net met mijn toekomstige kraamverzorgster over. Toevallig kwam dit ter sprake. Het is dus de natuur om jezelf te beschermen tegen irritaties en stress, soort nesteldrang. Daarom slaan we op de rem. Gewoon aangeven dat iets je veel doet.

Dan heb ik denk ik altijd last van nesteldrang zwanger of niet, ben niet op me mondje gevallen geef altijd alles aan… maar dat me moeder nog 10x claimeriger wordt nu ik zwanger ben valt me echt zwaar. 😩 en dan dat verbaast zijn wanneer ik aangeef dat het mijn kind is… ze vind trouwens alleen baby’s leuk zodra ze praten is ze er behoorlijk klaarmee 😂

Herkenbaar, maar zal wel sterker zijn door de hormonen. Ik vind het zelf altijd lastig om nee te zeggen omdat ik altijd andere wil pleasen maar ben nu op een punt gekomen dat ik er klaar mee ben. Kerst vieren wij niet met de familie omdat ik dan in mijn laatste weken zit. Ik wil die drukte niet en wil heel rustig aan doen de laatste weken. Das prima. Voel me daar ook niet schuldig over. Wel vind ik het bijzonder dat zij hun afspraken verplaatsen of uitstellen omdat ik moet bevallen in januari. Ik heb al tig keer aangegeven dat ik bij de bevalling alleen m’n vriend erbij wil hebben en daarna ook alleen mijn moeder om me heen in m’n kraamtijd. Heb zo n zware zwangerschap dat ik mezelf wel een rustige en zorgzame kraamtijd gun. Met haar om me heen ga ik dat niet hebben (door het willen bemoeien en bepalen). Daarnaast weet ik zeker dat mijn moeder mij ook gaat helpen en er niet alleen gaat zijn voor de baby.

Ik snap de hoge irritaties. Ik heb er ook last van. Maar ik zou gewoon mee gaan voor de gezel, mits dit mogelijk is 🙏🏻

Ik herken het van mijn vorige schoonmoeder en heel eerlijk? Daarna is het hetzelfde gebleven eigenlijk. Nu weet ik door mijn huidige schoonmoeder dat het echt aan de oprechtheid ligt van de dynamiek/relatie.

Tijdens mn eerste zwangerschap ook steeds meer moeite gekregen met m’n schoonmoeder. Dat is daarna ook altijd gebleven. Onze oudste logeert er eigenlijk niet, ik vermijd ze een beetje, en wil ze echt echt echt echt niet in m’n kraamweek in huis hebben. Overigens mijn ouders ook niet te veel, omdat ik dan gewoon met ons eigen gezin wil zijn. Maar mijn ouders passen op onze oudste als ik moet bevallen en m’n ma wil wel helpen waar mogelijk. Ik weet dat na de bevalling van onze oudste ik een hele hevige periode heb gehad waarin ik soms hardop smeekte om mijn moeder, die destijds 2 uur rijden verderop woonde. Dus nu wil ik haar eigenlijk waar mogelijk na de eerste week wel betrekken. Ik weet dat ik daar de vorige keer echt behoefte aan had.

Precies dat, het blijft! Ik heb echt het idee dat een zwangerschap de echte relatie accentueert.

Ah dankjulliewel. Dus mijn gedachtengang is niet helemaal gestoord. Pure zelfbescherming. We gaan het aankijken tegen die tijd.

Ze deed ook vanaf de aankondiging al zo raar meteen. Vragen of het gepland was, meteen mededelen niet op te willen passen enz. In de eerste maanden na de geboorte van onze oudste heeft ze rare dingen gedaan en gezegd (oa onze slechtslapende baby wakker maken omdat zij er nu even was…). Dat kan ik gewoon niet helemaal loslaten. Ook niet de rotopmerkingen die ik zo geniepig naar m’n hoofd geslingerd kreeg. Dus ja, leuk opa en oma voor ons zoontje, maar helaas wel op een afstandje. Het heeft allemaal wel duidelijk laten zien hoe zij over mij denkt, dus ja, ben er ook niet rouwig om. Vervelend voor mijn man maar die zegt er ook niks van. Dus dan maar op de “vermijd” en sociaal wenselijke toer. Kost wel veel energie helaas.