Schaamte ruggenprik

Nee zo bedoel ik het helemáál niet. Het is meer dat ik de enige in mijn omgeving ben die met ruggenprik is bevallen en ik het idee heb dat ik die keuze moet verantwoorden.. en voor mijn eigen gevoel denk ik de laatste tijd: waarom had ik het dan wél nodig en konden mijn vriendinnen allemaal zonder? Ook al weet ik dat ik voor mezelf destijds de juiste keuze heb gemaakt, want zonder had ik het echt niet getrokken.. maar doordat iedereen in mijn omgeving het zonder kon, voelt het dus alsof ik het moet verantwoorden.. En ik vroeg me gewoon af of er mensen zijn die dit ook voelen..

Ah oké! Mijn excuses. Ik vatte het dan helemaal verkeerd op. De norm is nooit de norm. Het is een verzonnen concept. Als al jou vriendinnen het zonder konden en jij niet, dan is het zoals het is. Vroeger gingen er vrouwen dood, nu veel minder. Ik had ook een weeën storm met pers weeën met 3cm. Om mij heen ook zonder bevallen. Heb mezelf nooit met andere vergeleken maar puur gekeken wat ik nodig had in mijn situatie.

Herken dit wel hoor. Mijn dochter lag in een stuit, en kwam na een mislukte versie 3 weken te vroeg. Mijn vliezen braken om half 6, half 7 besloot ik in het ziekenhuis op aanraden van de gyn voor een ongeplande keizersnede te gaan, maar de OK was pas om half 12 vrij dus heb die weeën nog wel 5 uur mogen opvangen. Ik weet nog dat ik tegen mijn moeder gilde “WAT IS DIT? NIEMAND ZEI DAT HET ZO ERG ZOU ZIJN”. Ik vond het echt heel heftig, heb denk ik 45 keer geroepen dat ik niet meer kon en ik heb het echt 0 ervaren zoals ik om me heen veel hoor…. Namelijk mooi, krachtig, als een oermoeder. Ben nu zwanger van mn 2e kindje en heb besloten weer een keizersnede te doen, maar schaam me ook om dat toe te geven. Het voelt soms alsof ik voor the easy way out kies, terwijl ik net zoals jij weet dat dit mij het meeste rust zal brengen en dus het beste is voor mij en de baby. Maar je zoals je zelf zegt; het was voor jou de juiste keuze. Al zouden mensen er überhaupt een oordeel over hebben, dat veranderd niks meer aan hoe het voor jou geweest is en de verlichting die het jou toen gebracht heeft. Zwanger zijn, de newborn fase, het is allemaal al zo mega heftig. We hebben ongeveer 2 jaar nodig om (na die 9 maanden zwangerschap waarin velen zich ook niet zichzelf voelen) weer een beetje tot onszelf te komen. Waarom zou je het jezelf dan in Godsnaam moeilijk gaan maken tijdens de bevalling? Probeer het zelf maar te zien als dat ik mijzelf juist serieus neem en mijn (in mijn geval vooral mentale) gezondheid op nummer 1 zet en daarmee dus de beste mama voor m’n dochters kan zijn.

Heel mooi verwoord!

Was er maar een easy way out. Dan had ik sowieso voor getekend 😂

Als jij voelt dat je een ruggenprik nodig hebt, dan is het gewoon zo. Maakt niet uit hoe je omgeving erover nadenkt. Ik heb zelf een keizersnede gehad, nooit weeën gehad dus geen idee zelfs hoe dat is.. maar ik hoor altijd dat ingeleide bevallingen veel heftiger zijn omdat je dan (zoals jij ook al aangaf) een weeënstorm hebt.

Jou vriendinnen konden het waarschijnlijk zonder omdat hun geen weeenstorm hadden ? Ik heb bij de laaste ook een weeenstorm gehad. Naa ik dacht dat ik dood ging was echt een trauma, ik stond niet stil bij een ruggenprik gek genoeg. Had ik dat maar wel gedaan had ik nu geen trauma ervan gehad. Dus je hoeft je helemaal niet te verantwoorden

Zelf ben ik zwanger van mijn eerste kindje en wil even laten weten dat dit topic mij heel erg helpt. Ik wil sowieso poliklinisch bevallen en sta zeker open voor pijnstilling/ruggenprik. Wat ik heb geleerd door jouw topic: inleiden = voor mij ruggenprik. Dus bedankt dat je je kwetsbaar hebt opgesteld. Ik ken mezelf en ik zou makkelijk dezelfde gevoelens kunnen krijgen die jij hebt als ik een ruggenprik wil/moet. Ik denk dat je zelf diep van binnen weet dat het de goede keuze is geweest. Ik hoop dat je diep van binnen ook weet dat je niet gefaald o.i.d. hebt en dat de vpk er ontzettend naast heeft gezeten.

Inleiden kan inderdaad tot hele andere weeën leiden, inclusief weeënstormen. Maar dat hoeft niet. Soms pakt je lichaam het ook zelf op als het even een "zetje" krijgt. Gewoon op je af laten komen, goed verdiepen in de voor- en nadelen van verschillende opties en op tijd om pijnstilling vragen als je daar behoefte aan hebt.

Goeie! De weeenopwekkers hoeven inderdaad niet perse te leiden tot weeënstormen. En in mijn geval was het ballonnetje en breken van de vliezen al genoeg, ik heb geen weeenopwekkers gehad uiteindelijk terwijl ik met slechts 1 cm ontsluiting en een baby nog helemaal bovenin de buik ben begonnen aan de inleiding. Ik heb geen pijnstilling hoeven nemen. Gewoon op je af laten komen en goed uitzoeken wat er allemaal mogelijk is! Je weet gewoon echt niet van te voren hoe het gaat zijn, elke bevalling is anders.

Meid aub trek je niks aan van je omgeving! Het is toch te bizar voor woorden dat je in staat bent om voor een ander wat anders te doen dan dat je zelf eigenlijk wil. Wat het ziekenhuis ook zegt, wat je omgeving ook zegt, wat wie dan ook zegt, doe aub wat JIJ wil en wat JIJ vind dat goed voor je is. De rest doet er allemaal niet toe. Ik heb ook 2 keer een ruggenprik gehad en ga er de derde keer ook meteen weer om vragen. You got this 🤗🤗🤗🤗🤗

Ik heb bij mijn eerste ook een ruggenprik gehad (Met rugweeen) en ik vond het heel erg prettig! Het is echt niks om je voor te schamen hoor. Waarom zou je zoveel pijn moeten lijden als je er iets tegen zou kunnen doen? Je bevalling hoort bij de zwangerschap... zwangerschap is iets moois, dus die bevaling hoort bij het mooie... laat je niet van de wijs brengen dat je moet "lijden" net tijdens dat laatste mooiste stukje wanneer je je baby eindelijk in je armen mag houden! Word er bijna boos om, om te horen dat mensen zouden zeg dat t zonder pijnstilling zou moeten. Ik hoor t gelukkig niet om me heen en nu bij mijn tweede, ga ik toch echt weer voor pijnstilling, waarschijnlijk ook weer de ruggenprik.

Ik was ook ingeleid bij mijn 1e zwangerschap. Nadat ‘t ballonnetje eruit was hebben ze mijn vliezen gebroken. De verloskundige was net de kamer uit toen een weeënstorm begon. Een verpleegkundige keek naar mij en zei: welkom bij de wereld van barende vrouwen. Vond ik ook geen fijne opmerking toen. Ik vroeg ook toen al om pijnstilling omdat ik dacht zo ga ik t nooit volhouden tot het eind. Ik weet ook niet of ik meer aangekund had als ik niet het HELLP syndroom gehad had. Voelde mij bij start inleiding al niet fit. Ik twijfel ook nog wel eens of ik echt niet langer zonder gekund had… maar als ik t toen zo hard riep zal t wel nodig geweest zijn. Ik heb verder wel een goede herinnering aan mijn bevalling.

Hoi, ik zit al even mee te lezen. Ben zelf mei 2023 ingeleid. De weeën opwekkers zijn om 8 uur gestart en rond 1 uur zat ik op 10 cm. Kwam ook in een heftige weeën storm terecht. Rond 9 uur heb ik om morfijne gevraagd en werd vrijwel gelijk ingezet. Achteraf had ik voor wat anders willen kiezen (werd daar heel afwezig van maar de pijn bleef). Nu zou ik de optie van een ruggenprik sneller kiezen. Omdat ook tijdens de persfase de weeën opwekkers weer op heftig werden gezet (heeft bijna 2 uur geduurd). Als ik verhalen uit mijn omgeving wel eens hoor denk ik wel eens was mijn bevalling minder heftig dan dat ik het het heb gevoeld? Maar dit zeker niet zo geweest dit kwam zelfs uit het eindgesprek eruit, het ziekenhuis heeft dit zelf ook als een heftige bevalling ervaren. Dit hielp voor mij, deze bevestiging. Toch ben ik er niet van overtuigd dat het ziekenhuis personeel altijd gelijk heeft. Het is voor hun een moment opname, misschien hebben ze net voor jou een hele intense bevalling gehad waar het net kantje boord is gegaan. Dan liggen die verhoudingen denk ik voor hun net even anders. Denk echt dat je naar je eigen gevoel moet luisteren 🩷 zegt je gevoel ik neem hem op dat moment zou ik het lekker doen. Trek je dan helemaal niks aan van anderen 😘 en als vriendinnen zo doen, zijn het dan wel echte vriendinnen? Het is uiteindelijk toch jou ervaring, hun waren er niet bij

Ook ik wil hierop reageren dat dit echt niet altijd zo is. Bij mijn tweede ben ik ingeleid zonder ruggenprik, binnen 5u was ik bevallen. Tuurlijk deed het pijn maar vond mijn laatste natuurlijke bevalling heftiger want hier had ik scherpere rugweeen voor mijn gevoel. Bekijk gewoon op dat moment hoe het voor jou voelt. Oh en een Tens kan ik je van harte aanbevelen!

Ik heb ook op een gegeven moment gevraagd om een ruggenprik, en spijt gehad dat ik het niet eerder had gevraagd omdat ik 3 uur moest wachten tot ik 'm eindelijk kreeg (omdat er spoedgevallen voor mij waren). Als de pijn niet meer te doen is, dan liever een ruggenprik. Dit verschilt zo per persoon, en kindje. Mijn dochtertje bleek een sterrenkijker te zijn en ik had daardoor al heel vroeg veel pijn en druk, zonder dat ik mocht persen. Ik heb het uren uitgeschreeuwd van de pijn nog ver voor de daadwerkelijke bevalling en was kapot tegen de tijd dat ik mocht persen. Uiteindelijk is het in een spoedkeizersnede afgelopen en was het een geluk dat ik al een ruggenprik had, zodat ze die toen niet nog hoefden te zetten. Als ik dit keer niet met een geplande keizersnede zou bevallen zou ik mooi weer om die ruggenprik vragen zodra ik denk dit is wel mooi geweest 😅

Lieverd, spreek je woorden uit naar t ziekenhuis! Ze moeten je in je waarde laten. Spreek het aub uit naar ze dit allemaal! En lieve schat als jij een ruggenprik wil neem die! Laat je niet beinvloeden door andere. Het is jouw bevalling, doe waar jij behoefte aan hebt. Is dit met een ruggenprik, so be it! Niet groter voordoen hoeft echt niet. Luister aub naar jezelf okey💜💜💜💜 you got this babeeee

Ik heb bij mijn eerste ook gezegd, eerst geen pijnstilling. Ik neem normaal ook al moeilijk pijnstilling door mijn opvoeding. Ik herken je verhaal heel erg. Ik kwam het ziekenhuis in met 4cm ontsluiting, omdat mijn dochter had gepoept in het vruchtwater en mijn weeën niet doorzetten moest ik aan de opwekkers. Na een tijdje kreeg ik ook een weeënstorm. 2 uur later zat ik op 4,5 misschien 5. Door mijn pijn vorderde mijn ontsluiting niet. Als ik niet zou ontspannen zou het nog een hele lange, helse bevalling worden. Door de pijn kon ik niet praten en heeft mijn man besloten een ruggeprik te doen. (Dit was overlegt van te voren) daarna ben ik binnen 2,5 uur bevallen van onze dochter. Ik snap je heel goed dat de omgeving een bepalende rol speelt maar zonder ruggeprik was het mij niet zo positief gelukt als nu. Je moet voor je eigen beleving gaan en voor jezelf de juiste keuze maken. Er word niet voor niets een ruggeprik aangeboden. Kies waar jij je goed bij voelt!

Je hebt helemaal gelijk. Een ruggenprik kan medisch echt de beste keuze zijn om de bevalling beter te laten verlopen.

Wordt tijd dat we accepteren dat elk persoon anders is. De een heeft een hoger pijngrens dan de ander. Ik heb ook iemand in mn omgeving die bevallen een eitje vindt en die denkt dat iedereen hetzelfde voelt 🙄. Gewoon doen wat jij wilt en ik vind persoonlijk dat jij niet eens je keuzes hoeft te verantwoorden!